Yuhanna 2
1 Üçüncü gün Celile'nin Kana Köyü'nde bir düğün vardı. İsa'nın annesi de oradaydı.
อนนฺตรํ ตฺรุตียทิวเส คาลีลฺ ปฺรเทศิเย กานฺนานามฺนิ นคเร วิวาห อาสีตฺ ตตฺร จ ยีโศรฺมาตา ติษฺฐตฺฯ
2 İsa'yla öğrencileri de düğüne çağrılmışlardı.
ตไสฺม วิวาหาย ยีศุสฺตสฺย ศิษฺยาศฺจ นิมนฺตฺริตา อาสนฺฯ
3 Şarap tükenince annesi İsa'ya, “Şarapları kalmadı” dedi.
ตทนนฺตรํ ทฺรากฺษารสสฺย นฺยูนตฺวาทฺ ยีโศรฺมาตา ตมวทตฺ เอเตษำ ทฺรากฺษารโส นาสฺติฯ
4 İsa, “Anne, benden ne istiyorsun? Benim saatim daha gelmedi” dedi.
ตทา ส ตามโวจตฺ เห นาริ มยา สห ตว กึ การฺยฺยํ? มม สมย อิทานีํ โนปติษฺฐติฯ
5 Annesi hizmet edenlere, “Size ne derse onu yapın” dedi.
ตตสฺตสฺย มาตา ทาสานโวจทฺ อยํ ยทฺ วทติ ตเทว กุรุตฯ
6 Yahudiler'in geleneksel temizliği için oraya konmuş, her biri seksenle yüz yirmi litre alan altı taş küp vardı.
ตสฺมินฺ สฺถาเน ยิหูทียานำ ศุจิตฺวกรณวฺยวหารานุสาเรณาฒไกกชลธราณิ ปาษาณมยานิ ษฑฺวฺฤหตฺปาตฺราณิอาสนฺฯ
7 İsa hizmet edenlere, “Küpleri suyla doldurun” dedi. Küpleri ağızlarına kadar doldurdular.
ตทา ยีศุสฺตานฺ สรฺวฺวกลศานฺ ชไล: ปูรยิตุํ ตานาชฺญาปยตฺ, ตตเสฺต สรฺวฺวานฺ กุมฺภานากรฺณํ ชไล: ปรฺยฺยปูรยนฺฯ
8 Sonra hizmet edenlere, “Şimdi biraz alıp şölen başkanına götürün” dedi. Onlar da götürdüler.
อถ เตภฺย: กิญฺจิทุตฺตารฺยฺย โภชฺยาธิปาเต: สมีปํ เนตุํ ส ตานาทิศตฺ, เต ตทนยนฺฯ
9 Şölen başkanı, şaraba dönüşmüş suyu tattı. Bunun nereden geldiğini bilmiyordu, oysa suyu küpten alan hizmetkârlar biliyorlardı. Şölen başkanı güveyi çağırıp, “Herkes önce iyi şarabı, çok içildikten sonra da kötüsünü sunar” dedi, “Ama sen iyi şarabı şimdiye dek saklamışsın.”
อปรญฺจ ตชฺชลํ กถํ ทฺรากฺษารโส'ภวตฺ ตชฺชลวาหกาทาสา ชฺญาตุํ ศกฺตา: กินฺตุ ตทฺโภชฺยาธิโป ชฺญาตุํ นาศกฺโนตฺ ตทวลิหฺย วรํ สํมฺโพทฺยาวทต,
โลกา: ปฺรถมํ อุตฺตมทฺรากฺษารสํ ททติ ตษุ ยเถษฺฏํ ปิตวตฺสุ ตสฺมา กิญฺจิทนุตฺตมญฺจ ททติ กินฺตุ ตฺวมิทานีํ ยาวตฺ อุตฺตมทฺรากฺษารสํ สฺถาปยสิฯ
11 İsa bu ilk doğaüstü belirtisini Celile'nin Kana Köyü'nde gerçekleştirdi ve yüceliğini gösterdi. Öğrencileri de O'na iman ettiler.
อิตฺถํ ยีศุรฺคาลีลปฺรเทเศ อาศฺจรฺยฺยการฺมฺม ปฺรารมฺภ นิชมหิมานํ ปฺรากาศยตฺ ตต: ศิษฺยาสฺตสฺมินฺ วฺยศฺวสนฺฯ
12 Bundan sonra İsa, annesi, kardeşleri ve öğrencileri Kefarnahum'a gidip orada birkaç gün kaldılar.
ตต: ปรมฺ ส นิชมาตฺรุภฺราตฺรุสฺศิไษฺย: สารฺทฺธฺํ กผรฺนาหูมมฺ อาคมตฺ กินฺตุ ตตฺร พหูทินานิ อาติษฺฐตฺฯ
13 Yahudiler'in Fısıh Bayramı yakındı. İsa da Yeruşalim'e gitti.
ตทนนฺตรํ ยิหูทิยานำ นิสฺตาโรตฺสเว นิกฏมาคเต ยีศุ รฺยิรูศาลมฺ นครมฺ อาคจฺฉตฺฯ
14 Tapınağın avlusunda sığır, koyun ve güvercin satanları, orada oturmuş para bozanları gördü.
ตโต มนฺทิรสฺย มเธฺย โคเมษปาราวตวิกฺรยิโณ วาณิชกฺษฺโจปวิษฺฏานฺ วิโลกฺย
15 İpten bir kamçı yaparak hepsini koyunlar ve sığırlarla birlikte tapınaktan kovdu, para bozanların paralarını döküp masalarını devirdi.
รชฺชุภิ: กศำ นิรฺมฺมาย สรฺวฺวโคเมษาทิภิ: สารฺทฺธํ ตานฺ มนฺทิราทฺ ทูรีกฺฤตวานฺฯ
16 Güvercin satanlara, “Bunları buradan kaldırın, Babam'ın evini pazar yerine çevirmeyin!” dedi.
วณิชำ มุทฺราทิ วิกีรฺยฺย อาสนานิ นฺยูพฺชีกฺฤตฺย ปาราวตวิกฺรยิโภฺย'กถยทฺ อสฺมาตฺ สฺถานาตฺ สรฺวาเณฺยตานิ นยต, มม ปิตุคฺฤหํ วาณิชฺยคฺฤหํ มา การฺษฺฏฯ
17 Öğrencileri, “Evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirecek” diye yazılmış olan sözü hatırladılar.
ตสฺมาตฺ ตนฺมนฺทิรารฺถ อุโทฺยโค ยสฺตุ ส คฺรสตีว มามฺฯ อิมำ ศาสฺตฺรียลิปึ ศิษฺยา: สมสฺมรนฺฯ
18 Yahudi yetkililer İsa'ya, “Bunları yaptığına göre, bize nasıl bir belirti göstereceksin?” diye sordular.
ตต: ปรมฺ ยิหูทียโลกา ยีษิมวทนฺ ตวมิทฺฤศกรฺมฺมกรณาตฺ กึ จิหฺนมสฺมานฺ ทรฺศยสิ?
19 İsa şu yanıtı verdi: “Bu tapınağı yıkın, üç günde onu yeniden kuracağım.”
ตโต ยีศุสฺตานโวจทฺ ยุษฺมาภิเร ตสฺมินฺ มนฺทิเร นาศิเต ทินตฺรยมเธฺย'หํ ตทฺ อุตฺถาปยิษฺยามิฯ
20 Yahudi yetkililer, “Bu tapınak kırk altı yılda yapıldı, sen onu üç günde mi kuracaksın?” dediler.
ตทา ยิหูทิยา วฺยาหารฺษุ: , เอตสฺย มนฺทิรส นิรฺมฺมาเณน ษฏฺจตฺวารึศทฺ วตฺสรา คตา: , ตฺวํ กึ ทินตฺรยมเธฺย ตทฺ อุตฺถาปยิษฺยสิ?
21 Ama İsa'nın sözünü ettiği tapınak kendi bedeniydi.
กินฺตุ ส นิชเทหรูปมนฺทิเร กถามิมำ กถิตวานฺฯ
22 İsa ölümden dirilince öğrencileri bu sözü söylediğini hatırladılar, Kutsal Yazı'ya ve İsa'nın söylediği bu söze iman ettiler.
ส ยเทตาทฺฤศํ คทิตวานฺ ตจฺฉิษฺยา: ศฺมศานาตฺ ตทีโยตฺถาเน สติ สฺมฺฤตฺวา ธรฺมฺมคฺรนฺเถ ยีศุโนกฺตกถายำ จ วฺยศฺวสิษุ: ฯ
23 Fısıh Bayramı'nda İsa'nın Yeruşalim'de bulunduğu sırada gerçekleştirdiği belirtileri gören birçokları O'nun adına iman ettiler.
อนนฺตรํ นิสฺตาโรตฺสวสฺย โภชฺยสมเย ยิรูศาลมฺ นคเร ตตฺกฺรุตาศฺจรฺยฺยกรฺมฺมาณิ วิโลกฺย พหุภิสฺตสฺย นามนิ วิศฺวสิตํฯ
24 Ama İsa bütün insanların yüreğini bildiği için onlara güvenmiyordu.
กินฺตุ ส เตษำ กเรษุ สฺวํ น สมรฺปยตฺ, ยต: ส สรฺวฺวานไวตฺฯ
25 İnsan hakkında kimsenin O'na bir şey söylemesine gerek yoktu. Çünkü kendisi insanın içinden geçenleri biliyordu.
ส มานเวษุ กสฺยจิตฺ ปฺรมาณํ นาเปกฺษต ยโต มนุชานำ มเธฺย ยทฺยทสฺติ ตตฺตตฺ โสชานาตฺฯ
