Eyüp 9
1 Eyüp şöyle yanıtladı:
Y Job respondió y dijo:
2 “Biliyorum, gerçekten öyledir, Ama Tanrı'nın önünde insan nasıl haklı çıkabilir?
Verdaderamente, veo que es así: ¿y cómo es posible que un hombre pueda ser justo delante de Dios?
3 Biri O'nunla tartışmak istese, Binde bir bile O'na yanıt veremez.
Si un hombre deseara ir a la ley con él, no podría darle una respuesta a una de cada mil preguntas.
4 O'nun bilgisi derin, gücü eşsizdir, Kim O'na direndi de ayakta kaldı?
Él es sabio de corazón y grande en fuerza: ¿quién alguna vez endureció su rostro contra él, y le fue bien?
5 O dağları yerinden oynatır da, Dağlar farkına varmaz, Öfkeyle altüst eder onları.
Es el que quita las montañas sin su conocimiento, derribándolas en su ira.
6 Dünyayı yerinden oynatır, Direklerini titretir.
Que está estremeciendo la tierra de su lugar, de modo que sus bases tiemblan:
7 Güneşe buyruk verir, doğmaz güneş, Yıldızları mühürler.
Que da órdenes al sol, y no da su luz; y quien guarda las estrellas de brillar.
8 O'dur tek başına gökleri geren, Denizin dalgaları üzerinde yürüyen.
Por cuya mano se extendieron los cielos, y quién camina sobre las olas del mar:
9 Büyük Ayı'yı, Oryon'u, Ülker'i, Güney takımyıldızlarını yaratan O'dur.
Que hizo el Oso y Orión, y el cúmulo de estrellas, y los lugares secretos del sur;
10 Anlayamadığımız büyük işler, Sayısız şaşılası işler yapan O'dur.
¿Quién hace grandes cosas incomprensibles? Sí, maravillas sin número.
11 İşte, yanımdan geçer, O'nu göremem, Geçip gider, farkına bile varmam.
Mira, pasa a mi lado y no lo veo; sigue adelante, pero no tengo conocimiento de él.
12 Evet, O avını kaparsa, kim O'nu durdurabilir? Kim O'na, ‘Ne yapıyorsun’ diyebilir?
Si él extiende su mano para tomar, ¿por quién puede ser devuelta? ¿Quién le puede decir: ¿Qué estás haciendo?
13 Tanrı öfkesini dizginlemez, Rahav'ın yardımcıları bile O'nun ayağına kapanır.
La ira de Dios no puede volverse atrás; Los ayudantes de Rahab, monstruo marino, se humillaron debajo de él.
14 “Nerde kaldı ki, ben O'na yanıt vereyim, O'nunla tartışmak için söz bulayım?
¿Cuánto menos puedo darle una respuesta, usando las palabras correctas para discutir con él?
15 Haklı olsam da O'na yanıt veremez, Merhamet etmesi için yargıcıma yalvarırdım ancak.
Aunque mi causa fuera buena, no podría dar una respuesta; Pediría la gracia de aquel quién es mi Juez.
16 O'nu çağırsam, O da bana yanıt verseydi, Yine de inanmazdım sesime kulak verdiğine.
Si lo hubiera llamado, y él me respondiera, no tendría fe en que escucharía mi voz.
17 O beni kasırgayla eziyor, Nedensiz yaralarımı çoğaltıyor.
Porque su tormenta me quebranta, y mis heridas aumentan sin causa.
18 Soluk almama izin vermiyor, Ancak beni acıya doyuruyor.
No me dejaría respirar, pero estaría lleno de amargo dolor.
19 Sorun güç sorunuysa, O güçlüdür! Adalet sorunuysa, kim O'nu mahkemeye çağırabilir?
Si es una cuestión de fuerza, él es poderoso y si se trata de una causa legal, él dice: ¿Quién me dará un día fijo?
20 Suçsuz olsam ağzım beni suçlar, Kusursuz olsam beni suçlu çıkarır.
Aunque estaba en lo correcto, mi boca me condenaría; No he hecho mal; pero esto me hace inicuo.
21 “Kusursuz olsam da kendime aldırdığım yok, Yaşamımı hor görüyorum.
Si fuera perfecto; No conocería mi alma; despreciaría mi vida.
22 Hepsi bir, bu yüzden diyorum ki, ‘O suçluyu da suçsuzu da yok ediyor.’
Es lo mismo para mí; por eso digo: Él pone fin al pecador y al que no ha hecho nada malo juntos.
23 Kırbaç ansızın ölüm saçınca, O suçsuzların sıkıntısıyla eğlenir.
Si la muerte viene repentinamente, él se ríe de las pruebas de aquellos que no han hecho nada malo.
24 Dünya kötülerin eline verilmiş, Yargıçların gözünü kapayan O'dur. O değilse, kimdir?
La tierra es dada al poder del malvado; los rostros de sus jueces están cubiertos; Si no es por él, ¿quién lo ha hecho?
25 “Günlerim koşucudan çabuk, İyilik görmeden geçmekte.
Mis días van más rápido que un corredor; huyen y no ven él bien.
26 Kamış sandal gibi kayıp gidiyor, Avının üstüne süzülen kartal gibi.
Se apresuran como botes veloces, como un águila que cae repentinamente sobre su comida.
27 ‘Acılarımı unutayım, Üzgün çehremi değiştirip gülümseyeyim’ desem,
Si digo, olvidaré mi dolor, dejaré que mi rostro ya no esté triste y me alegraré;
28 Bütün dertlerimden yılarım, Çünkü beni suçsuz saymayacağını biliyorum.
Temeroso soy de todos mis dolores; Estoy seguro de que no seré libre del pecado en tus ojos.
29 Madem suçlanacağım, Neden boş yere uğraşayım?
¡No me dejarás estar libre de pecado! ¿Por qué entonces me tomo la molestia de esforzarme?
30 Sabun otuyla yıkansam, Ellerimi kül suyuyla temizlesem,
Si me lavan con agua de la nieve, y me limpio las manos con jabón;
31 Beni yine pisliğe batırırsın, Giysilerim bile benden tiksinir.
Entonces cuando me empujen al sepulcro, mi propia ropa me aborrecerá.
32 O benim gibi bir insan değil ki, O'na yanıt vereyim, Birlikte mahkemeye gideyim.
Porque él no es un hombre como yo, para decirle que, podamos unirnos ante un juez.
33 Keşke aramızda bir hakem olsa da, Elini ikimizin üstüne koysa!
No hay nadie que tome una decisión entre nosotros, que podría tener control sobre nosotros.
34 Tanrı sopasını üzerimden kaldırsın, Dehşeti beni yıldırmasın.
Que quite de mi su vara y su temor no me espante.
35 O zaman konuşur, O'ndan korkmazdım, Ama bu durumda bir şey yapamam.
Entonces diría lo que tengo en mente sin temor de él; porque no hay causa de miedo en mí.
