Eyüp 9
1 Eyüp şöyle yanıtladı:
| پس ایوب در جواب گفت: | ۱ |
2 “Biliyorum, gerçekten öyledir, Ama Tanrı'nın önünde insan nasıl haklı çıkabilir?
| «یقین می‌دانم که چنین است. لیکن انسان نزد خدا چگونه عادل شمرده شود؟ | ۲ |
3 Biri O'nunla tartışmak istese, Binde bir bile O'na yanıt veremez.
| اگر بخواهد با وی منازعه نماید، یکی از هزار او را جواب نخواهد داد. | ۳ |
4 O'nun bilgisi derin, gücü eşsizdir, Kim O'na direndi de ayakta kaldı?
| اودر ذهن حکیم و در قوت تواناست. کیست که با اومقاومت کرده و کامیاب شده باشد؟ | ۴ |
5 O dağları yerinden oynatır da, Dağlar farkına varmaz, Öfkeyle altüst eder onları.
| آنکه کوههارا منتقل می‌سازد و نمی فهمند، و در غضب خویش آنها را واژگون می‌گرداند، | ۵ |
6 Dünyayı yerinden oynatır, Direklerini titretir.
| که زمین را ازمکانش می‌جنباند، و ستونهایش متزلزل می‌شود. | ۶ |
7 Güneşe buyruk verir, doğmaz güneş, Yıldızları mühürler.
| که آفتاب را امر می‌فرماید و طلوع نمی کند وستارگان را مختوم می‌سازد. | ۷ |
8 O'dur tek başına gökleri geren, Denizin dalgaları üzerinde yürüyen.
| که به تنهایی، آسمانها را پهن می‌کند و بر موجهای دریامی خرامد. | ۸ |
9 Büyük Ayı'yı, Oryon'u, Ülker'i, Güney takımyıldızlarını yaratan O'dur.
| که دب اکبر و جبار و ثریا را آفرید، و برجهای جنوب را | ۹ |
10 Anlayamadığımız büyük işler, Sayısız şaşılası işler yapan O'dur.
| که کارهای عظیم بی‌قیاس را می‌کند و کارهای عجیب بی‌شمار را. | ۱۰ |
11 İşte, yanımdan geçer, O'nu göremem, Geçip gider, farkına bile varmam.
| اینک از من می‌گذرد و او را نمی بینم، و عبور می‌کند واو را احساس نمی نمایم. | ۱۱ |
12 Evet, O avını kaparsa, kim O'nu durdurabilir? Kim O'na, ‘Ne yapıyorsun’ diyebilir?
| اینک او می‌رباید وکیست که او را منع نماید؟ و کیست که به او تواندگفت: چه می‌کنی؟ | ۱۲ |
13 Tanrı öfkesini dizginlemez, Rahav'ın yardımcıları bile O'nun ayağına kapanır.
| خدا خشم خود را بازنمی دارد و مددکاران رحب زیر او خم می‌شوند. | ۱۳ |
14 “Nerde kaldı ki, ben O'na yanıt vereyim, O'nunla tartışmak için söz bulayım?
| «پس به طریق اولی، من کیستم که او راجواب دهم و سخنان خود را بگزینم تا با اومباحثه نمایم؟ | ۱۴ |
15 Haklı olsam da O'na yanıt veremez, Merhamet etmesi için yargıcıma yalvarırdım ancak.
| که اگر عادل می‌بودم، او راجواب نمی دادم، بلکه نزد داور خود استغاثه می‌نمودم. | ۱۵ |
16 O'nu çağırsam, O da bana yanıt verseydi, Yine de inanmazdım sesime kulak verdiğine.
| اگر او را می‌خواندم و مرا جواب می‌داد، باور نمی کردم که آواز مرا شنیده است. | ۱۶ |
17 O beni kasırgayla eziyor, Nedensiz yaralarımı çoğaltıyor.
| زیرا که مرا به تندبادی خرد می‌کند و بی‌سبب، زخمهای مرا بسیار می‌سازد. | ۱۷ |
18 Soluk almama izin vermiyor, Ancak beni acıya doyuruyor.
| مرا نمی گذارد که نفس بکشم، بلکه مرا به تلخیها پر می‌کند. | ۱۸ |
19 Sorun güç sorunuysa, O güçlüdür! Adalet sorunuysa, kim O'nu mahkemeye çağırabilir?
| اگردرباره قوت سخن گوییم، اینک او قادر است؛ واگر درباره انصاف، کیست که وقت را برای من تعیین کند؟ | ۱۹ |
20 Suçsuz olsam ağzım beni suçlar, Kusursuz olsam beni suçlu çıkarır.
| اگر عادل می‌بودم دهانم مرا مجرم می‌ساخت، و اگر کامل می‌بودم مرا فاسق می‌شمرد. | ۲۰ |
21 “Kusursuz olsam da kendime aldırdığım yok, Yaşamımı hor görüyorum.
| اگر کامل هستم، خویشتن رانمی شناسم، و جان خود را مکروه می‌دارم. | ۲۱ |
22 Hepsi bir, bu yüzden diyorum ki, ‘O suçluyu da suçsuzu da yok ediyor.’
| این امر برای همه یکی است. بنابراین می‌گویم که اوصالح است و شریر را هلاک می‌سازد. | ۲۲ |
23 Kırbaç ansızın ölüm saçınca, O suçsuzların sıkıntısıyla eğlenir.
| اگرتازیانه ناگهان بکشد، به امتحان بی‌گناهان استهزامی کند. | ۲۳ |
24 Dünya kötülerin eline verilmiş, Yargıçların gözünü kapayan O'dur. O değilse, kimdir?
| جهان به‌دست شریران داده شده است و روی حاکمانش را می‌پوشاند. پس اگر چنین نیست، کیست که می‌کند؟ | ۲۴ |
25 “Günlerim koşucudan çabuk, İyilik görmeden geçmekte.
| و روزهایم از پیک تیزرفتار تندروتر است، می‌گریزد و نیکویی رانمی بیند. | ۲۵ |
26 Kamış sandal gibi kayıp gidiyor, Avının üstüne süzülen kartal gibi.
| مثل کشتیهای تیزرفتار می‌گریزد و مثل عقاب که بر شکار فرود آید. | ۲۶ |
27 ‘Acılarımı unutayım, Üzgün çehremi değiştirip gülümseyeyim’ desem,
| اگر فکر کنم که ناله خود را فراموش کنم و ترش رویی خود رادور کرده، گشاده رو شوم، | ۲۷ |
28 Bütün dertlerimden yılarım, Çünkü beni suçsuz saymayacağını biliyorum.
| از تمامی مشقتهای خود می‌ترسم و می‌دانم که مرا بی‌گناه نخواهی شمرد، | ۲۸ |
29 Madem suçlanacağım, Neden boş yere uğraşayım?
| چونکه ملزم خواهم شد. پس چرا بیجازحمت بکشم؟ | ۲۹ |
30 Sabun otuyla yıkansam, Ellerimi kül suyuyla temizlesem,
| اگر خویشتن را به آب برف غسل دهم، و دستهای خود را به اشنان پاک کنم، | ۳۰ |
31 Beni yine pisliğe batırırsın, Giysilerim bile benden tiksinir.
| آنگاه مرا در لجن فرو می‌بری، و رختهایم مرامکروه می‌دارد. | ۳۱ |
32 O benim gibi bir insan değil ki, O'na yanıt vereyim, Birlikte mahkemeye gideyim.
| زیرا که او مثل من انسان نیست که او را جواب بدهم و با هم به محاکمه بیاییم. | ۳۲ |
33 Keşke aramızda bir hakem olsa da, Elini ikimizin üstüne koysa!
| در میان ما حکمی نیست که بر هر دوی مادست بگذارد. | ۳۳ |
34 Tanrı sopasını üzerimden kaldırsın, Dehşeti beni yıldırmasın.
| کاش که عصای خود را از من بردارد، و هیبت او مرا نترساند. | ۳۴ |
35 O zaman konuşur, O'ndan korkmazdım, Ama bu durumda bir şey yapamam.
| آنگاه سخن می‌گفتم و از او نمی ترسیدم، لیکن من در خودچنین نیستم. | ۳۵ |
