Eyüp 9
1 Eyüp şöyle yanıtladı:
Then Job answered and said:
2 “Biliyorum, gerçekten öyledir, Ama Tanrı'nın önünde insan nasıl haklı çıkabilir?
Of a truth I know that it is so; and how can man be just with God?
3 Biri O'nunla tartışmak istese, Binde bir bile O'na yanıt veremez.
If one should desire to contend with Him, he could not answer Him one of a thousand.
4 O'nun bilgisi derin, gücü eşsizdir, Kim O'na direndi de ayakta kaldı?
He is wise in heart, and mighty in strength; who hath hardened himself against Him, and prospered?
5 O dağları yerinden oynatır da, Dağlar farkına varmaz, Öfkeyle altüst eder onları.
Who removeth the mountains, and they know it not, when He overturneth them in His anger.
6 Dünyayı yerinden oynatır, Direklerini titretir.
Who shaketh the earth out of her place, and the pillars thereof tremble.
7 Güneşe buyruk verir, doğmaz güneş, Yıldızları mühürler.
Who commandeth the sun, and it riseth not; and sealeth up the stars.
8 O'dur tek başına gökleri geren, Denizin dalgaları üzerinde yürüyen.
Who alone stretcheth out the heavens, and treadeth upon the waves of the sea.
9 Büyük Ayı'yı, Oryon'u, Ülker'i, Güney takımyıldızlarını yaratan O'dur.
Who maketh the Bear, Orion, and the Pleiades, and the chambers of the south.
10 Anlayamadığımız büyük işler, Sayısız şaşılası işler yapan O'dur.
Who doeth great things past finding out; yea, marvellous things without number.
11 İşte, yanımdan geçer, O'nu göremem, Geçip gider, farkına bile varmam.
Lo, He goeth by me, and I see Him not. He passeth on also, but I perceive Him not.
12 Evet, O avını kaparsa, kim O'nu durdurabilir? Kim O'na, ‘Ne yapıyorsun’ diyebilir?
Behold, He snatcheth away, who can hinder Him? Who will say unto Him: 'What doest Thou?'
13 Tanrı öfkesini dizginlemez, Rahav'ın yardımcıları bile O'nun ayağına kapanır.
God will not withdraw His anger; the helpers of Rahab did stoop under Him.
14 “Nerde kaldı ki, ben O'na yanıt vereyim, O'nunla tartışmak için söz bulayım?
How much less shall I answer Him, and choose out my arguments with Him?
15 Haklı olsam da O'na yanıt veremez, Merhamet etmesi için yargıcıma yalvarırdım ancak.
Whom, though I were righteous, yet would I not answer; I would make supplication to Him that contendeth with me.
16 O'nu çağırsam, O da bana yanıt verseydi, Yine de inanmazdım sesime kulak verdiğine.
If I had called, and He had answered me; yet would I not believe that He would hearken unto my voice —
17 O beni kasırgayla eziyor, Nedensiz yaralarımı çoğaltıyor.
He that would break me with a tempest, and multiply my wounds without cause;
18 Soluk almama izin vermiyor, Ancak beni acıya doyuruyor.
That would not suffer me to take my breath, but fill me with bitterness.
19 Sorun güç sorunuysa, O güçlüdür! Adalet sorunuysa, kim O'nu mahkemeye çağırabilir?
If it be a matter of strength, lo, He is mighty! and if of justice, who will appoint me a time?
20 Suçsuz olsam ağzım beni suçlar, Kusursuz olsam beni suçlu çıkarır.
Though I be righteous, mine own mouth shall condemn me; though I be innocent, He shall prove me perverse.
21 “Kusursuz olsam da kendime aldırdığım yok, Yaşamımı hor görüyorum.
I am innocent — I regard not myself, I despise my life.
22 Hepsi bir, bu yüzden diyorum ki, ‘O suçluyu da suçsuzu da yok ediyor.’
It is all one — therefore I say: He destroyeth the innocent and the wicked.
23 Kırbaç ansızın ölüm saçınca, O suçsuzların sıkıntısıyla eğlenir.
If the scourge slay suddenly, He will mock at the calamity of the guiltless.
24 Dünya kötülerin eline verilmiş, Yargıçların gözünü kapayan O'dur. O değilse, kimdir?
The earth is given into the hand of the wicked; he covereth the faces of the judges thereof; if it be not He, who then is it?
25 “Günlerim koşucudan çabuk, İyilik görmeden geçmekte.
Now my days are swifter than a runner; they flee away, they see no good.
26 Kamış sandal gibi kayıp gidiyor, Avının üstüne süzülen kartal gibi.
They are passed away as the swift ships; as the vulture that swoopeth on the prey.
27 ‘Acılarımı unutayım, Üzgün çehremi değiştirip gülümseyeyim’ desem,
If I say: 'I will forget my complaint, I will put off my sad countenance, and be of good cheer',
28 Bütün dertlerimden yılarım, Çünkü beni suçsuz saymayacağını biliyorum.
I am afraid of all my pains, I know that Thou wilt not hold me guiltless.
29 Madem suçlanacağım, Neden boş yere uğraşayım?
I shall be condemned; why then do I labour in vain?
30 Sabun otuyla yıkansam, Ellerimi kül suyuyla temizlesem,
If I wash myself with snow water, and make my hands never so clean;
31 Beni yine pisliğe batırırsın, Giysilerim bile benden tiksinir.
Yet wilt Thou plunge me in the ditch, and mine own clothes shall abhor me.
32 O benim gibi bir insan değil ki, O'na yanıt vereyim, Birlikte mahkemeye gideyim.
For He is not a man, as I am, that I should answer Him, that we should come together in judgment.
33 Keşke aramızda bir hakem olsa da, Elini ikimizin üstüne koysa!
There is no arbiter betwixt us, that might lay his hand upon us both.
34 Tanrı sopasını üzerimden kaldırsın, Dehşeti beni yıldırmasın.
Let Him take His rod away from me, and let not His terror make me afraid;
35 O zaman konuşur, O'ndan korkmazdım, Ama bu durumda bir şey yapamam.
Then would I speak, and not fear Him; for I am not so with myself.
