Eyüp 8
1 Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:
Тогава шуахецът Валдад в отговор каза:
2 “Ne zamana dek böyle konuşacaksın? Sözlerin sert rüzgar gibi.
До кога ще говориш така, И думите на устата ти ще бъдат като силен вятър?
3 Tanrı adaleti saptırır mı, Her Şeye Gücü Yeten doğru olanı çarpıtır mı?
Бог променя ли съда? Или Всемогъщият променя правдата?
4 Oğulların ona karşı günah işlediyse, İsyanlarının cezasını vermiştir.
Ако Му са съгрешили чадата ти, И Той ги е предал на последствията от беззаконието им;
5 Ama sen gayretle Tanrı'yı arar, Her Şeye Gücü Yeten'e yalvarırsan,
Ако би ти прилежно потърсил Бога, Ако би се помолил на Всемогъщия,
6 Temiz ve doğruysan, O şimdi bile senin için kolları sıvayıp Seni hak ettiğin yere geri getirecektir.
Тогава, ако беше ти чист и праведен, Непременно сега Той би се събудил да работи за тебе, И би направил да благоденствува праведното ти жилище;
7 Başlangıcın küçük olsa da, Sonun büyük olacak.
И при все да е било малко началото ти, Пак сетнините ти биха се уголемили много.
8 “Lütfen, önceki kuşaklara sor, Atalarının neler öğrendiğini iyice araştır.
Понеже, попитай, моля, предишните родове, И внимавай на изпитаното от бащите им;
9 Çünkü biz daha dün doğduk, bir şey bilmeyiz, Yeryüzündeki günlerimiz sadece bir gölge.
(Защото ние сме вчерашни и не знаем нищо, Тъй като дните на земята са сянката);
10 Onlar sana anlatıp öğretmeyecek, İçlerindeki sözleri dile getirmeyecek mi?
Не щат ли те да те научат и да ти явят, И да произнесат думи от сърцата си?
11 “Bataklık olmayan yerde kamış biter mi? Susuz yerde saz büyür mü?
Никне ли рогоза без тиня? Расте ли тръстиката без вода?
12 Henüz yeşilken, kesilmeden, Otlardan önce kururlar.
Догде е зелена и неокосена Изсъхва преди всяка друга трева.
13 Tanrı'yı unutan herkesin sonu böyledir, Tanrısız insanın umudu böyle yok olur.
Така са пътищата на всички, които забравят Бога; И надеждата на нечестивия ще загине.
14 Onun güvendiği şey kırılır, Dayanağı ise bir örümcek ağıdır.
Надеждата му ще се пресече; Упованието му е паяжина.
15 Örümcek ağına yaslanır, ama ağ çöker, Ona tutunur, ama ağ taşımaz.
Той ще се опре на къщата си, но тя не ще устои; Ще се хване за нея, но не ще утрае.
16 Tanrısızlar güneşte iyi sulanmış bitkiyi andırır, Dalları bahçenin üzerinden aşar;
Той зеленее пред слънцето, И клончетата му се простират в градината му;
17 Kökleri taş yığınına sarılır, Çakılların arasında yer aranır.
Корените му се сплитат в грамадата камъни; Той гледа на камъните като дом;
18 Ama yerinden sökülürse, Yeri, ‘Seni hiç görmedim’ diyerek onu yadsır.
Но пак, ако го изтръгне някой от мястото му, Тогава мястото ще се отрече от него, казвайки: Не съм те видял.
19 İşte sevinci böyle son bulur, Yerinde başka bitkiler biter.
Ето, това е радостта на пътя му! И от пръстта други ще поникнат.
20 “Tanrı kusursuz insanı reddetmez, Kötülük edenlerin elinden tutmaz.
Ето, Бог няма да отхвърли непорочния, Нито ще подири ръката на злотворците.
21 O senin ağzını yine gülüşle, Dudaklarını sevinç haykırışıyla dolduracaktır.
Все пак ще напълни устата ти със смях И устните ти с възклицание.
22 Düşmanlarını utanç kaplayacak, Kötülerin çadırı yok olacaktır.”
Ония, които те мразят, ще се облекат със срам; И шатърът на нечестивите няма вече да съществува.
