Eyüp 7
1 “Yeryüzünde insan yaşamı savaşı andırmıyor mu, Günleri gündelikçinin günlerinden farklı mı?
Diklai hman ah hlanghing hamla caempuei a om moenih a? A khohnin te kutloh kah khohnin banghui ni.
2 Gölgeyi özleyen köle, Ücretini bekleyen gündelikçi gibi,
Sal bangla hlipkhup a hloep tih kutloh bangla a bisai a lamtawn.
3 Miras olarak bana boş aylar verildi, Payıma sıkıntılı geceler düştü.
Ka taengah a poeyoek la a hla ka pang van tih thakthaenah hlaem he kai hamla a khueh.
4 Yatarken, ‘Ne zaman kalkacağım’ diye düşünüyorum, Ama gece uzadıkça uzuyor, Gün doğana dek dönüp duruyorum.
Ka yalh tih, “Me vaengah nim ka thoh ve?” ka ti. Khoyin loh puh tih hlaemhmah duela yutnah khaw ka cung.
5 Bedenimi kurt, kabuk kaplamış, Çatlayan derimden irin akıyor.
Ka saa loh a rhit a bai, ka vin laipi tiknong khaw uet tih a tuei.
6 “Günlerim dokumacının mekiğinden hızlı, Umutsuz tükenmekte.
Ka khohnin loh tampai lakah bawn tih lungli lungla la ngaiuepnah bawt.
7 Ey Tanrı, yaşamımın bir soluk olduğunu anımsa, Gözüm bir daha mutluluk yüzü görmeyecek.
Ka hingnah mueihla he poek lah. Hnothen hmuh ham khaw ka mik loh mael voel mahpawh.
8 Şu anda bana bakan gözler bir daha beni görmeyecek, Senin gözlerin üzerimde olacak, Ama ben yok olacağım.
Kai aka so mik loh kai m'mae voel mahpawh. Na mik te kai soah om dae kai ka om voel pawh.
Cingmai loh haai tih cing, saelkhui la aka suntla rhoek tah ha mael tangloeng pawh. (Sheol h7585)
10 Bir daha evine dönmez, Bulunduğu yer artık onu tanımaz.
A im la koep mael pawt vetih a hmuen loh anih hmat voel mahpawh.
11 “Bu yüzden sessiz kalmayacak, İçimdeki sıkıntıyı dile getireceğim; Canımın acısıyla yakınacağım.
Te dongah kai khaw ka ka tuem mahpawh. Ka mueihla khobing doela ka thui vetih. Ka hinglu khahing doela ka lolmang pueng ni.
12 Ben deniz ya da deniz canavarı mıyım ki, Başıma bekçi koydun?
Kai he tuipuei tuihnam tih nim kai soah thongim na khueh.
13 Yatağım beni rahatlatır, Döşeğim acılarımı dindirir diye düşündüğümde,
Ka soengca kai n'hloep bitni, ka thingkong loh ka kohuetnah te a phueih bitni ka ti.
14 Beni düşlerle korkutuyor, Görümlerle yıldırıyorsun.
Mueimang neh kai nan rhihyawp sak tih olphong neh kai nan let sak.
15 Öyle ki, boğulmayı, Ölmeyi şu yaşama yeğliyorum.
Ka hinglu loh ka rhuhrhong lakah khaknah neh dueknah ni a. coelh.
16 Yaşamımdan tiksiniyor, Sonsuza dek yaşamak istemiyorum; Çek elini benden, çünkü günlerimin anlamı kalmadı.
Ka kohnue coeng, kumhal duela ka hing mahpawh, kai he n'toeng laeh, ka khohnin khaw a honghi ni.
17 “İnsan ne ki, onu büyütesin, Üzerinde kafa yorasın,
Mebang hlanghing lae amah na pantai sak tih a taengah na lungbuei na khueh te.
18 Her sabah onu yoklayasın, Her an onu sınayasın?
Anih te mincang ah na cawh tih mikhaptok ah ni anih te na loepdak.
19 Gözünü üzerimden hiç ayırmayacak mısın, Tükürüğümü yutacak kadar bile beni rahat bırakmayacak mısın?
Balae tih kai lamloh na mangthong pawt eh? Ka timtui ka dolh hil kai nan rhael moenih.
20 Günah işledimse, ne yaptım sana, Ey insan gözcüsü? Niçin beni kendine hedef seçtin? Sana yük mü oldum?
Hlang aka kueinah nang taengah ka tholh tih balae ka saii? Balae tih kai he na kutnoek la nan khueh. Te dongah kai ham tah hnorhih la ka om coeng.
21 Niçin isyanımı bağışlamaz, Suçumu affetmezsin? Çünkü yakında toprağa gireceğim, Beni çok arayacaksın, ama ben artık olmayacağım.”
Te dongah ka boekoek he na phueih tih kai kathaesainah he nan khoe mai pawt lae? Laipi khuila ka yalh pawn ni. Kai na toem cakhaw ka om voel moenih,” a ti nah.
