< Eyüp 6 >
2 “Keşke üzüntüm tartılabilse, Acım teraziye konabilseydi!
"Ah, hendaklah kiranya kekesalan hatiku ditimbang, dan kemalanganku ditaruh bersama-sama di atas neraca!
3 Denizlerin kumundan ağır gelirdi, Bu yüzden abuk sabuk konuştum.
Maka beratnya akan melebihi pasir di laut; oleh sebab itu tergesa-gesalah perkataanku.
4 Çünkü Her Şeye Gücü Yeten'in okları içimde, Ruhum onların zehirini içiyor, Tanrı'nın dehşetleri karşıma dizildi.
Karena anak panah dari Yang Mahakuasa tertancap pada tubuhku, dan racunnya diisap oleh jiwaku; kedahsyatan Allah seperti pasukan melawan aku.
5 Otu olan yaban eşeği anırır mı, Yemi olan öküz böğürür mü?
Meringkikkah keledai liar di tempat rumput muda, atau melenguhkah lembu dekat makanannya?
6 Tatsız bir şey tuzsuz yenir mi, Yumurta akında tat bulunur mu?
Dapatkah makanan tawar dimakan tanpa garam atau apakah putih telur ada rasanya?
7 Böyle yiyeceklere dokunmak istemiyorum, Beni hasta ediyorlar.
Aku tidak sudi menjamahnya, semuanya itu makanan yang memualkan bagiku.
8 “Keşke dileğim yerine gelse, Tanrı özlediğimi bana verse!
Ah, kiranya terkabul permintaanku dan Allah memberi apa yang kuharapkan!
9 Kerem edip beni ezse, Elini çabuk tutup yaşam bağımı kesse!
Kiranya Allah berkenan meremukkan aku, kiranya Ia melepaskan tangan-Nya dan menghabisi nyawaku!
10 Yine avunur, Amansız derdime karşın sevinirdim, Çünkü Kutsal Olan'ın sözlerini yadsımadım.
Itulah yang masih merupakan hiburan bagiku, bahkan aku akan melompat-lompat kegirangan di waktu kepedihan yang tak kenal belas kasihan, sebab aku tidak pernah menyangkal firman Yang Mahakudus.
11 Gücüm nedir ki, bekleyeyim? Sonum nedir ki, sabredeyim?
Apakah kekuatanku, sehingga aku sanggup bertahan, dan apakah masa depanku, sehingga aku harus bersabar?
12 Taş kadar güçlü müyüm, Etim tunçtan mı?
Apakah kekuatanku seperti kekuatan batu? Apakah tubuhku dari tembaga?
13 Çaresiz kalınca Kendimi kurtaracak gücüm mü olur?
Bukankah tidak ada lagi pertolongan bagiku, dan keselamatan jauh dari padaku?
14 “Kederli insana dost sevgisi gerekir, Her Şeye Gücü Yeten'den korkmaktan vazgeçse bile.
Siapa menahan kasih sayang terhadap sesamanya, melalaikan takut akan Yang Mahakuasa.
15 Kardeşlerim kuru bir dere gibi beni aldattı; Hani gürül gürül akan dereler vardır,
Saudara-saudaraku tidak dapat dipercaya seperti sungai, seperti dasar dari pada sungai yang mengalir lenyap,
16 Eriyen buzlarla taşan, Kar sularıyla beslenen,
yang keruh karena air beku, yang di dalamnya salju menjadi cair,
17 Ama kurak mevsimde akmayan, Sıcakta yataklarında tükenen dereler... İşte öyle aldattılar beni.
yang surut pada musim kemarau, dan menjadi kering di tempatnya apabila kena panas;
18 O dereler için kervanlar yolundan sapar, Çöle çıkıp yok olurlar. Tema'nın kervanları su arar, Saba'dan gelen yolcular umutla bakar.
berkeluk-keluk jalan arusnya, mengalir ke padang tandus, lalu lenyap.
Kafilah dari Tema mengamat-amatinya dan rombongan dari Syeba mengharapkannya,
20 Ama oraya varınca umut bağladıkları için utanır, Hayal kırıklığına uğrarlar.
tetapi mereka kecewa karena keyakinan mereka, mereka tertipu setibanya di sana.
21 Artık siz de bir hiç oldunuz, Dehşete kapılıp korkuyorsunuz.
Demikianlah kamu sekarang bagiku, ketika melihat yang dahsyat, takutlah kamu.
22 ‘Benim için bir şey verin’ Ya da, ‘Rüşvet verip Beni düşmanın elinden kurtarın, Acımasızların elinden alın’ dedim mi?
Pernahkah aku berkata: Berilah aku sesuatu, atau: Berilah aku uang suap dari hartamu,
atau: Luputkan aku dari tangan musuh, atau: Tebuslah aku dari tangan orang lalim?
24 “Bana öğretin, susayım, Yanlışımı gösterin.
Ajarilah aku, maka aku akan diam; dan tunjukkan kepadaku dalam hal apa aku tersesat.
25 Doğru söz acıdır! Ama tartışmalarınız neyi kanıtlıyor?
Alangkah kokohnya kata-kata yang jujur! Tetapi apakah maksud celaan dari pihakmu itu?
26 Sözlerimi düzeltmek mi istiyorsunuz? Çaresizin sözlerini boş laf mı sayıyorsunuz?
Apakah kamu bermaksud mencela perkataan? Apakah perkataan orang yang putus asa dianggap angin?
27 Öksüzün üzerine kura çeker, Arkadaşınızın üzerine pazarlık ederdiniz.
Bahkan atas anak yatim kamu membuang undi, dan sahabatmu kamu perlakukan sebagai barang dagangan.
28 “Şimdi lütfedip bana bakın, Yüzünüze karşı yalan söyleyecek değilim ya.
Tetapi sekarang, berpalinglah kepadaku; aku tidak akan berdusta di hadapanmu.
29 Bırakın artık, haksızlık etmeyin, Bir daha düşünün, davamda haklıyım.
Berbaliklah, janganlah terjadi kecurangan, berbaliklah, aku pasti benar.
30 Ağzımdan haksız bir söz çıkıyor mu, Damağım kötü niyeti ayırt edemiyor mu?
Apakah ada kecurangan pada lidahku? Apakah langit-langitku tidak dapat membeda-bedakan bencana?"