Eyüp 41

1 “Livyatan'ı çengelle çekebilir misin, Dilini halatla bağlayabilir misin?

Kan du trække Leviathan op med en Krog? eller drage dens Tunge med en Snor, du lader synke ned?

2 Burnuna sazdan ip takabilir misin, Kancayla çenesini delebilir misin?

Kan du sætte et Sivreb i dens Næse eller gennembore dens Kæber med en Krog?

3 Yalvarıp yakarır mı sana, Tatlı tatlı konuşur mu?

Mon den vil gøre mange ydmyge Begæringer til dig eller tale milde Ord for dig?

4 Seninle antlaşma yapar mı, Onu ömür boyu köle edesin diye?

Mon den vil gøre en Pagt med dig, at du kan tage den til Tjener evindelig?

5 Kuşla oynar gibi onunla oynayabilir misin, Hizmetçilerin eğlensin diye ona tasma takabilir misin?

Kan du lege med den som med en Fugl? eller binde den fast, til Morskab for dine Smaapiger?

6 Balıkçılar onun üzerine pazarlık eder mi? Tüccarlar aralarında onu böler mi?

Skulle Deltagerne vel drive Handel med den? skulle de dele den ud iblandt Købmænd?

7 Derisini zıpkınlarla, Başını mızraklarla doldurabilir misin?

Kan du fylde dens Hud med Spyd, dens Hoved med Harpuner?

8 Elini üzerine koy da, çıkacak çıngarı gör, Bir daha yapmayacaksın bunu.

Læg din Haand paa den! Du vil huske den Kamp og ikke gøre det mere.

9 Onu yakalamak için umutlanma, Görünüşü bile insanın ödünü patlatır.

Se, Haabet derom slaar fejl; styrter man ikke ned endog kun ved Synet af den?

10 Onu uyandıracak kadar yürekli adam yoktur. Öyleyse benim karşımda kim durabilir?

Der er ingen saa dumdristig, at han tør tirre den; hvo er da den, der vil bestaa for mit Ansigt?

11 Kim benden hesap vermemi isteyebilir? Göklerin altında ne varsa bana aittir.

— Hvo har givet mig noget først, at jeg skulde betale det? hvad der er under al Himmelen, det er mit —

12 “Onun kolları, bacakları, Zorlu gücü, güzel yapısı hakkında Konuşmadan edemeyeceğim.

jeg vil ikke tie om dens Lemmer og dens Styrkes Beskaffenhed og dens Legemsbygnings Yndelighed.

13 Onun giysisinin önünü kim açabilir? Kim onun iki katlı zırhını delebilir?

Hvo har afklædt den dens ydre Bedækning? hvo tør komme ind imellem dens dobbelte Tandrækker?

14 Ağzının kapılarını açmaya kim yeltenebilir, Dehşet verici dişleri karşısında?

Hvo har opladt dens Ansigts Døre? omkring dens Tænder er der Rædsel.

15 Sımsıkı kenetlenmiştir Sırtındaki sıra sıra pullar,

Dens Skjoldes Rande ere prægtige, lukkede som med et tæt Segl.

16 Öyle yakındır ki birbirine Aralarından hava bile geçmez.

Den ene er saa nær ved den anden, at der ikke kan komme Vejr ind imellem dem.

17 Birbirlerine geçmişler, Yapışmış, ayrılmazlar.

Den ene hænger fast ved den anden; de gribe i hverandre og adskilles ikke.

18 Aksırması ışık saçar, Gözleri şafak gibi parıldar.

Dens Nysen lader Lys skinne, og dens Øjne ere som Morgenrødens Øjenlaage.

19 Ağzından alevler fışkırır, Kıvılcımlar saçılır.

Af dens Mund fare Blus, Ildgnister fare ud.

20 Kaynayan kazandan, Yanan sazdan çıkan duman gibi Burnundan duman tüter.

Af dens Næsebor udgaar Røg som af en sydende Gryde og af en Kedel.

21 Soluğu kömürleri tutuşturur, Alev çıkar ağzından.

Dens Aande kan stikke Ild i Kul, og en Lue gaar ud af dens Mund.

22 Boynu güçlüdür, Dehşet önü sıra gider.

Paa dens Hals hviler Styrke, og Angest hopper foran den.

23 Etinin katmerleri birbirine yapışmış, Sertleşmiş üzerinde, kımıldamazlar.

Dens Køds Stykker hænge fast sammen; det er som støbt paa den, det kan ikke bevæges.

24 Göğsü taş gibi serttir, Değirmenin alt taşı gibi sert.

Dens Hjerte er støbt fast som Sten, ja, støbt fast som den nederste Møllesten.

25 Ayağa kalktı mı güçlüler dehşete düşer, Çıkardığı gürültüden ödleri patlar.

Naar den farer op, grue de stærke; af Angest forfejle de Maalet.

26 Üzerine gidildi mi ne kılıç işler, Ne mızrak, ne cirit, ne de kargı.

Angriber nogen den med Sværd, da bider det ikke paa, ej heller Spyd, Kastevaaben eller Lanse.

27 Demir saman gibi gelir ona, Tunç çürük odun gibi.

Den agter Jern som Straa, Kobber som raaddent Træ.

28 Oklar onu kaçırmaz, Anız gibi gelir ona sapan taşları.

Ingen Pil jager den paa Flugt, Slyngestene blive for den som Avner.

29 Anız sayılır onun için topuzlar, Vınlayan palaya güler.

Køllen agtes som Avner, og den ler ad det susende Glavind.

30 Keskin çömlek parçaları gibidir karnının altı, Düven gibi uzanır çamura.

Under den ere skarpe Skæl, og det er, som den drager en Tærskeslæde hen over Dyndet.

31 Derin suları kaynayan kazan gibi fokurdatır, Denizi merhem çömleği gibi karıştırır.

Dybet syder som en Gryde; den gør Havet som en Salvekedel.

32 Ardında parlak bir iz bırakır, İnsan enginin saçları ağarmış sanır.

Den gør, at Vejen skinner efter den; man maatte holde Havet for graahaaret.

33 Yeryüzünde bir eşi daha yoktur, Korkusuz bir yaratıktır.

Der er ingen, som kat? lignes ved den paa Jorden, den er skabt til at være uden Frygt.

34 Kendini büyük gören her varlığı aşağılar, Gururlu her varlığın kralı odur.”

Den ser ned paa alt højt; den er en Konge over alle stolte Dyr.