Eyüp 4
1 Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:
Te vaengah Temani hoel Eliphaz loh a doo.
2 “Biri sana bir şey söylemeye çalışsa gücenir misin? Kim konuşmadan durabilir?
Te vaengah nang te ol neh n'noemcai saeh, na ngak aya? Tedae olthui te kuemsuem ham unim aka noeng eh?
3 Evet, pek çoklarına sen ders verdin, Zayıf elleri güçlendirdin,
Muep na toel tih kut kha rhoek khaw na talong coeng te.
4 Tökezleyeni senin sözlerin ayakta tuttu, Titreyen dizleri sen pekiştirdin.
Aka paloe rhoek te na olthui loh a thoh tih khuklu aka khun khaw na caang sak.
5 Ama şimdi senin başına gelince gücüne gidiyor, Sana dokununca yılgınlığa düşüyorsun.
Tedae namah taengla ha loe tih na ngak coeng, namah te m'ben tih na let coeng.
6 Senin güvendiğin Tanrı'dan korkun değil mi, Umudun kusursuz yaşamında değil mi?
Na hinyahnah, na ueppangnah, na ngaiuepnah, na longpuei kah thincaknah khaw om pawt nim?
7 “Düşün biraz: Hangi suçsuz yok oldu, Nerede doğrular yıkıma uğradı?
Poek van laeh, ommongsitoe he paltham nim? Aka thuem rhoek te melam a thup?
8 Benim gördüğüm kadarıyla, fesat sürenler, Kötülük tohumu ekenler ektiklerini biçiyor.
Ka hmuh vanbangla boethae aka thoe tih aka soem khaw amah long ni thakthaenah a ah.
9 Tanrı'nın soluğuyla yok oluyor, Öfkesinin rüzgarıyla tükeniyorlar.
Pathen kah hiil dongah milh uh tih a thintoek khohli dongah khap uh coeng.
10 Aslanın kükremesi, homurtusu kesildi, Dişleri kırıldı genç aslanların.
Sathueng khaw kawknah neh sathuengca khaw a ol neh om dae sathuengca khaw a no tloong.
11 Aslan av bulamadığı için yok oluyor, Dişi aslanın yavruları dağılıyor.
Maeh a mueh lamloh sathueng te milh tih sathuengnu ca rhoek khaw pam uh.
12 “Bir söz gizlice erişti bana, Fısıltısı kulağıma ulaştı.
Ka taengah ol a huen tih a olduem loh kai hna a lat sak.
13 Gece rüyaların doğurduğu düşünceler içinde, İnsanları ağır uyku bastığı zaman,
Hlang he khoyin olphong lamkah pomnah khuiah a ih muelh vaengah.
14 Beni dehşet ve titreme aldı, Bütün kemiklerimi sarstı.
birhihnah loh kai m'mah tih thuennah neh ka rhuh boeih a rhih sak.
15 Önümden bir ruh geçti, Tüylerim ürperdi.
Mueihla loh ka maelhmai a pah vaengah ka mul ka saa poenghu.
16 Durdu, ama ne olduğunu seçemedim. Bir suret duruyordu gözümün önünde, Çıt çıkmazken bir ses duydum:
A pai vaengah khaw a mueimae ka hmat moenih. A muei tah ka mikhmuh ah om tih bidip ol a yaak.
17 ‘Tanrı karşısında insan doğru olabilir mi? Kendisini yaratanın karşısında temiz çıkabilir mi?
Pathen lakah hlanghing he tang tih anih aka saii lakah ah hlang caihcil ngai a?
18 Bakın, Tanrı kullarına güvenmez, Meleklerinde hata bulur da,
A sal rhoek soah tangnah pawt tih a puencawn te a lolh la a khueh atah,
19 Çamur evlerde oturanlara, Mayası toprak olanlara, Güveden kolay ezilenlere mi güvenir?
Laipi neh lai im dongah kho aka sa aisat te bungbo hmai ah a khoengim pop coeng.
20 Ömürleri sabahtan akşama varmaz, Kimse farkına varmadan sonsuza dek yok olurlar.
Mincang lamloh hlaem duela a phop te a yoeyah la a milh khaw mingpha pawh.
21 İçlerindeki çadır ipleri çekilince, Bilgelikten yoksun olarak ölüp giderler.’
Amih lamkah a a hlangrhuel a phil pah vaengah a duek uh moenih a? Te dongah cueihnah neh a om moenih a?
