Eyüp 39
1 “Dağ keçilerinin ne zaman doğurduğunu biliyor musun? Geyiklerin yavruladığı zamanı sen mi gözlüyorsun?
Whethir thou knowist the tyme of birthe of wielde geet in stoonys, ethir hast thou aspied hyndis bryngynge forth calues?
2 Sen mi sayıyorsun doğuruncaya dek geçirdikleri ayları? Doğurdukları zamanı biliyor musun?
Hast thou noumbrid the monethis of her conseyuyng, and hast thou knowe the tyme of her caluyng?
3 Çöküp yavrularını doğurur, Kurtulurlar sancılarından.
Tho ben bowid to the calf, and caluen; and senden out roryngis.
4 Güçlenir, kırda büyür yavrular, Gider, bir daha dönmezler.
Her calues ben departid, and goen to pasture; tho goen out, and turnen not ayen to `tho hyndis.
5 “Kim yaban eşeğini başı boş gönderdi, Kim bağlarını çözdü?
Who let go the wielde asse fre, and who loside the boondis of hym?
6 Yurt olarak ona bozkırı, Barınak olarak tuzlayı verdim.
To whom Y haue youe an hows in wildirnesse, and the tabernacles of hym in the lond of saltnesse.
7 Kentteki kargaşaya güler o, Sürücünün bağırdığını duymaz.
He dispisith the multitude of citee; he herith not the cry of an axere.
8 Otlamak için tepeleri dolaşır, Yeşillik arar.
He lokith aboute the hillis of his lesewe, and he sekith alle greene thingis.
9 “Yaban öküzü sana kulluk etmek ister mi? Geceyi senin yemliğinin yanında geçirir mi?
Whether an vnycorn schal wilne serue thee, ethir schal dwelle at thi cratche?
10 Sabanla yarık açsın diye ona bağ vurabilir misin? Arkanda, ovalarda tırmık çeker mi?
Whether thou schalt bynde the vnicorn with thi chayne, for to ere, ethir schal he breke the clottis of valeis aftir thee?
11 Çok güçlü diye ona bel bağlayabilir misin? Ağır işini ona bırakabilir misin?
Whether thou schalt haue trist in his grete strengthe, and schalt thou leeue to hym thi traueils?
12 Ekinini getireceğine, Buğdayını harman yerinde toplayacağına güvenir misin?
Whether thou schalt bileue to hym, that he schal yelde seed to thee, and schal gadere togidere thi cornfloor?
13 “Devekuşunun kanatları sevinçle dalgalanır, Ama leyleğin kanatları ve tüyleriyle kıyaslanamaz.
The fethere of an ostriche is lijk the fetheris of a gerfawcun, and of an hauk;
14 Devekuşu yumurtalarını yere bırakır, Onları kumda ısıtır,
which ostrige forsakith hise eirun in the erthe, in hap thou schalt make tho hoot in the dust.
15 Ayak altında ezilebileceklerini, Yabanıl hayvanlarca çiğnenebileceklerini düşünmez.
He foryetith, that a foot tredith tho, ethir that a beeste of the feeld al tobrekith tho.
16 Yavrularına sert davranır, kendinin değilmiş gibi, Çektiği zahmetin boşa gideceğine üzülmez.
He is maad hard to hise briddis, as if thei ben not hise; he traueilide in veyn, while no drede constreynede.
17 Çünkü Tanrı ona bilgelik bağışlamamış, Anlayıştan pay vermemiştir.
For God hath priued hym fro wisdom, and `yaf not vnderstondyng to hym.
18 Yine de koşmak için kabarınca Ata ve binicisine güler.
Whanne tyme is, he reisith the wengis an hiy; he scorneth the hors, and his ridere.
19 “Sen mi ata güç verdin, Dalgalanan yeleyi boynuna giydirdin?
Whether thou schalt yyue strengthe to an hors, ether schal yyue neiyng `aboute his necke?
20 Sen misin onu çekirge gibi sıçratan, Gururlu kişnemesiyle korku saçtıran?
Whether thou schalt reyse hym as locustis? The glorie of hise nosethirlis is drede.
21 Ayakları toprağı şiddetle eşer, Gücünden ötürü sevinçle coşar, Savaşçının üstüne yürür.
He diggith erthe with the foot, he `fulli ioieth booldli; he goith ayens armed men.
22 Korkuya güler, hiçbir şeyden yılmaz, Kılıç önünde geri adım atmaz.
He dispisith ferdfulnesse, and he yyueth not stide to swerd.
23 Ok kılıfı, parıldayan mızrak ve pala Üzerinde takırdar atın.
An arowe caas schal sowne on hym; a spere and scheeld schal florische.
24 Coşku ve heyecanla uzaklıkları yutar, Boru çalınca duramaz yerinde.
He is hoot, and gnastith, and swolewith the erthe; and he arettith not that the crie of the trumpe sowneth.
25 Boru çaldıkça, ‘Hi!’ diye kişner, Savaş kokusunu, komutanların gürleyen sesini, Savaş çığlıklarını uzaklardan duyar.
Whanne he herith a clarioun, he `seith, Joie! he smellith batel afer; the excityng of duykis, and the yellyng of the oost.
26 “Atmaca senin bilgeliğinle mi süzülüyor, Kanatlarını güneye doğru açıyor?
Whether an hauk spredinge abrood hise wyngis to the south, bigynneth to haue fetheris bi thi wisdom?
27 Kartal senin buyruğunla mı yükseliyor, Yuvasını yükseklere kuruyor?
Whether an egle schal be reisid at thi comaundement, and schal sette his nest in hiy places?
28 Uçurum kenarlarında konaklıyor, Sivri kayalar onun kalesi.
He dwellith in stoonys, and he dwellith in flyntis brokun bifor, and in rochis, to whiche `me may not neiye.
29 Oradan gözetliyor yiyeceğini, Gözleri avını uzaktan seçiyor.
Fro thennus he biholdith mete, and hise iyen loken fro fer.
30 Onun yavruları kanla beslenir, Leşler neredeyse, o da oradadır.”
Hise briddis souken blood, and where euere a careyn is, anoon he is present.
