Eyüp 37
1 “Yüreğim titrer buna, Yerinden oynar.
И от сих возмятеся сердце мое и отторжеся от места своего.
2 Dinleyin, gürleyen sesini dinleyin, Ağzından çıkan sesi!
Послушай слуха во гневе ярости Господни, и поучение изо уст Его изыдет.
3 Şimşeğini göğün altındaki her yere, Yeryüzünün dört bucağına salar.
Под всем небом началство его, и свет его на крилу земли.
4 Ardından bir ses gümbürder, Görkemli sesiyle gürler. Sesi duyulunca şimşekleri alıkoymaz.
Вслед его возопиет гласом, возгремит гласом величия Своего, и не изменит их, яко услышит глас Его.
5 Tanrı'nın sesi şaşılacak biçimde gürler, O, anlayışımızın ötesinde büyük işler yapar.
Возгремит Крепкий гласом Своим дивная: сотвори бо велия, ихже не ведахом.
6 Çünkü kara, ‘Yere düş’ der, Sağanağa, ‘Bütün şiddetinle boşal.’
Повелеваяй снегу: буди на земли, и буря дождя, и буря дождев могутства Его.
7 Yarattığı bütün insanlar ne yaptığını bilsin diye, Herkese işini bıraktırır.
В руце всякаго человека знаменает, да познает всяк человек свою немощь.
8 Hayvanlar kovuklarına girer, İnlerinde otururlar.
Внидоша же зверие под кров и умолкоша на ложи.
9 Kasırga yuvasından kopar, Soğuk saçılan rüzgarlardan.
Из хранилищ внутренних находят болезни, и от внешних стран студень.
10 Tanrı'nın soluğu suları dondurur, Geniş sular buz tutar.
И от дыхания Крепка даст лед: управляет же воду, якоже хощет,
11 Bulutlara nem yükler, Şimşeğini her yana yayar.
и избранное устрояет облак: разженет облак свет Его,
12 Yeryüzünde ne buyurursa yapmak üzere Bulutlar O'nun istediği yönde döner durur.
и Сам окрестная превратит, якоже хощет, в дела их: вся, елика заповесть им, сия чиноположена суть от Него на земли,
13 Ya insanları cezalandırmak Ya da yeryüzünü sulayıp sevgisini göstermek için Yağmur gönderir.
аще в наказание, аще на землю свою, аще на милость обрящет и.
14 “Dinle, Eyüp, Dur da düşün Tanrı'nın şaşılası işlerini.
Внуши сия, Иове: стани учайся силе Господни.
15 Tanrı'nın bulutları nasıl düzenlediğini, Şimşeğini nasıl çaktırdığını biliyor musun?
Вемы, яко Господь положи дела Своя, свет сотворив из тмы.
16 Bulutların dengesini, Bilgisi kusursuz olanın şaşılası işlerini biliyor musun?
Весть же различие облаков и велия падения злых.
17 Dünyanın soluğu kesildiğinde Güneyin kavurucu rüzgarı altında Giysilerin seni terletmez mi?
Твоя же одежда тепла, почивает же на земли от юга.
18 Dökme tunç bir ayna kadar sert olan gökkubbeyi O'nunla birlikte yayabilir misin?
Утверждения с Ним в древности, крепка якоже видение слития.
19 “O'na ne söyleyeceğimizi öğret bize, Çünkü karanlık yüzünden sözümüze düzen veremiyoruz.
Чесо ради, научи мя, что речем Ему? И престанем многа глаголюще.
20 Konuşmak istediğim O'na söylenebilir mi? Kimse yutulmak ister mi?
Еда книга, или книгочиа ми предстоит? Да стоящь сотворю человеку молчати.
21 Rüzgar geçip göğü temizlediğinde Gökte parıldayan ışığa kimse bakamaz.
Не всем же видимь свет: светлый есть в древностех, якоже еже от него на облацех.
22 Altın parıltısı geliyor kuzeyden, Tanrı korkunç görkeme bürünmüş.
От севера облацы златозарни: в сих велия слава и честь Вседержителева.
23 Her Şeye Gücü Yeten'e biz ulaşamayız. Gücü yücedir, Adaleti ve eşsiz doğruluğuyla kimseyi ezmez.
И не обретаем иного подобна крепости Его: иже судит праведно, мниши ли, яко не слышит Той?
24 Bu yüzden insanlar O'na saygı duyar, Çünkü O, bilgeleri dikkate almaz.”
Темже убоятся Его человецы: убоятся же Его и премудрии сердцем.
