Eyüp 37
1 “Yüreğim titrer buna, Yerinden oynar.
Sobre isto também treme o meu coração, e salta do seu lugar.
2 Dinleyin, gürleyen sesini dinleyin, Ağzından çıkan sesi!
Atentamente ouvi o movimento da sua voz, e o sonido que sai da sua boca.
3 Şimşeğini göğün altındaki her yere, Yeryüzünün dört bucağına salar.
Ele o envia por debaixo de todos os céus, e a sua luz até aos confins da terra.
4 Ardından bir ses gümbürder, Görkemli sesiyle gürler. Sesi duyulunca şimşekleri alıkoymaz.
Depois disto brama com grande voz, troveja com a sua alta voz; e, ouvida a sua voz, não tarda com estas coisas.
5 Tanrı'nın sesi şaşılacak biçimde gürler, O, anlayışımızın ötesinde büyük işler yapar.
Com a sua voz troveja Deus maravilhosamente: faz grandes coisas, e nós as não compreendemos.
6 Çünkü kara, ‘Yere düş’ der, Sağanağa, ‘Bütün şiddetinle boşal.’
Porque à neve diz: Está sobre a terra: como também ao aguaceiro e à sua forte chuva.
7 Yarattığı bütün insanlar ne yaptığını bilsin diye, Herkese işini bıraktırır.
Ele sela as mãos de todo o homem, para que conheça todos os homens de sua obra.
8 Hayvanlar kovuklarına girer, İnlerinde otururlar.
E as bestas entram nos seus esconderijos e ficam nas suas cavernas.
9 Kasırga yuvasından kopar, Soğuk saçılan rüzgarlardan.
Da recâmara sai o pé de vento, e dos ventos dispersivos o frio.
10 Tanrı'nın soluğu suları dondurur, Geniş sular buz tutar.
Pelo assopro de Deus se dá a geada, e as largas águas se endurecem.
11 Bulutlara nem yükler, Şimşeğini her yana yayar.
Também com a umidade carrega as grossas nuvens, e esparge a nuvem da sua luz.
12 Yeryüzünde ne buyurursa yapmak üzere Bulutlar O'nun istediği yönde döner durur.
Então elas, segundo o seu prudente conselho, se tornam pelas esferas, para que façam tudo quanto lhes ordena sobre a superfície do mundo habitável,
13 Ya insanları cezalandırmak Ya da yeryüzünü sulayıp sevgisini göstermek için Yağmur gönderir.
Seja que por vara, ou para a sua terra, ou por beneficência as faça vir.
14 “Dinle, Eyüp, Dur da düşün Tanrı'nın şaşılası işlerini.
A isto, ó Job, inclina os teus ouvidos: põe-te em pé, e considera as maravilhas de Deus.
15 Tanrı'nın bulutları nasıl düzenlediğini, Şimşeğini nasıl çaktırdığını biliyor musun?
Porventura sabes tu quando Deus considera nelas, e faz resplandecer a lua da sua nuvem?
16 Bulutların dengesini, Bilgisi kusursuz olanın şaşılası işlerini biliyor musun?
Tens tu notícia do equilíbrio das grossas nuvens e das maravilhas de aquele que é perfeito nos conhecimentos,
17 Dünyanın soluğu kesildiğinde Güneyin kavurucu rüzgarı altında Giysilerin seni terletmez mi?
Ou de como os teus vestidos aquecem, quando do sul há calma sobre a terra?
18 Dökme tunç bir ayna kadar sert olan gökkubbeyi O'nunla birlikte yayabilir misin?
Ou estendeste com ele os céus, que estão firmes como espelho fundido?
19 “O'na ne söyleyeceğimizi öğret bize, Çünkü karanlık yüzünden sözümüze düzen veremiyoruz.
Ensina-nos o que lhe diremos; porque nós nada poderemos pôr em boa ordem, por causa das trevas.
20 Konuşmak istediğim O'na söylenebilir mi? Kimse yutulmak ister mi?
Ou ser-lhe-ia contado, quando eu assim falasse? dir-lhe-á alguém isso? pois será devorado.
21 Rüzgar geçip göğü temizlediğinde Gökte parıldayan ışığa kimse bakamaz.
E agora se não pode olhar para o sol, quando resplandece nos céus; passando e purificando-os o vento.
22 Altın parıltısı geliyor kuzeyden, Tanrı korkunç görkeme bürünmüş.
O esplendor de ouro vem do norte: pois em Deus há uma tremenda magestade.
23 Her Şeye Gücü Yeten'e biz ulaşamayız. Gücü yücedir, Adaleti ve eşsiz doğruluğuyla kimseyi ezmez.
Ao Todo-poderoso não podemos alcançar; grande é em potência; porém a ninguém oprime em juízo e grandeza de justiça.
24 Bu yüzden insanlar O'na saygı duyar, Çünkü O, bilgeleri dikkate almaz.”
Por isso o temem os homens: ele não respeita aos sábios de coração.
