Eyüp 37
1 “Yüreğim titrer buna, Yerinden oynar.
Ta, over dette forfærdes mit Hjerte og farer op fra sit Sted.
2 Dinleyin, gürleyen sesini dinleyin, Ağzından çıkan sesi!
Hører, ja hører hans Røsts Drøn og Bulderet, der udgaar af hans Mund.
3 Şimşeğini göğün altındaki her yere, Yeryüzünün dört bucağına salar.
Han lader det fare ud under al Himmelen og sit Lys over Jordens Flige.
4 Ardından bir ses gümbürder, Görkemli sesiyle gürler. Sesi duyulunca şimşekleri alıkoymaz.
Efter ham brøler Røsten, han tordner med sin Højheds Røst; og han holder dem ikke tilbage, naar hans Røst høres.
5 Tanrı'nın sesi şaşılacak biçimde gürler, O, anlayışımızın ötesinde büyük işler yapar.
Gud tordner vidunderligt med sin Røst; han gør store Ting, og vi kunne ikke kende dem.
6 Çünkü kara, ‘Yere düş’ der, Sağanağa, ‘Bütün şiddetinle boşal.’
Thi han siger til Sneen: Fald til Jorden! og ligesaa til Regnskyllene, ja til hans Vældes Regnskyl.
7 Yarattığı bütün insanlar ne yaptığını bilsin diye, Herkese işini bıraktırır.
Han forsegler hver Mands Haand, at alle Folk, som ere hans Skabning, skulle kende det.
8 Hayvanlar kovuklarına girer, İnlerinde otururlar.
Da gaa de vilde Dyr i Hule og blive i deres Boliger.
9 Kasırga yuvasından kopar, Soğuk saçılan rüzgarlardan.
Fra Syden kommer Stormen, og med Nordenvindene kommer Kulden.
10 Tanrı'nın soluğu suları dondurur, Geniş sular buz tutar.
Ved Guds Aande kommer Is, og det brede Vand snævres ind.
11 Bulutlara nem yükler, Şimşeğini her yana yayar.
Ja, med Fugtighed fylder han Skyen; han udbreder sin lysopfyldte Sky.
12 Yeryüzünde ne buyurursa yapmak üzere Bulutlar O'nun istediği yönde döner durur.
Og den vender sig i Kredse, alt som han styrer den til dens Gerning, til alt, hvad han byder den, hen over Jordens Kreds:
13 Ya insanları cezalandırmak Ya da yeryüzünü sulayıp sevgisini göstermek için Yağmur gönderir.
Enten til Revselse eller til hans Lands Bedste eller til Velgerning lader han den ramme.
14 “Dinle, Eyüp, Dur da düşün Tanrı'nın şaşılası işlerini.
Job, vend dine Øren til dette; staa stille og agt paa Guds underfulde Ting!
15 Tanrı'nın bulutları nasıl düzenlediğini, Şimşeğini nasıl çaktırdığını biliyor musun?
Ved du, naar Gud tænker derpaa, og naar han lader sin Skys Lys skinne?
16 Bulutların dengesini, Bilgisi kusursuz olanın şaşılası işlerini biliyor musun?
Ved du hvorledes Skyerne svæve? de underfulde Ting af ham, som er fuldkommen i al Kundskab?
17 Dünyanın soluğu kesildiğinde Güneyin kavurucu rüzgarı altında Giysilerin seni terletmez mi?
du, hvis Klæder blive varme, naar han gør Landet lummert fra Sønden?
18 Dökme tunç bir ayna kadar sert olan gökkubbeyi O'nunla birlikte yayabilir misin?
Udspænder du med ham de øverste Skyer, der ere faste som et støbt Spejl?
19 “O'na ne söyleyeceğimizi öğret bize, Çünkü karanlık yüzünden sözümüze düzen veremiyoruz.
Lad os vide, hvad vi skulle sige til ham! vi kunne ikke fremføre noget ud fra Mørket.
20 Konuşmak istediğim O'na söylenebilir mi? Kimse yutulmak ister mi?
Skal det fortælles ham, at jeg taler? eller mon nogen har ønsket, at han maatte blive opslugt?
21 Rüzgar geçip göğü temizlediğinde Gökte parıldayan ışığa kimse bakamaz.
Og nu, ser man ikke Lyset, som straaler i de øverste Skyer: Saa farer et Vejr frem og renser dem.
22 Altın parıltısı geliyor kuzeyden, Tanrı korkunç görkeme bürünmüş.
Af Norden kommer Guld; over Gud er der forfærdelig Majestæt.
23 Her Şeye Gücü Yeten'e biz ulaşamayız. Gücü yücedir, Adaleti ve eşsiz doğruluğuyla kimseyi ezmez.
Den Almægtige, ham kunne vi ikke naa til, ham, som er stor i Kraft; Ret og Retfærdigheds Fylde undertrykker han ikke.
24 Bu yüzden insanlar O'na saygı duyar, Çünkü O, bilgeleri dikkate almaz.”
Derfor frygte Folkene ham; han ser ikke til nogen, som er viis i Hjertet.
