Eyüp 34
1 Elihu konuşmasına şöyle devam etti:
Eliú respondeu mais, dizendo:
2 “Ey bilgeler, sözlerimi dinleyin, Kulak verin bana, ey bilgi sahipleri.
Ouvi, vós sábios, minhas palavras; e vós, inteligentes, dai-me ouvidos.
3 Çünkü damak nasıl yemeği tadarsa, Kulak da sözleri sınar.
Porque o ouvido prova as palavras, assim como o paladar experimenta a comida.
4 Gelin, doğruyu seçelim, İyiyi birlikte öğrenelim.
Escolhamos para nós o que é correto, [e] conheçamos entre nós o que é bom.
5 “Çünkü Eyüp, ‘Ben suçsuzum’ diyor, ‘Tanrı hakkımı elimden aldı.
Pois Jó disse: Eu sou justo, e Deus tem me tirado meu direito.
6 Haklı olduğum halde yalancı sayılıyorum, Suçsuz olduğum halde okunla yaraladın beni.’
Por acaso devo eu mentir quanto ao meu direito? Minha ferida é dolorosa mesmo que eu não tenha transgressão.
7 Eyüp gibisi var mı? Alayı su gibi içiyor!
Que homem há como Jó, que bebe o escárnio como água?
8 Kötülük yapanlarla dostluk edip geziyor, Kötülerle aynı yolda yürüyor.
E que caminha na companhia dos que praticam maldade, e anda com homens perversos?
9 Çünkü, ‘Tanrı'yı hoşnut etmeye çalışmak İnsana yarar getirmez’ diyor.
Porque disse: De nada aproveita ao homem agradar-se em Deus.
10 “Bu yüzden, ey sağduyulu insanlar, beni dinleyin! Tanrı kötülük yapar mı, Her Şeye Gücü Yeten haksızlık eder mi? Asla!
Portanto vós, homens de bom-senso, escutai-me; longe de Deus esteja a maldade, e do Todo- Poderoso a perversidade!
11 Çünkü O herkese yaptığının karşılığını öder, Hak ettiğini başına getirir.
Porque ele paga ao ser humano [conforme] sua obra, e faz a cada um conforme o seu caminho.
12 Tanrı kesinlikle kötülük etmez, Her Şeye Gücü Yeten adaleti saptırmaz.
Certamente Deus não faz injustiça, e o Todo-Poderoso não perverte o direito.
13 Kim yeryüzünü O'na emanet etti? Kim O'nu bütün dünyanın başına atadı?
Quem o pôs para administrar a terra? E quem dispôs a todo o mundo?
14 Eğer niyet eder de Ruhunu ve soluğunu geri çekerse,
Se ele tomasse a decisão, e recolhesse para si seu espírito e seu fôlego,
15 Bütün insanlık bir anda yok olur, İnsan yine toprağa döner.
Toda carne juntamente expiraria, e o ser humano se tornaria em pó.
16 “Aklın varsa dinle, Kulak ver sözlerime.
Se pois há [em ti] entendimento, ouve isto: dá ouvidos ao som de minhas palavras.
17 Adaletten nefret eden hiç hüküm sürebilir mi? Adil ve güçlü olanı suçlayacak mısın?
Por acaso quem odeia a justiça poderá governar? E condenarás tu ao Poderoso Justo?
18 Krallara, ‘Değersizsiniz’, Soylulara, ‘Kötüsünüz’ diyen,
Pode, por acaso, o rei ser chamado de vil, [e] os príncipes de perversos?
19 Önderlere ayrıcalık tanımayan, Zengini yoksuldan çok önemsemeyen O değil mi? Çünkü hepsi O'nun ellerinin işidir.
[Quanto menos] a aquele que não faz acepção de pessoas de príncipes, nem valoriza mais o rico que o pobre! Pois todos são obras de suas mãos.
20 Gece yarısı bir anda ölürler, Herkes sarsılır, ölüp gider, Güçlüler de insan eli değmeden alınıp götürülür.
Em um momento morrem; e à meia noite os povos são sacudidos, e passam; e o poderoso será tomado sem ação humana.
21 “Tanrı'nın gözleri insanların yolundan ayrılmaz, Attıkları her adımı görür.
Porque seus olhos estão sobre os caminhos do homem, e ele vê todos os seus passos.
22 Kötülük yapanların gizlenebileceği Ne karanlık bir yer vardır, ne de ölüm gölgesi.
Não há trevas nem sombra de morte em que os que praticam maldade possam se esconder.
23 Yargılanmak için önüne gelsinler diye, Tanrı insanları sorgulamaya pek gerek duymaz.
Pois ele não precisa observar tanto ao homem para que este possa entrar em juízo com Deus.
24 Araştırmadan güçlü insanları kırar, Onların yerine başkalarını diker.
Ele quebranta aos fortes sem [precisar de] investigação, e põe outros em seu lugar.
25 Çünkü ne yaptıklarını bilir, Gece onları deviriverir, ezilirler.
Visto que ele conhece suas obras, de noite os trastorna, e ficam destroçados.
26 Herkesin gözü önünde Kötülükleri yüzünden onları cezalandırır;
Ele os espanca à vista pública por serem maus.
27 Artık O'nun ardından gitmedikleri, Yollarının hiçbirini dikkate almadıkları için.
Pois eles se desviaram de segui-lo, e não deram atenção a nenhum de seus caminhos.
28 Yoksulun feryadını O'na duyurdular; Düşkünlerin feryadını işitti.
Assim fizeram com que viesse a ele o clamor do pobre, e ele ouvisse o clamor dos aflitos.
29 Ama Tanrı sessiz kalırsa kim O'nu suçlayabilir? Yüzünü gizlerse kim O'nu görebilir? Bir ulusa karşı da bir insana karşı da O hep aynıdır,
E se ele ficar quieto, quem [o] condenará? Se ele esconder o rosto, quem o olhará? [Ele está] quer sobre um povo, quer sobre um único ser humano,
30 Tanrısız insan krallık etmesin, Halka tuzak kurmasın diye.
Para que a pessoa hipócrita não reine, [e] não haja ciladas ao povo.
31 “Kimse Tanrı'ya, ‘Suçluyum, artık kötülük yapmayacağım’ dedi mi,
Por que [não tão somente] se diz: Suportei [teu castigo] não farei mais o que é errado;
32 ‘Göremediğimi sen bana öğret, Haksızlık ettimse, bir daha etmem?’
Ensina-me o que não vejo; se fiz alguma maldade, nunca mais a farei?
33 O'nu reddettiğin halde, Senin keyfince mi seni ödüllendirmeli? Çünkü karar verecek olan sensin, ben değil, Öyleyse anlat bana bildiğini.
Será a recompensa da parte dele como tu queres, para que a recuses? És tu que escolhes, e não eu; o que tu sabes, fala.
34 “Sağduyulu insanlar, Beni dinleyen bilgeler diyecekler ki,
As pessoas de entendimento dirão comigo, e o homem sábio me ouvirá;
35 ‘Eyüp bilgisizce konuşuyor, Sözlerinin değeri yok.’
Jó não fala com conhecimento, e a suas palavras falta prudência.
36 Kötü biri gibi yanıtladığı için Keşke Eyüp'ün sınanması sonsuza dek sürse!
Queria eu que Jó fosse provado até o fim, por causa de suas respostas comparáveis a de homens malignos.
37 Çünkü günahına isyan da ekliyor, Önümüzde alay edercesine el çırpıyor, Tanrı'ya karşı konuştukça konuşuyor.”
Pois ao seu pecado ele acrescentou rebeldia; ele bate as mãos [de forma desrespeitosa] entre nós, e multiplica suas palavras contra Deus.
