Eyüp 33
1 “Ama şimdi lütfen sözümü dinle, Eyüp, Söyleyeceğim her şeye kulak ver.
Therefore do thou but hear, O Job, my speeches, and give ear to all my words.
2 Ağzımı açtım açacağım, Söyleyeceklerim dilimin ucunda.
Behold now, I have opened my mouth, my tongue speaketh in my mouth.
3 Sözlerim temiz bir yürekten çıkıyor, Dudaklarım bildiklerini içtenlikle söylüyor.
Out of my straightforward heart [come] my sayings, and my lips utter knowledge clearly.
4 Beni Tanrı'nın Ruhu yarattı, Her Şeye Gücü Yeten'in soluğu yaşam veriyor bana.
The spirit of God hath made me, and the breath of the Almighty giveth me life.
5 Elinden gelirse beni yanıtla, Kendini hazırla, karşımda dur.
If thou canst, answer me, array thyself before me, stand forward.
6 Tanrı'nın önünde ben de tıpkı senin gibiyim, Ben de balçıktan yaratıldım.
Behold, I am in the same relation as thyself toward God: I myself also am cut out of the clay.
7 Onun için dehşetim seni yıldırmasın, Baskım sana ağır gelmesin.
Behold, dread of me cannot terrify thee, and my pressure will not be too heavy upon thee.
8 “Sesin hâlâ kulaklarımda, Şöyle demiştin:
But thou hast said before my ears, and the sound of the words I still hear,
9 ‘Ben kusursuz ve günahsızım, Temiz ve suçsuzum.
“I am pure without transgression, I am quite clean; and there is no iniquity in me:
10 Yine de Tanrı bana karşı bahane arıyor, Beni düşman görüyor.
Yet, behold, he findeth hateful backsliding on me, he regardeth me as an enemy unto him;
11 Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor.’
He putteth my feet in the stocks, he watcheth all my paths.”
12 “Ama sana şunu söyleyeyim, Bu konuda haksızsın. Çünkü Tanrı insandan büyüktür.
Behold, In this thou art not just: I will answer thee; for God is far greater than a mortal.
13 İnsanın hiçbir sözünü yanıtlamıyor diye Niçin O'nunla çekişiyorsun?
Why dost thou contend against him? for with all his words will he not give an answer.
14 Çünkü insan anlamasa da, Tanrı şu ya da bu yolla konuşur.
For God speaketh once, yea twice: [yet man] regardeth it not.
15 Rüyada, geceleyin görümde, İnsanları ağır uyku basınca, Yatakta yatarlarken,
In a dream, in a vision of the night, when deep sleep falleth upon men, in slumbers upon the couch:
16 Kulaklarına konuşur, Uyarısıyla onları korkutur;
Then doth he lay open the ear of men, and sealeth it with their warning;
17 Onları yaptıkları kötülükten döndürmek, Gururdan uzak tutmak,
To remove the son of earth [from his intended] deed and he covereth up pride from man;
18 Canlarını çukurdan, Hayatlarını ölümden kurtarmak için.
He withholdeth his soul from the pit, and his life from passing away by the sword.
19 İnsan yatağında acılarla, Kemiklerinde dinmez sızılarla yola getirilir.
And so is he admonished by pain upon his couch, and all his bones with violent [aches].
20 Öyle ki, içi yemek kaldırmaz, En lezzetli yiyecekten tiksinir.
So that his inclination abhorreth bread, and his soul, the most agreeable food.
21 Eti erir, görünmez olur, Gözükmeyen kemikleri ortaya çıkar.
His flesh is consumed away, that it cannot be seen, and his bones that were not seen stick out.
22 Canı çukura, Hayatı ölüm meleklerine yaklaşır.
Yea, his soul draweth near unto the pit, and his life to those that slay.
23 “Yine de insana doğruyu bildirmek için Yanında bir melek, bin melekten biri Arabulucu olarak bulunursa,
If there be now about him one single angel, as defender, one out of a thousand, to tell for man his uprightness:
24 Ona lütfeder de, ‘Onu ölüm çukuruna inmekten kurtar, Ben fidyeyi buldum’ derse,
Then is he gracious unto him, and saith, Release him from going down to the pit, I have found an atonement.
25 Eti çocuk eti gibi yenilenir, Gençlik günlerine döner.
His flesh becometh full again as in youth: he returneth to the days of his boyhood.
26 Dua ettiğinde Tanrı ondan hoşnut kalır, O da Tanrı'nın yüzünü görüp sevinir. Tanrı onun durumunu düzeltir.
He will offer his entreaty unto God, and he will receive him in favor, that he may see his face with joy: so doth He recompense unto the mortal his righteousness.
27 Sonra insanların önünde türkü çağırır: ‘Günah işleyip doğru yoldan saptım, Ama Tanrı hak ettiğim cezayı vermedi bana,
He then should assemble men around, and say, “I had sinned, and perverted what is right, yet have I not received a like return.”
28 Canımı çukura inmekten O kurtardı, Işığı görmek için yaşayacağım.’
Thus he redeemeth his soul from passing into the pit, and his life will look joyously on the light.
29 “İşte, insanın canını çukurdan çıkarmak, Onu yaşam ışığıyla aydınlatmak için Tanrı bütün bunları iki kez, Hatta üç kez yapar.
Lo, all these things doth God two or three times with man;
To bring back his soul from the pit, that she may shine in the light of life.
31 “İyi dinle, Eyüp, kulak ver, Sen sus, ben konuşacağım.
Listen well, O Job, hearken unto me: keep silence, and I will truly speak.
32 Söyleyeceğin bir şey varsa söyle, Çünkü seni haklı çıkarmak isterim.
If thou hast any words, answer me: speak, for I wish to justify thee.
33 Yoksa, beni dinle, Sus da sana bilgelik öğreteyim.”
If not, hearken thou unto me: keep silence, and I will teach thee wisdom.
