Eyüp 33
1 “Ama şimdi lütfen sözümü dinle, Eyüp, Söyleyeceğim her şeye kulak ver.
Затова, Иове, чуй сега словото ми, И слушай всичките мои думи.
2 Ağzımı açtım açacağım, Söyleyeceklerim dilimin ucunda.
Ето, сега отворих устата си, Езикът ми с устата ми говори.
3 Sözlerim temiz bir yürekten çıkıyor, Dudaklarım bildiklerini içtenlikle söylüyor.
Думите ми ще бъдат според правотата на сърцето ми, И устните ми ще произнесат чист разум.
4 Beni Tanrı'nın Ruhu yarattı, Her Şeye Gücü Yeten'in soluğu yaşam veriyor bana.
Духът Божии ме е направил, И дишането на Всемогъщия ме оживотворява.
5 Elinden gelirse beni yanıtla, Kendini hazırla, karşımda dur.
Ако можеш, отговори ми; Опълчи са с думите си пред мене та застани.
6 Tanrı'nın önünde ben de tıpkı senin gibiyim, Ben de balçıktan yaratıldım.
Ето, и аз съм пред Бога както си ти, - И аз съм от кал образуван.
7 Onun için dehşetim seni yıldırmasın, Baskım sana ağır gelmesin.
Ето, моят ужас няма да те уплашва. Нито ще тежи ръката ми върху тебе.
8 “Sesin hâlâ kulaklarımda, Şöyle demiştin:
Безсъмнено ти си говорил, като слушах аз, И аз чух гласа на думите ти, като казваше:
9 ‘Ben kusursuz ve günahsızım, Temiz ve suçsuzum.
Чист и без престъпление съм; Невинен съм, и баззаконие няма в мене;
10 Yine de Tanrı bana karşı bahane arıyor, Beni düşman görüyor.
Ето, Бог намира причини против мене, Счита ме за Свой неприятел;
11 Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor.’
Туря нозете ми в клада, Наблюдава всичките ми пътища.
12 “Ama sana şunu söyleyeyim, Bu konuda haksızsın. Çünkü Tanrı insandan büyüktür.
Ето, в това ти не си прав; Ще ти отговоря, че Бог е по-велик от човека.
13 İnsanın hiçbir sözünü yanıtlamıyor diye Niçin O'nunla çekişiyorsun?
Защо се препираш с Него, Загдето Той не дава отчет ни за едно от Своите дела?
14 Çünkü insan anlamasa da, Tanrı şu ya da bu yolla konuşur.
Защото сигурно Бог говори веднъж и дваж, Само че човекът не внимава.
15 Rüyada, geceleyin görümde, İnsanları ağır uyku basınca, Yatakta yatarlarken,
В сън, в нощно видение, Когато дълбок сън напада човеците, Когато сънуват на леглата си,
16 Kulaklarına konuşur, Uyarısıyla onları korkutur;
Тогава Той отваря ушите на човеците, И запечатва поука в тях,
17 Onları yaptıkları kötülükten döndürmek, Gururdan uzak tutmak,
За да отвърне човека от намерението му, И да извади гордостта из човека;
18 Canlarını çukurdan, Hayatlarını ölümden kurtarmak için.
Предпазва душата му от гроба, И животът му, за да не падне от меч.
19 İnsan yatağında acılarla, Kemiklerinde dinmez sızılarla yola getirilir.
Той бива е наказван с болки на леглото си, Да! С непрестанни болки в костите си,
20 Öyle ki, içi yemek kaldırmaz, En lezzetli yiyecekten tiksinir.
Така щото душата му се отвръща от хляб, И сърцето му от вкусното ястие.
21 Eti erir, görünmez olur, Gözükmeyen kemikleri ortaya çıkar.
Месата му се изнуряват тъй, че не се виждат, А невидимите му по-преди кости се подават.
22 Canı çukura, Hayatı ölüm meleklerine yaklaşır.
Да! Душата му се приближава при гроба. И животът му при погубителите,
23 “Yine de insana doğruyu bildirmek için Yanında bir melek, bin melekten biri Arabulucu olarak bulunursa,
Тогава, ако има ангел с него, Посредник, пръв между хиляда, За да възвести на човека що е за него право,
24 Ona lütfeder de, ‘Onu ölüm çukuruna inmekten kurtar, Ben fidyeyi buldum’ derse,
И ако Бог му бъди милостив И рече: Избави го, за да не слезе в гроба, Аз промислих откуп за него,
25 Eti çocuk eti gibi yenilenir, Gençlik günlerine döner.
Тогава месата му ще се подмладяват повече от месата на дете? Той се връща в дните на младостта си;
26 Dua ettiğinde Tanrı ondan hoşnut kalır, O da Tanrı'nın yüzünü görüp sevinir. Tanrı onun durumunu düzeltir.
Ако се помоли Богу, Той е благосклонен към него, И му дава да гледа лицето Му с радост; И възвръща на човека правдата му.
27 Sonra insanların önünde türkü çağırır: ‘Günah işleyip doğru yoldan saptım, Ama Tanrı hak ettiğim cezayı vermedi bana,
Той пее пред човеците, казвайки: Съгреших и изкривих правото, И не ми се въздаде според греха ми;
28 Canımı çukura inmekten O kurtardı, Işığı görmek için yaşayacağım.’
Той избави душата ми, за да не отиде в рова; И животът ми ще види виделината.
29 “İşte, insanın canını çukurdan çıkarmak, Onu yaşam ışığıyla aydınlatmak için Tanrı bütün bunları iki kez, Hatta üç kez yapar.
Ето всичко това върши Бог Дваж и триж с човека,
За да отвърне душата му от рова, Но да се просвети с виделината на живота.
31 “İyi dinle, Eyüp, kulak ver, Sen sus, ben konuşacağım.
Внимавай, Иове, послушай ме, Мълчи, и аз ще говоря.
32 Söyleyeceğin bir şey varsa söyle, Çünkü seni haklı çıkarmak isterim.
Ако имаш какво да кажеш, отговори ми; Говори, защото желая да бъдеш оправдан;
33 Yoksa, beni dinle, Sus da sana bilgelik öğreteyim.”
Но ако не, то ти слушай мене; Мълчи, и ще те науча мъдрост.
