Eyüp 32
1 Böylece bu üç kişi Eyüp'e yanıt vermekten vazgeçti, çünkü Eyüp kendi doğruluğundan emindi.
Тада престаше она три човека одговарати Јову, јер се чињаше да је праведан.
2 Ram ailesinden Bûzlu Barakel oğlu Elihu Eyüp'e çok öfkelendi. Çünkü Eyüp kendini Tanrı'dan haklı görüyordu.
А Елијуј, син Варахилов од Вуза, рода Рамовог, разгневи се на Јова што се сам грађаше праведнији од Бога;
3 Elihu Eyüp'ün üç arkadaşına da öfkelendi, çünkü Eyüp'ü suçlamalarına karşın sağlam bir yanıt bulamamışlardı.
И на три пријатеља његова разгневи се што не нађоше одговора и опет осуђиваху Јова.
4 Elihu Eyüp'le konuşmak için sırasını beklemişti, çünkü ötekiler yaşça kendisinden büyüktü.
Јер Елијуј чекаше докле они говораху с Јовом, јер беху старији од њега.
5 Bu üç kişinin başka bir şey söyleyemeyeceğini görünce öfkesi alevlendi.
Па кад виде Елијуј да нема одговора у устима она три човека, распали се гнев његов.
6 Bûzlu Barakel oğlu Elihu şöyle konuştu: “Ben yaşça küçüğüm, sizse yaşlısınız. Bu yüzden çekindim, bildiğimi söylemekten korktum.
И проговори Елијуј син Варахилов од Вуза, и рече: Ја сам најмлађи, а ви сте старци, зато се бојах и не смех вам казати шта мислим.
7 ‘Çok gün görenler konuşsun’ dedim, ‘Çok yıl yaşayanlar bilgeliği öğretsin.’
Мишљах: нека говори старост, и многе године нека објаве мудрост.
8 Oysa insana ruh, Her Şeye Gücü Yeten'in soluğu akıl verir.
Али је дух у људима, и Дух Свемогућег уразумљује их.
9 Akıl yaşta değil baştadır. Adaleti anlamak yaşa bakmaz.
Велики нису свагда мудри, и старци не знају свагда шта је право.
10 “Bu yüzden, ‘Beni dinleyin’ diyorum, Ben de bildiğimi söyleyeyim.
Зато велим: послушај ме да кажем и ја како мислим.
11 Siz konuşurken ben bekledim, Siz ne diyeceğinizi araştırırken Düşüncelerinizi dinledim.
Ето, чекао сам да ви изговорите, слушао сам разлоге ваше докле извиђасте беседу.
12 Bütün dikkatimi size çevirdim. Ama hiçbiriniz Eyüp'ün haksızlığını kanıtlayamadı, Onun söylediklerine karşılık veremedi.
Пазио сам, али гле, ни један од вас не сапре Јова, не одговори на његове речи.
13 ‘Biz bilgeliğe eriştik, Bırakın Tanrı onu haksız çıkarsın, insan değil’ demeyin.
Може бити да ћете рећи: Нађосмо мудрост, Бог ће га оборити, не човек.
14 Ama Eyüp'ün sözlerinin hedefi ben değildim, Bu yüzden onu sizin sözlerinizle yanıtlamayacağım.
Није на ме управио беседе, ни ја му нећу одговарати вашим речима.
15 “Onlar yıldı, yanıt veremiyorlar artık, Söyleyecek şeyleri kalmadı.
Смели су се, не одговарају више, нестало им је речи.
16 Onlar konuşmuyor diye ben beklemeli miyim, Duruyor, yanıt vermiyorlar diye?
Чекао сам, али не говоре, стадоше, и више не одговарају.
17 Benim de söyleyecek sözüm var, Ben de bildiğimi söyleyeceğim.
Одговорићу и ја за се, казаћу и ја како мислим.
18 Çünkü içim dolu, İçimdeki ruh beni zorluyor.
Јер сам пун речи, тесно је духу у мени.
19 İçim açılmamış şarap gibi, Yeni şarap tulumları gibi patlamak üzere.
Гле, трбух је мој као вино без одушке, и распукао би се као нов мех.
20 Konuşup rahatlamalıyım, Ağzımı açıp yanıtlamalıyım.
Говорићу да одахнем, отворићу усне своје, и одговорићу.
21 Kimseye ayrıcalık göstermeyecek, Kimseye yaltaklanmayacağım.
Нећу гледати ко је ко, и човеку ћу говорити без ласкања.
22 Çünkü yaltaklanmayı bilsem, Yaratıcım beni hemen yok ederdi.
Јер не умем ласкати; одмах би ме узео Творац мој.
