Eyüp 32
1 Böylece bu üç kişi Eyüp'e yanıt vermekten vazgeçti, çünkü Eyüp kendi doğruluğundan emindi.
Omiserunt autem tres viri isti respondere Iob, eo quod iustus sibi videretur.
2 Ram ailesinden Bûzlu Barakel oğlu Elihu Eyüp'e çok öfkelendi. Çünkü Eyüp kendini Tanrı'dan haklı görüyordu.
Et iratus, indignatusque est Eliu filius Barachel Buzites, de cognatione Ram: iratus est autem adversum Iob, eo quod iustum se esse diceret coram Deo.
3 Elihu Eyüp'ün üç arkadaşına da öfkelendi, çünkü Eyüp'ü suçlamalarına karşın sağlam bir yanıt bulamamışlardı.
Porro adversum amicos eius indignatus est, eo quod non invenissent responsionem rationabilem, sed tantummodo condemnassent Iob.
4 Elihu Eyüp'le konuşmak için sırasını beklemişti, çünkü ötekiler yaşça kendisinden büyüktü.
Igitur Eliu expectavit Iob loquentem: eo quod seniores essent qui loquebantur.
5 Bu üç kişinin başka bir şey söyleyemeyeceğini görünce öfkesi alevlendi.
Cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent, iratus est vehementer.
6 Bûzlu Barakel oğlu Elihu şöyle konuştu: “Ben yaşça küçüğüm, sizse yaşlısınız. Bu yüzden çekindim, bildiğimi söylemekten korktum.
Respondensque Eliu filius Barachel Buzites, dixit: Iunior sum tempore, vos autem antiquiores, idcirco demisso capite, veritus sum vobis indicare meam sententiam.
7 ‘Çok gün görenler konuşsun’ dedim, ‘Çok yıl yaşayanlar bilgeliği öğretsin.’
Sperabam enim quod aetas prolixior loqueretur, et annorum multitudo doceret sapientiam.
8 Oysa insana ruh, Her Şeye Gücü Yeten'in soluğu akıl verir.
Sed, ut video, Spiritus est in hominibus, et inspiratio Omnipotentis dat intelligentiam.
9 Akıl yaşta değil baştadır. Adaleti anlamak yaşa bakmaz.
Non sunt longaevi sapientes, nec senes intelligunt iudicium.
10 “Bu yüzden, ‘Beni dinleyin’ diyorum, Ben de bildiğimi söyleyeyim.
Ideo dicam: Audite me, ostendam vobis etiam ego meam sapientiam.
11 Siz konuşurken ben bekledim, Siz ne diyeceğinizi araştırırken Düşüncelerinizi dinledim.
Expectavi enim sermones vestros, audivi prudentiam vestram, donec disceptaremini sermonibus:
12 Bütün dikkatimi size çevirdim. Ama hiçbiriniz Eyüp'ün haksızlığını kanıtlayamadı, Onun söylediklerine karşılık veremedi.
Et donec putabam vos aliquid dicere, considerabam: sed, ut video, non est qui possit arguere Iob, et respondere ex vobis sermonibus eius.
13 ‘Biz bilgeliğe eriştik, Bırakın Tanrı onu haksız çıkarsın, insan değil’ demeyin.
Ne forte dicatis: Invenimus sapientiam, Deus proiecit eum, non homo.
14 Ama Eyüp'ün sözlerinin hedefi ben değildim, Bu yüzden onu sizin sözlerinizle yanıtlamayacağım.
Nihil locutus est mihi, et ego non secundum sermones vestros respondebo illi.
15 “Onlar yıldı, yanıt veremiyorlar artık, Söyleyecek şeyleri kalmadı.
Extimuerunt, nec responderunt ultra, abstuleruntque a se eloquia.
16 Onlar konuşmuyor diye ben beklemeli miyim, Duruyor, yanıt vermiyorlar diye?
Quoniam igitur expectavi, et non sunt locuti: steterunt, nec ultra responderunt:
17 Benim de söyleyecek sözüm var, Ben de bildiğimi söyleyeceğim.
Respondebo et ego partem meam, et ostendam scientiam meam.
18 Çünkü içim dolu, İçimdeki ruh beni zorluyor.
Plenus sum enim sermonibus, et coarctat me spiritus uteri mei.
19 İçim açılmamış şarap gibi, Yeni şarap tulumları gibi patlamak üzere.
En venter meus quasi mustum absque spiraculo, quod lagunculas novas disrumpit.
20 Konuşup rahatlamalıyım, Ağzımı açıp yanıtlamalıyım.
Loquar, et respirabo paululum: aperiam labia mea, et respondebo.
21 Kimseye ayrıcalık göstermeyecek, Kimseye yaltaklanmayacağım.
Non accipiam personam viri, et Deum homini non aequabo.
22 Çünkü yaltaklanmayı bilsem, Yaratıcım beni hemen yok ederdi.
Nescio enim quamdiu subsistam, et si post modicum tollat me Factor meus.
