Eyüp 31
1 “Gözlerimle antlaşma yaptım Şehvetle bir kıza bakmamak için.
Hice un acuerdo con mis ojos; ¿Cómo podrían mis ojos estar mirando a una virgen?
2 Çünkü insanın yukarıdan, Tanrı'dan payı nedir, Yücelerden, Her Şeye Gücü Yeten'den mirası ne?
¿Cuál es la recompensa de Dios desde lo alto, o la herencia dada por él Todopoderoso desde el cielo?
3 Kötüler için felaket, Haksızlık yapanlar için bela değil mi?
¿No es problema para el pecador, y destrucción para los que hacen el mal?
4 Yürüdüğüm yolları görmüyor mu, Attığım her adımı saymıyor mu?
¿No ve él mis caminos, y mis pasos no están todos numerados?
5 “Eğer yalan yolunda yürüdümse, Ayağım hileye seğirttiyse,
Si he ido por caminos falsos, o mi pie se apuró rápido a engaño;
6 –Tanrı beni doğru teraziyle tartsın, Kusursuz olduğumu görsün–
Déjame ser medido en escalas rectas, y deja que Dios vea mi justicia.
7 Adımım yoldan saptıysa, Yüreğim gözümü izlediyse, Ellerim pisliğe bulaştıysa,
Si mis pasos han sido apartados, o si me dejado llevar por la codicia, o si la propiedad de otro está en mis manos;
8 Ektiğimi başkaları yesin, Ekinlerim kökünden sökülsün.
Si siembro mi semilla en la tierra para que otro tenga su fruto, y deja que mi producto sea arrancado de raíz.
9 “Eğer gönlümü bir kadına kaptırdıysam, Komşumun kapısında pusuya yattıysam,
Si mi corazón iba tras la esposa de otro hombre, o si esperaba en acecho la puerta de mi vecino;
10 Karım başkasının buğdayını öğütsün, Onunla başka erkekler yatsın.
Entonces deja que mi esposa dé placer a otro hombre y que otros usen su cuerpo.
11 Çünkü bu utanç verici, Yargılanması gereken bir suç olurdu.
Porque eso sería un crimen; sería un acto por el cual los jueces medirían el castigo:
12 Yıkım diyarına dek yakan bir ateştir o, Bütün ürünümü kökünden kavururdu.
Sería un fuego que arderá hasta la destrucción, y que me quitaría todo lo que tengo.
13 “Benimle ters düştüklerinde Kölemin ve hizmetçimin hakkını yemişsem,
Si he desdeñado el derecho de mi sirviente, o mi sirvienta, cuando contendieron conmigo;
14 Tanrı yargıladığında ne yaparım? Hesap sorduğunda ne yanıt veririm?
¿Qué haré cuando Dios venga como mi juez? ¿Y qué respuesta puedo dar a sus preguntas?
15 Beni ana karnında yaratan onu da yaratmadı mı? Rahimde bize biçim veren O değil mi?
¿No lo hizo Dios tan bien como yo? ¿No nos dio vida en los cuerpos de nuestras madres?
16 “Eğer yoksulların dileğini geri çevirdimse, Dul kadının umudunu kırdımsa,
Si retenía el deseo de los pobres; o he hecho desfallecer los ojos de la viuda;
17 Ekmeğimi yalnız yedim, Öksüzle paylaşmadımsa,
Si me guardaba la comida y no le daba un poco al huérfano;
18 Gençliğimden beri öksüzü baba gibi büyütmedimse, Doğduğumdan beri dul kadına yol göstermedimse,
Porque desde mi juventud él creció conmigo como un padre, desde mis primeros días; y a la viuda la guié desde mi niñez;
19 Giysisi olmadığı için can çekişen birini Ya da örtüsü olmayan bir yoksulu gördüm de,
Si he visto a alguien cercano a la muerte por necesidad de ropa, y a los pobres sin nada que los cubriera;
20 Koyunlarımın yünüyle ısıtmadıysam, O da içinden beni kutsamadıysa,
Si su espalda no me dio una bendición, y la lana de mis ovejas no lo calentó;
21 Mahkemede sözümün geçtiğini bilerek Öksüze el kaldırdımsa,
Si mi mano había sido levantada contra él justo, cuando vi que los jueces me apoyaban;
22 Kolum omuzumdan düşsün, Kol kemiğim kırılsın.
Que mi brazo sea arrancado de mi cuerpo, y que sea roto desde su base.
23 Çünkü Tanrı'dan gelecek beladan korkarım, O'nun görkeminden ötürü böyle bir şey yapamam.
Porque el temor de Dios me retuvo, y debido a su poder no podría hacer tales cosas.
24 “Eğer umudumu altına bağladımsa, Saf altına, ‘Güvencim sensin’ dedimse,
Si hice del oro mi esperanza, o si alguna vez dije al mejor oro, he puesto mi fe en ti;
25 Servetim çok, Varlığımı bileğimle kazandım diye sevindimse,
Si me alegrara porque mi riqueza era grande, y porque mi mano había reunido mucho;
26 Işıldayan güneşe, Parıldayarak hareket eden aya bakıp da,
Si, cuando vi el sol brillando, y la luna moviéndose en su camino brillante,
27 İçimden ayartıldımsa, Elim onlara taptığımı gösteren bir öpücük yolladıysa,
Un sentimiento secreto de adoración entró en mi corazón, y mi boca besó mi mano;
28 Bu da yargılanacak bir suç olurdu, Çünkü yücelerdeki Tanrı'yı yadsımış olurdum.
Ese hubiera sido otro pecado para ser recompensado con el castigo de los jueces; porque habría sido falso a Dios en lo alto.
29 “Eğer düşmanımın yıkımına sevindim, Başına kötülük geldi diye keyiflendimse,
Si me alegré en la destrucción de mi aborrecedor, y grité de alegría cuando el mal lo alcanzó;
30 –Kimsenin canına lanet ederek Ağzımın günah işlemesine izin vermedim–
Porque no dejé que mi boca cediera al pecado al poner una maldición sobre su vida?
31 Evimdeki insanlar, ‘Eyüp'ün verdiği etle Karnını doyurmayan var mı?’ diye sormadıysa,
Si los hombres de mi tienda dijeran: ¿Quién no ha comido toda su carne, no se saciaría?
32 –Hiçbir yabancı geceyi sokakta geçirmezdi, Çünkü kapım her zaman yolculara açıktı–
El viajero no tomó su descanso nocturno en la calle, y mis puertas estaban abiertas para cualquier persona en un viaje;
33 Kalabalıktan çok korktuğum, Boyların aşağılamasından yıldığım, Susup dışarı çıkmadığım için Suçumu bağrımda gizleyip Adem gibi isyanımı örttümse,
Si mis malas obras cubiertas como Adan, y mi pecado en el secreto de mi pecho,
Por temor al gran grupo de personas, o por temor a que las familias me despreciarán, para que me quede callado y no salga por mi puerta;
35 –“Keşke beni dinleyen biri olsa! İşte savunmamı imzalıyorum, Her Şeye Gücü Yeten bana yanıt versin! Hasmımın yazdığı tomar elimde olsa,
¡Si solo Dios me escuchara, y él Todopoderoso me contestara! ¡O si lo que él tiene contra mí se hubiera puesto por escrito!
36 Kuşkusuz onu omuzumda taşır, Taç gibi başıma koyardım.
En verdad tomaría el libro en mis hombros; sería para mí como una corona;
37 Attığım her adımı ona bildirir, Kendisine bir önder gibi yaklaşırdım.–
Dejaría claro el número de mis pasos, ¡lo pondría ante él como un príncipe! Las palabras de Job se acaban.
38 “Toprağım bana feryat ediyorsa, Sabanın açtığı yarıklar bir ağızdan ağlıyorsa,
Si mi tierra ha clamado contra mí, o los surcos ha estado triste;
39 Ürününü para ödemeden yedimse Ya da üzerinde oturanların kalbini kırdımsa,
Si he tomado su producto sin pago, causando la muerte de sus dueños;
40 Orada buğday yerine diken, Arpa yerine delice bitsin.” Eyüp'ün konuşması sona erdi.
Luego, en lugar de grano, salen espinas, y en lugar de cebada, plantas malolientes. Las palabras de Job han terminado.
