Eyüp 31
1 “Gözlerimle antlaşma yaptım Şehvetle bir kıza bakmamak için.
“Me prometí a mí mismo no mirar nunca con deseo a las jóvenes.
2 Çünkü insanın yukarıdan, Tanrı'dan payı nedir, Yücelerden, Her Şeye Gücü Yeten'den mirası ne?
¿Qué debe esperar la gente de Dios? ¿Qué recompensa debe darles el Todopoderoso en lo alto?
3 Kötüler için felaket, Haksızlık yapanlar için bela değil mi?
¿No es el desastre para los malvados y la destrucción para los que hacen el mal?
4 Yürüdüğüm yolları görmüyor mu, Attığım her adımı saymıyor mu?
¿No ve Dios todo lo que hago, incluso cuenta cada paso que doy?
5 “Eğer yalan yolunda yürüdümse, Ayağım hileye seğirttiyse,
¿He vivido una vida engañosa? ¿He estado ansioso por decir mentiras?
6 –Tanrı beni doğru teraziyle tartsın, Kusursuz olduğumu görsün–
¡No! Que Dios me pese en la balanza de su justicia y que descubra mi integridad.
7 Adımım yoldan saptıysa, Yüreğim gözümü izlediyse, Ellerim pisliğe bulaştıysa,
“Si me he desviado del camino de Dios, si he dejado que lo que veo se convierta en mis deseos, si hay alguna mancha de pecado en mis manos,
8 Ektiğimi başkaları yesin, Ekinlerim kökünden sökülsün.
entonces que otro coma lo que he sembrado, y que todo lo que he cultivado sea desarraigado.
9 “Eğer gönlümü bir kadına kaptırdıysam, Komşumun kapısında pusuya yattıysam,
Si una mujer me ha seducido, o si he buscado la oportunidad de acostarme con la mujer de mi prójimo,
10 Karım başkasının buğdayını öğütsün, Onunla başka erkekler yatsın.
que mi esposa sirva a otro, que otros hombres se acuesten con ella.
11 Çünkü bu utanç verici, Yargılanması gereken bir suç olurdu.
Porque eso sería una maldad, un pecado que merece castigo,
12 Yıkım diyarına dek yakan bir ateştir o, Bütün ürünümü kökünden kavururdu.
porque este pecado es como un fuego que lleva a la destrucción, destruyendo todo lo que tengo.
13 “Benimle ters düştüklerinde Kölemin ve hizmetçimin hakkını yemişsem,
“Si me negara a escuchar a mis siervos o siervas cuando me trajeran sus quejas,
14 Tanrı yargıladığında ne yaparım? Hesap sorduğunda ne yanıt veririm?
¿qué haría cuando Dios viniera a juzgarme? ¿Cómo respondería si me investigara?
15 Beni ana karnında yaratan onu da yaratmadı mı? Rahimde bize biçim veren O değil mi?
¿Acaso el mismo Dios no nos hizo a todos?
16 “Eğer yoksulların dileğini geri çevirdimse, Dul kadının umudunu kırdımsa,
¿Me he negado a dar a los pobres lo que necesitaban, o he hecho desesperar a las viudas?
17 Ekmeğimi yalnız yedim, Öksüzle paylaşmadımsa,
¿Acaso he comido yo solo un trozo de pan? ¿No he compartido siempre mi comida con los huérfanos?
18 Gençliğimden beri öksüzü baba gibi büyütmedimse, Doğduğumdan beri dul kadına yol göstermedimse,
Desde que era joven fui padre de los huérfanos y cuidé de las viudas.
19 Giysisi olmadığı için can çekişen birini Ya da örtüsü olmayan bir yoksulu gördüm de,
Si alguna vez veía a alguien necesitado de ropa, a los pobres sin nada que ponerse,
20 Koyunlarımın yünüyle ısıtmadıysam, O da içinden beni kutsamadıysa,
siempre me agradecían la ropa de lana que los mantenía calientes.
21 Mahkemede sözümün geçtiğini bilerek Öksüze el kaldırdımsa,
“Si levantaba la mano para golpear a un huérfano, seguro de que si llegaba a los tribunales los jueces estarían de mi parte,
22 Kolum omuzumdan düşsün, Kol kemiğim kırılsın.
entonces que mi hombro sea arrancado de su articulación, que mi brazo sea arrancado de su cavidad.
23 Çünkü Tanrı'dan gelecek beladan korkarım, O'nun görkeminden ötürü böyle bir şey yapamam.
Como me aterra el castigo que Dios me tiene reservado, y debido a su majestad, nunca podría hacer esto.
24 “Eğer umudumu altına bağladımsa, Saf altına, ‘Güvencim sensin’ dedimse,
“¿He puesto mi confianza en el oro, llamando al oro fino ‘mi seguridad’?
25 Servetim çok, Varlığımı bileğimle kazandım diye sevindimse,
¿Me he deleitado en ser rico, feliz por todas mis riquezas que había ganado?
26 Işıldayan güneşe, Parıldayarak hareket eden aya bakıp da,
¿He mirado el sol brillando tan intensamente o la luna moviéndose con majestuosidad por el cielo
27 İçimden ayartıldımsa, Elim onlara taptığımı gösteren bir öpücük yolladıysa,
y he tenido la tentación de adorarlos secretamente besando mi mano ante ellos como señal de devoción?
28 Bu da yargılanacak bir suç olurdu, Çünkü yücelerdeki Tanrı'yı yadsımış olurdum.
Esto también sería un pecado que merece castigo porque significaría que he negado a Dios en lo alto.
29 “Eğer düşmanımın yıkımına sevindim, Başına kötülük geldi diye keyiflendimse,
“¿Alguna vez me he alegrado cuando el desastre destruyó a los que me odiaban, o he celebrado cuando el mal los derribó?
30 –Kimsenin canına lanet ederek Ağzımın günah işlemesine izin vermedim–
Nunca he permitido que mi boca pecara echando una maldición sobre la vida de alguien.
31 Evimdeki insanlar, ‘Eyüp'ün verdiği etle Karnını doyurmayan var mı?’ diye sormadıysa,
¿No ha preguntado mi familia: ‘¿Hay alguien que no haya comido todo lo que quería de su comida?’
32 –Hiçbir yabancı geceyi sokakta geçirmezdi, Çünkü kapım her zaman yolculara açıktı–
Nunca he dejado dormir a extraños en la calle; he abierto mis puertas a los viajeros.
33 Kalabalıktan çok korktuğum, Boyların aşağılamasından yıldığım, Susup dışarı çıkmadığım için Suçumu bağrımda gizleyip Adem gibi isyanımı örttümse,
¿He ocultado mis pecados a los demás, escondiendo mi maldad en lo más profundo de mí?
¿Tenía miedo de lo que pensaran los demás, del desprecio que me hicieran las familias, y por eso me callaba y no salía?
35 –“Keşke beni dinleyen biri olsa! İşte savunmamı imzalıyorum, Her Şeye Gücü Yeten bana yanıt versin! Hasmımın yazdığı tomar elimde olsa,
“¿Por qué nadie escucha lo que digo? Firmo con mi nombre para avalar todo lo que he dicho. Que el Todopoderoso me responda. Que mi acusador escriba de qué me acusa.
36 Kuşkusuz onu omuzumda taşır, Taç gibi başıma koyardım.
Yo los pondría en alto; Los llevaría en mi cabeza como una corona.
37 Attığım her adımı ona bildirir, Kendisine bir önder gibi yaklaşırdım.–
Le explicaría todo lo que había hecho; mantendría la cabeza alta ante él.
38 “Toprağım bana feryat ediyorsa, Sabanın açtığı yarıklar bir ağızdan ağlıyorsa,
“Si mi tierra ha gritado contra mí; si sus surcos han llorado por mí;
39 Ürününü para ödemeden yedimse Ya da üzerinde oturanların kalbini kırdımsa,
si he tomado sus cosechas sin pago o si he causado daño a los agricultores;
40 Orada buğday yerine diken, Arpa yerine delice bitsin.” Eyüp'ün konuşması sona erdi.
entonces que crezcan espinas en lugar de trigo, y cizaña en lugar de cebada”. Las palabras de Job se terminan.
