Eyüp 31
1 “Gözlerimle antlaşma yaptım Şehvetle bir kıza bakmamak için.
Vjeru uèinih sa oèima svojim, pa kako bih pogledao na djevojku?
2 Çünkü insanın yukarıdan, Tanrı'dan payı nedir, Yücelerden, Her Şeye Gücü Yeten'den mirası ne?
Jer kakav je dio od Boga ozgo? i kakvo našljedstvo od svemoguæega s visine?
3 Kötüler için felaket, Haksızlık yapanlar için bela değil mi?
Nije li pogibao nevaljalome i èudo onima koji èine bezakonje?
4 Yürüdüğüm yolları görmüyor mu, Attığım her adımı saymıyor mu?
Ne vidi li on putove moje, i sve korake moje ne broji li?
5 “Eğer yalan yolunda yürüdümse, Ayağım hileye seğirttiyse,
Ako hodih s lažju ili ako pohitje noga moja na prijevaru,
6 –Tanrı beni doğru teraziyle tartsın, Kusursuz olduğumu görsün–
Neka me izmjeri na mjerilima pravijem, i neka Bog pozna dobrotu moju.
7 Adımım yoldan saptıysa, Yüreğim gözümü izlediyse, Ellerim pisliğe bulaştıysa,
Ako su koraci moji zašli s puta, i ako je za oèima mojim pošlo srce moje, i za ruke moje prionulo štogod,
8 Ektiğimi başkaları yesin, Ekinlerim kökünden sökülsün.
Neka ja sijem a drugi jede, i neka se iskorijene izdanci moji.
9 “Eğer gönlümü bir kadına kaptırdıysam, Komşumun kapısında pusuya yattıysam,
Ako se zanijelo srce moje za kojom ženom, i ako sam vrebao na vratima bližnjega svojega,
10 Karım başkasının buğdayını öğütsün, Onunla başka erkekler yatsın.
Neka drugomu melje žena moja, i neka se drugi nad njom povijaju.
11 Çünkü bu utanç verici, Yargılanması gereken bir suç olurdu.
Jer je to grdilo i bezakonje za sudije.
12 Yıkım diyarına dek yakan bir ateştir o, Bütün ürünümü kökünden kavururdu.
Jer bi to bio oganj koji bi proždirao do uništenja, i svu bi moju ljetinu iskorijenio.
13 “Benimle ters düştüklerinde Kölemin ve hizmetçimin hakkını yemişsem,
Ako nijesam htio doæi na sud sa slugom svojim ili sa sluškinjom svojom, kad bi se tužili na mene;
14 Tanrı yargıladığında ne yaparım? Hesap sorduğunda ne yanıt veririm?
Jer šta bih èinio kad bi se Bog podigao, i kad bi potražio, šta bih mu odgovorio?
15 Beni ana karnında yaratan onu da yaratmadı mı? Rahimde bize biçim veren O değil mi?
Koji je mene stvorio u utrobi, nije li stvorio i njega? nije li nas on isti sazdao u materici?
16 “Eğer yoksulların dileğini geri çevirdimse, Dul kadının umudunu kırdımsa,
Ako sam odbio siromasima želju njihovu, i oèi udovici zamutio,
17 Ekmeğimi yalnız yedim, Öksüzle paylaşmadımsa,
I ako sam zalogaj svoj sam jeo a nije ga jela i sirota,
18 Gençliğimden beri öksüzü baba gibi büyütmedimse, Doğduğumdan beri dul kadına yol göstermedimse,
Jer je od mladosti moje rasla sa mnom kao kod oca, i od utrobe matere svoje vodao sam je;
19 Giysisi olmadığı için can çekişen birini Ya da örtüsü olmayan bir yoksulu gördüm de,
Ako sam gledao koga gdje gine nemajuæi haljine, i siromaha gdje se nema èim pokriti,
20 Koyunlarımın yünüyle ısıtmadıysam, O da içinden beni kutsamadıysa,
Ako me nijesu blagosiljala bedra njegova što se runom ovaca mojih utoplio,
21 Mahkemede sözümün geçtiğini bilerek Öksüze el kaldırdımsa,
Ako sam izmahnuo rukom na sirotu, kad vidjeh na vratima pomoæ svoju,
22 Kolum omuzumdan düşsün, Kol kemiğim kırılsın.
Neka mi ispadne rame iz pleæa, i ruka moja neka se otkine od zgloba.
23 Çünkü Tanrı'dan gelecek beladan korkarım, O'nun görkeminden ötürü böyle bir şey yapamam.
Jer sam se bojao pogibli od Boga, kojega velièanstvu ne bih odolio.
24 “Eğer umudumu altına bağladımsa, Saf altına, ‘Güvencim sensin’ dedimse,
Ako sam polagao na zlato nadanje svoje, ili èistome zlatu govorio: uzdanico moja!
25 Servetim çok, Varlığımı bileğimle kazandım diye sevindimse,
Ako sam se veselio što mi je imanje veliko i što mnogo steèe ruka moja,
26 Işıldayan güneşe, Parıldayarak hareket eden aya bakıp da,
Ako sam gledao na sunce, kad sjaje, i na mjesec, kad ponosito hodi,
27 İçimden ayartıldımsa, Elim onlara taptığımı gösteren bir öpücük yolladıysa,
I srce se moje potajno prevarilo i ruku moju poljubila usta moja,
28 Bu da yargılanacak bir suç olurdu, Çünkü yücelerdeki Tanrı'yı yadsımış olurdum.
I to bi bilo bezakonje za sudije, jer bih se odrekao Boga ozgo;
29 “Eğer düşmanımın yıkımına sevindim, Başına kötülük geldi diye keyiflendimse,
Ako sam se radovao nesreæi nenavidnika svojega, i ako sam zaigrao kad ga je zlo zadesilo,
30 –Kimsenin canına lanet ederek Ağzımın günah işlemesine izin vermedim–
Jer ne dadoh jeziku svojemu da griješi tražeæi dušu njegovu s proklinjanjem;
31 Evimdeki insanlar, ‘Eyüp'ün verdiği etle Karnını doyurmayan var mı?’ diye sormadıysa,
Ako ne govorahu domašnji moji: ko bi nam dao mesa njegova? ne možemo se ni najesti;
32 –Hiçbir yabancı geceyi sokakta geçirmezdi, Çünkü kapım her zaman yolculara açıktı–
Stranac nije noæivao na polju; vrata svoja otvorao sam putniku;
33 Kalabalıktan çok korktuğum, Boyların aşağılamasından yıldığım, Susup dışarı çıkmadığım için Suçumu bağrımda gizleyip Adem gibi isyanımı örttümse,
Ako sam kao što èine ljudi tajio prijestupe svoje i krio svoje bezakonje u svojim njedrima,
Ako sam i mogao plašiti veliko mnoštvo, ipak od najmanjega u domu bijaše me strah; zato muèah i ne odlažah od vrata.
35 –“Keşke beni dinleyen biri olsa! İşte savunmamı imzalıyorum, Her Şeye Gücü Yeten bana yanıt versin! Hasmımın yazdığı tomar elimde olsa,
O da bih imao koga da me sasluša! Gle, želja je moja da mi svemoguæi odgovori i suparnik moj da mi napiše knjigu.
36 Kuşkusuz onu omuzumda taşır, Taç gibi başıma koyardım.
Nosio bih je na ramenu svom, vezao bih je sebi kao vijenac,
37 Attığım her adımı ona bildirir, Kendisine bir önder gibi yaklaşırdım.–
Broj koraka svojih kazao bih mu, kao knez pristupio bih k njemu.
38 “Toprağım bana feryat ediyorsa, Sabanın açtığı yarıklar bir ağızdan ağlıyorsa,
Ako je na me vikala moja zemlja, i brazde njezine plakale,
39 Ürününü para ödemeden yedimse Ya da üzerinde oturanların kalbini kırdımsa,
Ako sam jeo roda njezina bez novaca i dosaðivao duši gospodara njezinijeh,
40 Orada buğday yerine diken, Arpa yerine delice bitsin.” Eyüp'ün konuşması sona erdi.
Mjesto pšenice neka mi raða trnje, i mjesto jeèma kukolj. Svršiše se rijeèi Jovove.
