Eyüp 31
1 “Gözlerimle antlaşma yaptım Şehvetle bir kıza bakmamak için.
Med augo hev eg gjort ei pakt; eg skal’kje skygna etter møy.
2 Çünkü insanın yukarıdan, Tanrı'dan payı nedir, Yücelerden, Her Şeye Gücü Yeten'den mirası ne?
Kva gav meg elles Gud der uppe? Kva arv gav Allvald frå det høge?
3 Kötüler için felaket, Haksızlık yapanlar için bela değil mi?
Kjem ikkje udådsmann i naud? Og illgjersmenn i ulukka?
4 Yürüdüğüm yolları görmüyor mu, Attığım her adımı saymıyor mu?
Ser ikkje han på mine vegar? Tel ikkje han kvart stig eg gjeng?
5 “Eğer yalan yolunda yürüdümse, Ayağım hileye seğirttiyse,
Dersom eg fram med fals hev fare, og foten sprunge etter svik
6 –Tanrı beni doğru teraziyle tartsın, Kusursuz olduğumu görsün–
- Gud vege meg på rettferds vegt, so han kann sjå eg skuldlaus er! -
7 Adımım yoldan saptıysa, Yüreğim gözümü izlediyse, Ellerim pisliğe bulaştıysa,
Veik mine stig frå vegen av, hev hjarta etter augo gjenge, var det ein flekk på mine hender,
8 Ektiğimi başkaları yesin, Ekinlerim kökünden sökülsün.
so gjev ein annan et mitt såd, og riv mi planting upp med rot!
9 “Eğer gönlümü bir kadına kaptırdıysam, Komşumun kapısında pusuya yattıysam,
Let eg min hug av kvinna dåra, sneik eg til grannens dør meg fram,
10 Karım başkasının buğdayını öğütsün, Onunla başka erkekler yatsın.
so lat mitt viv åt andre mala, og andre yver ho seg bøygje!
11 Çünkü bu utanç verici, Yargılanması gereken bir suç olurdu.
For dette er ei skjemdarferd, eit brot som dom og straff fortener,
12 Yıkım diyarına dek yakan bir ateştir o, Bütün ürünümü kökünden kavururdu.
ein eld som eta vil til avgrunns og øydeleggja all mi eiga.
13 “Benimle ters düştüklerinde Kölemin ve hizmetçimin hakkını yemişsem,
Vanvyrd’ eg retten åt min træl og trælkvinna i trætta med deim?
14 Tanrı yargıladığında ne yaparım? Hesap sorduğunda ne yanıt veririm?
- Kva gjord’ eg då, når Gud reis upp? Kva svara eg, når han meg klaga?
15 Beni ana karnında yaratan onu da yaratmadı mı? Rahimde bize biçim veren O değil mi?
Dei er som meg i morsliv skapte; ein forma oss i moderfang -
16 “Eğer yoksulların dileğini geri çevirdimse, Dul kadının umudunu kırdımsa,
Um eg sagde nei når arming bad, og let enkja gråtande gå burt,
17 Ekmeğimi yalnız yedim, Öksüzle paylaşmadımsa,
hev eg mitt brød åleine ete, so farlaus inkje fekk ein bit,
18 Gençliğimden beri öksüzü baba gibi büyütmedimse, Doğduğumdan beri dul kadına yol göstermedimse,
- nei, far for han eg var frå yngdi, frå morsliv var eg hennar førar -
19 Giysisi olmadığı için can çekişen birini Ya da örtüsü olmayan bir yoksulu gördüm de,
Såg eg ein stakar utan klæde, ein fatig utan yverplagg,
20 Koyunlarımın yünüyle ısıtmadıysam, O da içinden beni kutsamadıysa,
og so hans lender ei meg signa, og ei mi saueull han vermde,
21 Mahkemede sözümün geçtiğini bilerek Öksüze el kaldırdımsa,
hev eg mot farlaus handi lyft, av di eg medhald fekk i retten:
22 Kolum omuzumdan düşsün, Kol kemiğim kırılsın.
Let herdi mi or led då losna, og armen brotna frå sitt bein!
23 Çünkü Tanrı'dan gelecek beladan korkarım, O'nun görkeminden ötürü böyle bir şey yapamam.
For eg var ovleg rædd Guds straff, eg magtlaus stod framfor hans velde.
24 “Eğer umudumu altına bağladımsa, Saf altına, ‘Güvencim sensin’ dedimse,
Um eg mi lit til gullet sette, og voni til det fine gull,
25 Servetim çok, Varlığımı bileğimle kazandım diye sevindimse,
Gledde eg meg ved auka rikdom, og alt eg vann meg med mi hand,
26 Işıldayan güneşe, Parıldayarak hareket eden aya bakıp da,
såg eg på ljoset når det stråla, på månen der han skreid i glans,
27 İçimden ayartıldımsa, Elim onlara taptığımı gösteren bir öpücük yolladıysa,
vart hjarta mitt i løyndom dåra, so kyss på hand til deim eg sende,
28 Bu da yargılanacak bir suç olurdu, Çünkü yücelerdeki Tanrı'yı yadsımış olurdum.
so var det og straffande brot, då neitta eg min Gud der uppe.
29 “Eğer düşmanımın yıkımına sevindim, Başına kötülük geldi diye keyiflendimse,
Hev eg meg gledt ved uvens uferd, og jubla når han kom i skade,
30 –Kimsenin canına lanet ederek Ağzımın günah işlemesine izin vermedim–
- men eg let ikkje munnen synda og banna honom ifrå livet -
31 Evimdeki insanlar, ‘Eyüp'ün verdiği etle Karnını doyurmayan var mı?’ diye sormadıysa,
hev ei mitt husfolk stendigt sagt: «Kven gjekk vel svolten frå hans bord?»
32 –Hiçbir yabancı geceyi sokakta geçirmezdi, Çünkü kapım her zaman yolculara açıktı–
- Eg let’kje framand natta ute; for ferdamann eg opna døri -
33 Kalabalıktan çok korktuğum, Boyların aşağılamasından yıldığım, Susup dışarı çıkmadığım için Suçumu bağrımda gizleyip Adem gibi isyanımı örttümse,
hev eg som Adam dult mi synd, og løynt mi misgjerd i min barm,
di eg var rædd den store hop og ottast spott frå ættefrendar, so stilt eg heldt meg innum dører?
35 –“Keşke beni dinleyen biri olsa! İşte savunmamı imzalıyorum, Her Şeye Gücü Yeten bana yanıt versin! Hasmımın yazdığı tomar elimde olsa,
Å, vilde nokon høyra på meg! Sjå her er underskrifti mi, lat berre Allvald svara meg! Fekk eg den skrift min motpart skreiv,
36 Kuşkusuz onu omuzumda taşır, Taç gibi başıma koyardım.
den skulde eg på oksli bera og binda på meg som ein krans
37 Attığım her adımı ona bildirir, Kendisine bir önder gibi yaklaşırdım.–
eg melde honom kvart mitt stig, og som ein hovding møta honom.
38 “Toprağım bana feryat ediyorsa, Sabanın açtığı yarıklar bir ağızdan ağlıyorsa,
Dersom min åker klagar meg, og um plogforerne lyt gråta,
39 Ürününü para ödemeden yedimse Ya da üzerinde oturanların kalbini kırdımsa,
åt eg hans grøda ubetalt, tok livet eg av eigarmannen:
40 Orada buğday yerine diken, Arpa yerine delice bitsin.” Eyüp'ün konuşması sona erdi.
Lat då for kveite klunger gro, og ugras der eg sådde bygg!» Her endar Jobs tale.
