Eyüp 31
1 “Gözlerimle antlaşma yaptım Şehvetle bir kıza bakmamak için.
I vowed to myself never to look with desire at young women.
2 Çünkü insanın yukarıdan, Tanrı'dan payı nedir, Yücelerden, Her Şeye Gücü Yeten'den mirası ne?
What should people expect to receive from God? What reward should the Almighty on high give them?
3 Kötüler için felaket, Haksızlık yapanlar için bela değil mi?
Isn't it disaster for the wicked and destruction for those who do wrong?
4 Yürüdüğüm yolları görmüyor mu, Attığım her adımı saymıyor mu?
Doesn't God see everything I do—even count every step I take?
5 “Eğer yalan yolunda yürüdümse, Ayağım hileye seğirttiyse,
Have I lived a deceitful life? Have I been eager to tell lies?
6 –Tanrı beni doğru teraziyle tartsın, Kusursuz olduğumu görsün–
No! Let God weigh me on the scales of his justice and let him discover my integrity.
7 Adımım yoldan saptıysa, Yüreğim gözümü izlediyse, Ellerim pisliğe bulaştıysa,
If I have wandered from God's way, if I have let what I see become my desires, if there's any stain of sin on my hands,
8 Ektiğimi başkaları yesin, Ekinlerim kökünden sökülsün.
then let someone else eat what I have sown, and all that I have grown be uprooted.
9 “Eğer gönlümü bir kadına kaptırdıysam, Komşumun kapısında pusuya yattıysam,
If a woman has seduced me, or if I have looked for an opportunity to sleep with my neighbor's wife,
10 Karım başkasının buğdayını öğütsün, Onunla başka erkekler yatsın.
then let my wife serve another, let other men sleep with her.
11 Çünkü bu utanç verici, Yargılanması gereken bir suç olurdu.
For that would be wicked, a sin deserving punishment,
12 Yıkım diyarına dek yakan bir ateştir o, Bütün ürünümü kökünden kavururdu.
for this sin is like a fire that leads to destruction, destroying everything I have.
13 “Benimle ters düştüklerinde Kölemin ve hizmetçimin hakkını yemişsem,
If I had refused to listen to my menservants or maidservants when they brought their complaints to me,
14 Tanrı yargıladığında ne yaparım? Hesap sorduğunda ne yanıt veririm?
what would I do when God came to judge me? How would I reply if he investigated me?
15 Beni ana karnında yaratan onu da yaratmadı mı? Rahimde bize biçim veren O değil mi?
Didn't the same God make all of us?
16 “Eğer yoksulların dileğini geri çevirdimse, Dul kadının umudunu kırdımsa,
Have I refused to give the poor what they needed, or caused widows to despair?
17 Ekmeğimi yalnız yedim, Öksüzle paylaşmadımsa,
Have I even eaten just a piece of bread by myself? Haven't I always shared my food with orphans?
18 Gençliğimden beri öksüzü baba gibi büyütmedimse, Doğduğumdan beri dul kadına yol göstermedimse,
From when I was young I was a father to orphans and took care of widows.
19 Giysisi olmadığı için can çekişen birini Ya da örtüsü olmayan bir yoksulu gördüm de,
If ever I saw someone needing clothes, the poor without anything to wear,
20 Koyunlarımın yünüyle ısıtmadıysam, O da içinden beni kutsamadıysa,
they always thanked me for the wool clothing that kept them warm.
21 Mahkemede sözümün geçtiğini bilerek Öksüze el kaldırdımsa,
If I raised my hand to hit an orphan, confident that if it came to court the judges would be on my side,
22 Kolum omuzumdan düşsün, Kol kemiğim kırılsın.
then let my shoulder be pulled from its joint, my arm wrenched out of its socket.
23 Çünkü Tanrı'dan gelecek beladan korkarım, O'nun görkeminden ötürü böyle bir şey yapamam.
Since I'm terrified of what punishment God may have in store for me, and because of his majesty, I could never do this.
24 “Eğer umudumu altına bağladımsa, Saf altına, ‘Güvencim sensin’ dedimse,
Have I put my trust in gold, calling fine gold, ‘My security’?
25 Servetim çok, Varlığımı bileğimle kazandım diye sevindimse,
Have I delighted in being rich, happy at all my wealth I had gained?
26 Işıldayan güneşe, Parıldayarak hareket eden aya bakıp da,
Have I looked at the sun shining so brilliantly or the moon moving in majesty across the sky
27 İçimden ayartıldımsa, Elim onlara taptığımı gösteren bir öpücük yolladıysa,
and been tempted to secretly worship them by kissing my hand to them in devotion?
28 Bu da yargılanacak bir suç olurdu, Çünkü yücelerdeki Tanrı'yı yadsımış olurdum.
This too would be a sin deserving punishment for it would mean I had denied God above.
29 “Eğer düşmanımın yıkımına sevindim, Başına kötülük geldi diye keyiflendimse,
Have I ever been happy when disaster destroyed those who hated me, or celebrated when evil took them down?
30 –Kimsenin canına lanet ederek Ağzımın günah işlemesine izin vermedim–
I have never allowed my mouth to sin by putting a curse on someone's life.
31 Evimdeki insanlar, ‘Eyüp'ün verdiği etle Karnını doyurmayan var mı?’ diye sormadıysa,
Haven't my family asked, ‘Is there anyone who has not eaten as much as they wanted of his food?’
32 –Hiçbir yabancı geceyi sokakta geçirmezdi, Çünkü kapım her zaman yolculara açıktı–
I have never let strangers sleep in the street; I have opened my doors to travelers.
33 Kalabalıktan çok korktuğum, Boyların aşağılamasından yıldığım, Susup dışarı çıkmadığım için Suçumu bağrımda gizleyip Adem gibi isyanımı örttümse,
Have I concealed my sins from others, hiding my wrongdoing deep inside me?
Was I afraid of what everybody else would think, scared of the contempt families would show me, so that I kept quiet and didn't go outside?
35 –“Keşke beni dinleyen biri olsa! İşte savunmamı imzalıyorum, Her Şeye Gücü Yeten bana yanıt versin! Hasmımın yazdığı tomar elimde olsa,
Why won't anyone listen to what I'm saying! I'm signing my name to endorse everything I've said. Let the Almighty answer me. Let my accuser write down what he is charging me with.
36 Kuşkusuz onu omuzumda taşır, Taç gibi başıma koyardım.
I would hold them up high; I would wear them on my head like a crown.
37 Attığım her adımı ona bildirir, Kendisine bir önder gibi yaklaşırdım.–
I would explain to him everything I'd done; I would hold my head high before him.
38 “Toprağım bana feryat ediyorsa, Sabanın açtığı yarıklar bir ağızdan ağlıyorsa,
If my land has cried out against me; if her furrows have wept over me;
39 Ürününü para ödemeden yedimse Ya da üzerinde oturanların kalbini kırdımsa,
if I have taken its crops without payment or if I have caused harm to the farmers;
40 Orada buğday yerine diken, Arpa yerine delice bitsin.” Eyüp'ün konuşması sona erdi.
then let thorns grow instead of wheat, and weeds instead of barley.” The words of Job are ended.
