Eyüp 30
1 “Ama şimdi, yaşı benden küçük olanlar Benimle alay etmekte, Oysa babalarını sürümün köpeklerinin Yanına koymaya tenezzül etmezdim.
然るに今は我よりも年少き者等われを笑ふ 彼等の父は我が賤しめて群の犬と並べ置くことをもせざりし者なり
2 Çünkü güçleri tükenmişti, Bileklerinin gücü ne işime yarardı?
またかれらの手の力もわれに何の用をかなさん 彼らは其氣力すでに衰へたる者なり
3 Yoksulluktan, açlıktan bitkindiler, Akşam çölde, ıssız çorak yerlerde kök kemiriyorlardı.
かれらは缺乏と饑とによりて痩おとろへ 荒かつ廢れたる暗き野にて乾ける地を咬む
4 Çalılıklarda karapazı topluyor, Retem kökü yiyorlardı.
すなはち灌木の中にて藜を摘み苕の根を食物となす
5 Toplumdan kovuluyorlardı, İnsanlar hırsızmışlar gibi onlara bağırıyordu.
彼らは人の中より逐いださる 盜賊を追ふがごとくに人かれらを追ふて呼はる
6 Korkunç vadilerde, yerdeki deliklerde, Kaya kovuklarında yaşıyorlardı.
彼等は懼ろしき谷に住み 土坑および磐穴に居り
7 Çalıların arasında anırır, Çalı altında birbirine sokulurlardı.
灌木の中に嘶なき 荊棘の下に偃す
8 Aptalların, adı sanı belirsiz insanların çocuklarıydılar, Ülkeden kovulmuşlardı.
彼らは愚蠢なる者の子 卑むべき者の子にして國より撃いださる
9 “Şimdiyse destan oldum dillerine, Ağızlarına doladılar beni.
しかるに今は我かれらの歌謠に成り 彼らの嘲哢となれり
10 Benden tiksiniyor, uzak duruyorlar, Yüzüme tükürmekten çekinmiyorlar.
かれら我を厭ふて遠く我を離れ またわが面に唾することを辭まず
11 Tanrı ipimi çözüp beni alçalttığı için Dizginsiz davranmaya başladılar bana.
神わが綱を解て我をなやましたまへば彼等もわが前にその韁を縱せり
12 Sağımdaki ayak takımı üzerime yürüyor, Ayaklarımı kaydırıyor, Bana karşı rampalar kuruyorlar.
この輩わが右に起あがり わが足を推のけ我にむかひて滅亡の路を築く
13 Yolumu kesiyor, Kimseden yardım görmeden Beni yok etmeye çalışıyorlar.
彼らは自ら便なき者なれども尚わが逕を毀ち わが滅亡を促す
14 Koca bir gedikten girer gibi ilerliyor, Yıkıntılar arasından üzerime yuvarlanıyorlar.
かれらは石垣の大なる崩口より入がごとくに進み來り 破壞の中にてわが上に乗かかり
15 Dehşet çöktü üzerime, Onurum rüzgara kapılmış gibi uçtu, Mutluluğum bulut gibi geçip gitti.
懼ろしき事わが身に臨み 風のごとくに我が尊榮を吹はらふ わが福祿は雲のごとくに消失す
16 “Şimdi tükeniyorum, Acı günler beni ele geçirdi.
今はわが心われの衷に鎔て流れ 患難の日かたく我を執ふ
17 Geceleri kemiklerim sızlıyor, Beni kemiren acılar hiç durmuyor.
夜にいれば我骨刺れて身を離る わが身を噬む者つひに休むこと無し
18 Tanrı'nın şiddeti Üzerimdeki giysiye dönüştü, Gömleğimin yakası gibi beni sıkıyor.
わが疾病の大なる能によりてわが衣服は醜き樣に變り 裏衣の襟の如くに我身に固く附く
19 Beni çamura fırlattı, Toza, küle döndüm.
神われを泥の中に投こみたまひて我は塵灰に等しくなれり
20 “Sana yakarıyorum, ama yanıt vermiyorsun, Ayağa kalktığımda gözünü bana dikiyorsun.
われ汝にむかひて呼はるに汝答へたまはず 我立をるに 汝只われをながめ居たまふ
21 Bana acımasız davranıyor, Bileğinin gücüyle beni eziyorsun.
なんぢは我にむかひて無情なりたまひ 御手の能力をもて我を攻撃たまふ
22 Beni kaldırıp rüzgara bindiriyorsun, Fırtınanın içinde darma duman ediyorsun.
なんぢ我を擧げ風の上に乗て負去しめ 大風の音とともに消亡しめたまふ
23 Biliyorum, beni ölüme, Bütün canlıların toplanacağı yere götüreceksin.
われ知る汝はわれを死に歸らしめ一切の生物の終に集る家に歸らしめたまはん
24 “Kuşkusuz düşenin dostu olmaz, Felakete uğrayıp yardım istediğinde.
かれは必ず荒垤にむかひて手を舒たまふこと有じ 假令人滅亡に陷るとも是等の事のために號呼ぶことをせん
25 Sıkıntıya düşenler için ağlamaz mıydım? Yoksullar için üzülmez miydim?
苦みて日を送る者のために我哭ざりしや 貧しき者のために我心うれへざりしや
26 Ama ben iyilik beklerken kötülük geldi, Işık umarken karanlık geldi.
われ吉事を望みしに凶事きたり 光明を待しに黒暗きたれり
27 İçim kaynıyor, rahatım yok, Önümde acı günler var.
わが膓沸かへりて安からず 患難の日我に追及ぬ
28 Yaslı yaslı dolaşıyorum, güneş yok, Topluluk içinde kalkıp feryat ediyorum.
われは日の光を蒙らずして哀しみつつ歩き 公會の中に立て助を呼もとむ
29 Çakallarla kardeş, Baykuşlarla arkadaş oldum.
われは山犬の兄弟となり 駝鳥の友となれり
30 Derim karardı, soyuluyor, Kemiklerim ateşten yanıyor.
わが皮は黒くなりて剥落ち わが骨は熱によりて焚け
31 Lirimin sesi yas feryadına, Neyimin sesi ağlayanların sesine döndü.
わが琴は哀の音となり わが笛は哭の聲となれり
