Eyüp 30
1 “Ama şimdi, yaşı benden küçük olanlar Benimle alay etmekte, Oysa babalarını sürümün köpeklerinin Yanına koymaya tenezzül etmezdim.
És most kaczagnak rajtam, kik korra fiatalabbak nálam, kiknek atyáit megvetettem, hogy nyájam ebei mellé sem helyeztem volna el.
2 Çünkü güçleri tükenmişti, Bileklerinin gücü ne işime yarardı?
Kezeik ereje is minek nekem? Rájok nézve elveszett erejük telje,
3 Yoksulluktan, açlıktan bitkindiler, Akşam çölde, ıssız çorak yerlerde kök kemiriyorlardı.
szűkölködés és éhezés által kiaszva. A kik bekószálják a sivatagot, a puszta és a pusztaság éjjelét;
4 Çalılıklarda karapazı topluyor, Retem kökü yiyorlardı.
a kik leszakítanak sós füvet a bokor mellett s rekettye gyökere az ő kenyerük.
5 Toplumdan kovuluyorlardı, İnsanlar hırsızmışlar gibi onlara bağırıyordu.
Az emberek köréből kiűzetnek, riadnak rájuk mint a tolvajra.
6 Korkunç vadilerde, yerdeki deliklerde, Kaya kovuklarında yaşıyorlardı.
Rettenetes szakadékokban kell lakniok, földi lyukakban és sziklákon.
7 Çalıların arasında anırır, Çalı altında birbirine sokulurlardı.
Bokrok között ordítanak, csalánok alatt verődnek össze.
8 Aptalların, adı sanı belirsiz insanların çocuklarıydılar, Ülkeden kovulmuşlardı.
Alávalónak fiai, meg név nélkül valónak a fiai, kiverettek az országból.
9 “Şimdiyse destan oldum dillerine, Ağızlarına doladılar beni.
De most gúnydaluk vagyok, lettem nekik szóbeszédül.
10 Benden tiksiniyor, uzak duruyorlar, Yüzüme tükürmekten çekinmiyorlar.
Megutáltak, eltávoztak tőlem, s arczomat nem kímélték a köpéstől.
11 Tanrı ipimi çözüp beni alçalttığı için Dizginsiz davranmaya başladılar bana.
Mert inamat megoldotta és elsanyarodott, neki eresztették előttem a gyeplőt.
12 Sağımdaki ayak takımı üzerime yürüyor, Ayaklarımı kaydırıyor, Bana karşı rampalar kuruyorlar.
Jobbról kél a fajzat, lábaimat ellökték, és feltöltötték ellenem veszedelmes ösvényeiket.
13 Yolumu kesiyor, Kimseden yardım görmeden Beni yok etmeye çalışıyorlar.
Lerontották utamat, elősegítik balsorsomat, ők, kiknek nincsen segítőjük.
14 Koca bir gedikten girer gibi ilerliyor, Yıkıntılar arasından üzerime yuvarlanıyorlar.
Mint széles résen át jönnek, rom matt hömpölyögnek tova.
15 Dehşet çöktü üzerime, Onurum rüzgara kapılmış gibi uçtu, Mutluluğum bulut gibi geçip gitti.
Rémség fordult rám, üldözi, mint a szél, nemes voltomat, s eltűnt, mint a felhő, segítségem.
16 “Şimdi tükeniyorum, Acı günler beni ele geçirdi.
És most elomlik bennem a lelkem, elfogtak engem a nyomorúság napjai.
17 Geceleri kemiklerim sızlıyor, Beni kemiren acılar hiç durmuyor.
Az éjszaka levájta rólam csontjaimat, és idegeim nem pihennek.
18 Tanrı'nın şiddeti Üzerimdeki giysiye dönüştü, Gömleğimin yakası gibi beni sıkıyor.
Nagy erő által elváltozott öltözékem, mint köntösöm nyílása szorít engem.
19 Beni çamura fırlattı, Toza, küle döndüm.
Lecsapott a sárba, hogy hasonlóvá lettem porhoz, hamuhoz.
20 “Sana yakarıyorum, ama yanıt vermiyorsun, Ayağa kalktığımda gözünü bana dikiyorsun.
Fohászkodom hozzád, de nem hallgatsz meg, megálltam és te rám meredtél;
21 Bana acımasız davranıyor, Bileğinin gücüyle beni eziyorsun.
kegyetlenre változol irántam, kezed hatalmával gyűlölsz engemet.
22 Beni kaldırıp rüzgara bindiriyorsun, Fırtınanın içinde darma duman ediyorsun.
Felkapsz a szélre, hajtatsz engem és elcsüggesztesz engem üdvösségtől.
23 Biliyorum, beni ölüme, Bütün canlıların toplanacağı yere götüreceksin.
Mert tudom, halál felé viszel, s minden élőnek találkozó házába.
24 “Kuşkusuz düşenin dostu olmaz, Felakete uğrayıp yardım istediğinde.
Csak rom ellen ne nyújtson ki kezet, ha ugyan dőltében van győzelme!
25 Sıkıntıya düşenler için ağlamaz mıydım? Yoksullar için üzülmez miydim?
Avagy nem sírtam-e a nehéz sorsún, nem bánkódott-e lelkem a szűkölködőn?
26 Ama ben iyilik beklerken kötülük geldi, Işık umarken karanlık geldi.
Mert jót reméltem és rossz jött, fényre várakoztam és homály jött.
27 İçim kaynıyor, rahatım yok, Önümde acı günler var.
Beleim forrnak s nem csillapodnak, elém törtek a nyomor napjai.
28 Yaslı yaslı dolaşıyorum, güneş yok, Topluluk içinde kalkıp feryat ediyorum.
Elkomorodva járok, napfény nélkül, felállok a gyűlésben – könyörgök.
29 Çakallarla kardeş, Baykuşlarla arkadaş oldum.
Testvére lettem a sakáloknak és társa a struczmadaraknak.
30 Derim karardı, soyuluyor, Kemiklerim ateşten yanıyor.
Bőröm lefeketéllett rólam, és csontom ég a hévtől.
31 Lirimin sesi yas feryadına, Neyimin sesi ağlayanların sesine döndü.
Így lett gyásszá a hárfám és lantom síróknak hangjává.
