Eyüp 30
1 “Ama şimdi, yaşı benden küçük olanlar Benimle alay etmekte, Oysa babalarını sürümün köpeklerinin Yanına koymaya tenezzül etmezdim.
“Amma yanzu suna yi mini ba’a waɗanda na girme su, waɗanda iyayensu maza ba su isa su zama karnukan kiwon garken tumakina ba.
2 Çünkü güçleri tükenmişti, Bileklerinin gücü ne işime yarardı?
Ina amfani ƙarfin hannuwansu gare ni, tun da ba su da sauran kuzari?
3 Yoksulluktan, açlıktan bitkindiler, Akşam çölde, ıssız çorak yerlerde kök kemiriyorlardı.
Duk sun rame don rashi da yunwa, suna yawo a gaigayar ƙasa a kufai da dare.
4 Çalılıklarda karapazı topluyor, Retem kökü yiyorlardı.
A cikin jeji suna tsinkar ganyaye marasa daɗi, jijiyoyin itacen kwakwa ne abincinsu.
5 Toplumdan kovuluyorlardı, İnsanlar hırsızmışlar gibi onlara bağırıyordu.
An kore su daga cikin mutanensu, aka yi musu ihu kamar ɓarayi.
6 Korkunç vadilerde, yerdeki deliklerde, Kaya kovuklarında yaşıyorlardı.
An sa dole su zauna a kwazazzabai da kuma cikin kogunan duwatsu da kuma cikin ramummuka cikin ƙasa.
7 Çalıların arasında anırır, Çalı altında birbirine sokulurlardı.
Suka yi ta kuka kamar dabbobi a jeji, suka taru a ƙarƙashin sarƙaƙƙiya.
8 Aptalların, adı sanı belirsiz insanların çocuklarıydılar, Ülkeden kovulmuşlardı.
Mutane marasa hankali marasa suna, an kore su daga ƙasar.
9 “Şimdiyse destan oldum dillerine, Ağızlarına doladılar beni.
“Yanzu kuma’ya’yansu maza su suke yi mini ba’a cikin waƙa na zama abin banza a gare su.
10 Benden tiksiniyor, uzak duruyorlar, Yüzüme tükürmekten çekinmiyorlar.
Suna ƙyamata suna guduna; suna tofa mini miyau a fuska.
11 Tanrı ipimi çözüp beni alçalttığı için Dizginsiz davranmaya başladılar bana.
Yanzu da Allah ya kunce bakana ya ba ni wahala sun raba ni da mutuncina.
12 Sağımdaki ayak takımı üzerime yürüyor, Ayaklarımı kaydırıyor, Bana karşı rampalar kuruyorlar.
A hannun damana’yan tā-da-na-zaune-tsaye sun tayar; sun sa tarko a ƙafafuna, sun yi shirin hallaka ni.
13 Yolumu kesiyor, Kimseden yardım görmeden Beni yok etmeye çalışıyorlar.
Sun ɓata mini hanyata; sun yi nasara cikin hallaka ni, ba tare da wani ya taimake su ba.
14 Koca bir gedikten girer gibi ilerliyor, Yıkıntılar arasından üzerime yuvarlanıyorlar.
Suka nufo ni daga kowane gefe; suka auko mini da dukan ƙarfinsu.
15 Dehşet çöktü üzerime, Onurum rüzgara kapılmış gibi uçtu, Mutluluğum bulut gibi geçip gitti.
Tsoro ya rufe ni; an kawar mini mutuncina kamar da iska, dukiyata ta watse kamar girgije.
16 “Şimdi tükeniyorum, Acı günler beni ele geçirdi.
“Yanzu raina yana ƙarewa; kwanakin wahala sun kama ni.
17 Geceleri kemiklerim sızlıyor, Beni kemiren acılar hiç durmuyor.
Dare ya huda ƙasusuwana; ina ta shan azaba ba hutawa.
18 Tanrı'nın şiddeti Üzerimdeki giysiye dönüştü, Gömleğimin yakası gibi beni sıkıyor.
A cikin girman ikonsa Allah ya zama kamar riga a jikina; ya shaƙe ni kamar wuyan rigata.
19 Beni çamura fırlattı, Toza, küle döndüm.
Ya jefa ni cikin laka, na zama ba kome ba sai ƙura da toka.
20 “Sana yakarıyorum, ama yanıt vermiyorsun, Ayağa kalktığımda gözünü bana dikiyorsun.
“Na yi kuka gare ka ya Allah, amma ba ka amsa mini ba. Na tashi tsaye, amma sai ka dube ni kawai.
21 Bana acımasız davranıyor, Bileğinin gücüyle beni eziyorsun.
Ka dube ni ba tausayi; Ka kai mini hari da ƙarfin hannunka.
22 Beni kaldırıp rüzgara bindiriyorsun, Fırtınanın içinde darma duman ediyorsun.
Ka ɗaga ni sama ka ɗora ni a kan iska; ka jujjuya ni cikin hadari.
23 Biliyorum, beni ölüme, Bütün canlıların toplanacağı yere götüreceksin.
Na san za ka sauko da ni ga mutuwa zuwa wurin da kowane mai rai zai je.
24 “Kuşkusuz düşenin dostu olmaz, Felakete uğrayıp yardım istediğinde.
“Ba shakka ba mai ɗora hannu a kan mutumin da yake cikin wahala. Lokacin da ya yi kukan neman taimako a cikin wahalarsa.
25 Sıkıntıya düşenler için ağlamaz mıydım? Yoksullar için üzülmez miydim?
Ashe ban yi kuka domin waɗanda suke cikin damuwa ba? Ko zuciyata ba tă yi baƙin ciki domin matalauta ba?
26 Ama ben iyilik beklerken kötülük geldi, Işık umarken karanlık geldi.
Duk da haka sa’ad da nake begen abu mai kyau, mugun abu ne ya zo; Sa’ad da nake neman haske, sai duhu ya zo.
27 İçim kaynıyor, rahatım yok, Önümde acı günler var.
Zuciyata ba tă daina ƙuna ba; ina fuskantar kwanakin wahala.
28 Yaslı yaslı dolaşıyorum, güneş yok, Topluluk içinde kalkıp feryat ediyorum.
Na yi baƙi ƙirin, amma ba rana ce ta ƙona ni ba. Na tsaya a cikin mutane, na kuma yi kuka don taimako.
29 Çakallarla kardeş, Baykuşlarla arkadaş oldum.
Na zama ɗan’uwan diloli, na zama abokan mujiyoyi.
30 Derim karardı, soyuluyor, Kemiklerim ateşten yanıyor.
Fatar jikina ta yi baƙi tana ɓarewa; jikina yana ƙuna da zazzaɓi.
31 Lirimin sesi yas feryadına, Neyimin sesi ağlayanların sesine döndü.
Garayata ta zama ta makoki, sarewata kuma ta zama ta kuka.
