Eyüp 3
1 Sonunda Eyüp ağzını açtı ve doğduğu güne lanet edip şöyle dedi:
Después de esto abrió Job su boca y maldijo el día de su nacimiento.
Tomando Job la palabra dijo:
3 “Doğduğum gün yok olsun, ‘Bir oğul doğdu’ denen gece yok olsun!
“¡Perezca el día en que nací, y la noche que dijo: Ha sido concebido varón!
4 Karanlığa bürünsün o gün, Yüce Tanrı onunla ilgilenmesin, Üzerine ışık doğmasın.
Conviértase aquel día en tinieblas; no pregunte por él Dios desde lo alto, ni resplandezca sobre él la luz.
5 Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, Bulut çöksün üzerine; Işığını karanlık söndürsün.
Oscurézcanlo tinieblas y sombra de muerte; cúbralo densa niebla, sea espantosa la negrura de aquel día.
6 Zifiri karanlık yutsun o geceyi, Yılın günleri arasında sayılmasın, Aylardan hiçbirine girmesin.
Apodérese de aquella noche la oscuridad; no se mencione entre los días del año, ni se registre en el cómputo de los meses.
7 Kısır olsun o gece, Sevinç sesi duyulmasın içinde.
Cuéntese aquella noche entre las estériles, en que no se oye canto de alegría.
8 Günleri lanetleyenler, Livyatan'ı uyandırmaya hazır olanlar, O günü lanetlesin.
Maldíganla los que saben maldecir los días, los que saben despertar a Leviatán.
9 Akşamının yıldızları kararsın, Boş yere aydınlığı beklesin, Tan atışını görmesin.
Eclípsense las estrellas de sus albores; espere la luz, que nunca le venga, no vea jamás los párpados de la aurora;
10 Çünkü sıkıntı yüzü görmemem için Anamın rahminin kapılarını üstüme kapamadı.
por cuanto no cerró las puertas del seno y no ocultó a mis ojos los dolores.
11 “Neden doğarken ölmedim, Rahimden çıkarken son soluğumu vermedim?
¿Por qué no morí en el seno de mi madre, ni expiré al salir de sus entrañas?
12 Neden beni dizler, Emeyim diye memeler karşıladı?
¿Por qué me acogieron las rodillas (de mi padre), y los pechos para que mamara?
13 Çünkü şimdi huzur içinde yatmış, Uyuyup dinlenmiş olurdum;
Pues ahora reposaría yo en el silencio, dormiría, y así tendría reposo,
14 Yaptırdıkları kentler şimdi viran olan Dünya kralları ve danışmanlarıyla birlikte,
con los reyes y consejeros de la tierra, que se edificaron mausoleos,
15 Evlerini gümüşle dolduran Altın sahibi önderlerle birlikte.
o con los príncipes que tenían oro, y llenaron sus casas de plata;
16 Neden düşük bir çocuk gibi, Gün yüzü görmemiş yavrular gibi toprağa gömülmedim?
o no existiría, como aborto secreto, como los niños que no llegan a ver la luz.
17 Orada kötüler kargaşayı bırakır, Yorgunlar rahat eder.
Allí los malvados cesan de hacer violencias, descansan los fatigados,
18 Tutsaklar huzur içinde yaşar, Angaryacının sesini duymazlar.
gozan los cautivos todos de paz, no oyen ya la voz del sobrestante.
19 Küçük de büyük de oradadır, Köle efendisinden özgürdür.
Allí se hallan chicos y grandes, y también el siervo libre de su amo.
20 “Niçin sıkıntı çekenlere ışık, Acı içindekilere yaşam verilir?
¿Por qué conceder luz a los desdichados, y vida a los amargos de espíritu?
21 Oysa onlar gelmeyen ölümü özler, Onu define arar gibi ararlar;
A los que esperan la muerte, que no viene, aunque la buscan cavando con más empeño que un tesoro.
22 Mezara kavuşunca Neşeden coşar, sevinç bulurlar.
Se alegran con júbilo y son felices al hallar el sepulcro.
23 Neden yaşam verilir nereye gideceğini bilmeyen insana, Çevresini Tanrı'nın çitle çevirdiği kişiye?
¿(Por qué dar vida) al hombre cuyo camino está encubierto, y a quien Dios tiene cercado?
24 Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor, Su gibi dökülmekte feryadım.
En vez de comer me alimento con suspiros, y mis gemidos se derraman como agua.
25 Korktuğum, Çekindiğim başıma geldi.
Lo que temía, eso me ha sucedido, y lo que recelaba, eso me ha sobrevenido.
26 Huzur yok, sükûnet yok, rahat yok, Yalnız kargaşa var.”
Estoy sin tranquilidad, sin paz, sin descanso, se ha apoderado de mí la turbación.”
