< Eyüp 3 >
1 Sonunda Eyüp ağzını açtı ve doğduğu güne lanet edip şöyle dedi:
Shure kwaizvozvo, Jobho akashamisa muromo wake ndokutuka zuva rokuberekwa kwake.
3 “Doğduğum gün yok olsun, ‘Bir oğul doğdu’ denen gece yok olsun!
“Zuva rokuberekwa kwangu ngariparare, uye nousiku hwakanzi, ‘Kwaberekwa mwanakomana!’
4 Karanlığa bürünsün o gün, Yüce Tanrı onunla ilgilenmesin, Üzerine ışık doğmasın.
Zuva iroro ngarishanduke rive rima; Mwari wokudenga ngaarege kuva nehanya naro; Chiedza ngachirege kuvhenekera pamusoro paro.
5 Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, Bulut çöksün üzerine; Işığını karanlık söndürsün.
Rima nomumvuri wakasviba ngazviritore zvakare; gore ngarigare pamusoro paro; kusviba ngakufukidze chiedza charo.
6 Zifiri karanlık yutsun o geceyi, Yılın günleri arasında sayılmasın, Aylardan hiçbirine girmesin.
Usiku uhwo rima guru ngaribate; ngahurege kuverengwa pakati pamazuva egore kana kunyorwa pamwedzi ipi zvayo.
7 Kısır olsun o gece, Sevinç sesi duyulmasın içinde.
Usiku uhwo ngahushaye chibereko; ngaparege kunzwika kupembera kwomufaro mahuri.
8 Günleri lanetleyenler, Livyatan'ı uyandırmaya hazır olanlar, O günü lanetlesin.
Vanotuka mazuva ngavatuke zuva iro, vaya vakagadzirira kumutsa Chikara Chikuru cheGungwa.
9 Akşamının yıldızları kararsın, Boş yere aydınlığı beklesin, Tan atışını görmesin.
Nyeredzi dzahwo dzamangwanani ngadzisvibe; ngahumirire chiedza chamasikati pasina uye ngahurege kuona hwerazuva hwamambakwedza;
10 Çünkü sıkıntı yüzü görmemem için Anamın rahminin kapılarını üstüme kapamadı.
nokuti hahuna kundipfigira mikova yechizvaro kuti huvanze dambudziko pamberi pangu.
11 “Neden doğarken ölmedim, Rahimden çıkarken son soluğumu vermedim?
“Ko, ndakaregererei kufa pakuberekwa kwangu, nokufa pandaibuda mudumbu?
12 Neden beni dizler, Emeyim diye memeler karşıladı?
Mabvi akavapo seiko kuti andigamuchire namazamu kuti ndinwe?
13 Çünkü şimdi huzur içinde yatmış, Uyuyup dinlenmiş olurdum;
Nokuti zvino ndingadai ndakavata murugare; ndingadai ndivete uye ndakazorora
14 Yaptırdıkları kentler şimdi viran olan Dünya kralları ve danışmanlarıyla birlikte,
namadzimambo namakurukota enyika, vakazvivakira nzvimbo dzava matongo zvino,
15 Evlerini gümüşle dolduran Altın sahibi önderlerle birlikte.
navatongi vakanga vane goridhe, vakazadza dzimba dzavo nesirivha.
16 Neden düşük bir çocuk gibi, Gün yüzü görmemiş yavrular gibi toprağa gömülmedim?
Kana kuti sei ndisina kuvigwa muvhu somwana asina kusvika, somucheche asina kumboona chiedza chezuva?
17 Orada kötüler kargaşayı bırakır, Yorgunlar rahat eder.
Ikoko vakaipa vanorega kutambudza, uye ikoko vakaneta vakazorora.
18 Tutsaklar huzur içinde yaşar, Angaryacının sesini duymazlar.
Nhapwa dzinofarirawo rugare rwadzo; havachanzwizve kudanidzira kwomuchairi wenhapwa.
19 Küçük de büyük de oradadır, Köle efendisinden özgürdür.
Vaduku navakuru variko, uye nhapwa yakasunungurwa kubva pana tenzi wayo.
20 “Niçin sıkıntı çekenlere ışık, Acı içindekilere yaşam verilir?
“Chiedza chinopirweiko vaya vari kusurukirwa, uye upenyu kune ane shungu pamwoyo,
21 Oysa onlar gelmeyen ölümü özler, Onu define arar gibi ararlar;
kuna vaya vanoshuva kufa irwo rusingauyi, vanorutsvaka kupfuura pfuma yakavanzika,
22 Mezara kavuşunca Neşeden coşar, sevinç bulurlar.
vazere nomufaro uye vanofara pavanosvika muguva?
23 Neden yaşam verilir nereye gideceğini bilmeyen insana, Çevresini Tanrı'nın çitle çevirdiği kişiye?
Upenyu hunopirweiko munhu ane nzira yakavanzika, iye akakomberedzwa naMwari noruzhowa?
24 Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor, Su gibi dökülmekte feryadım.
Nokuti mafemo anosvika kwandiri pachinzvimbo chezvokudya, kugomera kwangu kunodururwa semvura.
25 Korktuğum, Çekindiğim başıma geldi.
Zvandaitya zvakandivinga; zvandaizeza zvaitika kwandiri.
26 Huzur yok, sükûnet yok, rahat yok, Yalnız kargaşa var.”
Handina rugare, handina runyararo; handina zororo, asi nhamo chete.”