Eyüp 3
1 Sonunda Eyüp ağzını açtı ve doğduğu güne lanet edip şöyle dedi:
| و بعد از آن ایوب دهان خود را باز کرده، روز خود را نفرین کرد. | ۱ |
| و ایوب متکلم شده، گفت: | ۲ |
3 “Doğduğum gün yok olsun, ‘Bir oğul doğdu’ denen gece yok olsun!
| «روزی که در آن متولد شدم، هلاک شود و شبی که گفتند مردی در رحم قرار گرفت، | ۳ |
4 Karanlığa bürünsün o gün, Yüce Tanrı onunla ilgilenmesin, Üzerine ışık doğmasın.
| آن روز تاریکی شود. و خدا از بالا بر آن اعتنانکند و روشنایی بر او نتابد. | ۴ |
5 Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, Bulut çöksün üzerine; Işığını karanlık söndürsün.
| تاریکی و سایه موت، آن را به تصرف آورند. ابر بر آن ساکن شود. کسوفات روز آن را بترساند. | ۵ |
6 Zifiri karanlık yutsun o geceyi, Yılın günleri arasında sayılmasın, Aylardan hiçbirine girmesin.
| و آن شب را ظلمت غلیظ فرو‌گیرد و در میان روزهای سال شادی نکند، و به شماره ماهها داخل نشود. | ۶ |
7 Kısır olsun o gece, Sevinç sesi duyulmasın içinde.
| اینک آن شب نازاد باشد. و آواز شادمانی در آن شنیده نشود. | ۷ |
8 Günleri lanetleyenler, Livyatan'ı uyandırmaya hazır olanlar, O günü lanetlesin.
| لعنت کنندگان روز، آن را نفرین نمایند، که در برانگیزانیدن لویاتان ماهر می‌باشند. | ۸ |
9 Akşamının yıldızları kararsın, Boş yere aydınlığı beklesin, Tan atışını görmesin.
| ستارگان شفق آن، تاریک گردد و انتظار نوربکشد و نباشد، و مژگان سحر را نبیند، | ۹ |
10 Çünkü sıkıntı yüzü görmemem için Anamın rahminin kapılarını üstüme kapamadı.
| چونکه درهای رحم مادرم را نبست، و مشقت را ازچشمانم مستور نساخت. | ۱۰ |
11 “Neden doğarken ölmedim, Rahimden çıkarken son soluğumu vermedim?
| «چرا از رحم مادرم نمردم؟ و چون از شکم بیرون آمدم چرا جان ندادم؟ | ۱۱ |
12 Neden beni dizler, Emeyim diye memeler karşıladı?
| چرا زانوها مراقبول کردند، و پستانها تا مکیدم؟ | ۱۲ |
13 Çünkü şimdi huzur içinde yatmış, Uyuyup dinlenmiş olurdum;
| زیرا تا بحال می‌خوابیدم و آرام می‌شدم. در خواب می‌بودم واستراحت می‌یافتم. | ۱۳ |
14 Yaptırdıkları kentler şimdi viran olan Dünya kralları ve danışmanlarıyla birlikte,
| با پادشاهان و مشیران جهان، که خرابه‌ها برای خویشتن بنا نمودند، | ۱۴ |
15 Evlerini gümüşle dolduran Altın sahibi önderlerle birlikte.
| یابا سروران که طلا داشتند، و خانه های خود را ازنقره پر ساختند. | ۱۵ |
16 Neden düşük bir çocuk gibi, Gün yüzü görmemiş yavrular gibi toprağa gömülmedim?
| یا مثل سقط پنهان شده نیست می‌بودم، مثل بچه هایی که روشنایی را ندیدند. | ۱۶ |
17 Orada kötüler kargaşayı bırakır, Yorgunlar rahat eder.
| در آنجا شریران از شورش باز می‌ایستند، و درآنجا خستگان می‌آرامند، | ۱۷ |
18 Tutsaklar huzur içinde yaşar, Angaryacının sesini duymazlar.
| در آنجا اسیران دراطمینان با هم ساکنند، و آواز کارگذاران رانمی شنوند. | ۱۸ |
19 Küçük de büyük de oradadır, Köle efendisinden özgürdür.
| کوچک و بزرگ در آنجا یک‌اند. وغلام از آقایش آزاد است. | ۱۹ |
20 “Niçin sıkıntı çekenlere ışık, Acı içindekilere yaşam verilir?
| چرا روشنی به مستمند داده شود؟ و زندگی به تلخ جانان؟ | ۲۰ |
21 Oysa onlar gelmeyen ölümü özler, Onu define arar gibi ararlar;
| که انتظار موت را می‌کشند و یافت نمی شود، و برای آن حفره می‌زنند بیشتر از گنجها. | ۲۱ |
22 Mezara kavuşunca Neşeden coşar, sevinç bulurlar.
| که شادی وابتهاج می‌نمایند و مسرور می‌شوند چون قبر رامی یابند؟ | ۲۲ |
23 Neden yaşam verilir nereye gideceğini bilmeyen insana, Çevresini Tanrı'nın çitle çevirdiği kişiye?
| چرا نور داده می‌شود به کسی‌که راهش مستور است، که خدا اطرافش را مستورساخته است؟ | ۲۳ |
24 Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor, Su gibi dökülmekte feryadım.
| زیرا که ناله من، پیش از خوراکم می‌آید و نعره من، مثل آب ریخته می‌شود، | ۲۴ |
25 Korktuğum, Çekindiğim başıma geldi.
| زیرا ترسی که از آن می‌ترسیدم، بر من واقع شد. و آنچه از آن بیم داشتم بر من رسید. | ۲۵ |
26 Huzur yok, sükûnet yok, rahat yok, Yalnız kargaşa var.”
| مطمئن و آرام نبودم و راحت نداشتم وپریشانی بر من آمد.» | ۲۶ |
