Eyüp 3
1 Sonunda Eyüp ağzını açtı ve doğduğu güne lanet edip şöyle dedi:
I muri i tenei ka puaki te mangai o Hopa, a ka kanga e ia tona ra.
Na ka oho a Hopa, ka mea,
3 “Doğduğum gün yok olsun, ‘Bir oğul doğdu’ denen gece yok olsun!
Kia ngaro te ra i whanau ai ahau, te po i korerotia ai, He tamaroa kei roto i te kopu.
4 Karanlığa bürünsün o gün, Yüce Tanrı onunla ilgilenmesin, Üzerine ışık doğmasın.
Waiho taua ra mo te pouri; kaua e tirohia iho e te Atua i runga; kaua hoki e whitingia e te marama.
5 Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, Bulut çöksün üzerine; Işığını karanlık söndürsün.
Kia poke ia i te pouri, i te atarangi hoki o te mate; kia tauria iho e te kapua; kia whakawehia ano hoki e te whakapouritanga o te ra.
6 Zifiri karanlık yutsun o geceyi, Yılın günleri arasında sayılmasın, Aylardan hiçbirine girmesin.
Na ko taua po, kia mau pu i te pouri kerekere: kei honoa ki nga ra o te tau; kei huihuia atu ina taua nga marama.
7 Kısır olsun o gece, Sevinç sesi duyulmasın içinde.
Nana, kia mokemoke taua po, kaua te reo koa e uru ki roto.
8 Günleri lanetleyenler, Livyatan'ı uyandırmaya hazır olanlar, O günü lanetlesin.
Kia kanga hoki e te hunga kanga i te ra, e te hunga mohio ki te whakaara rewiatana.
9 Akşamının yıldızları kararsın, Boş yere aydınlığı beklesin, Tan atışını görmesin.
Kia pouri nga whetu o tona kakarauritanga; kia tatari ki te marama, a kahore noa iho; kei kite hoki i te takiritanga ata.
10 Çünkü sıkıntı yüzü görmemem için Anamın rahminin kapılarını üstüme kapamadı.
Mona kihai i tutaki i nga tatau o te kopu o toku whaea, kihai i huna i te mauiui kei kitea e ahau.
11 “Neden doğarken ölmedim, Rahimden çıkarken son soluğumu vermedim?
He aha ahau te mate ai i te kopu? He aha te hemo ai i toku putanga mai i te kopu?
12 Neden beni dizler, Emeyim diye memeler karşıladı?
He aha i rite wawe ai nga turi moku, me nga u hei ngote maku?
13 Çünkü şimdi huzur içinde yatmış, Uyuyup dinlenmiş olurdum;
Me i pena, kua ata takoto ahau, te ai he whakaohooho, moe ana ahau: katahi ahau ka whai okiokinga,
14 Yaptırdıkları kentler şimdi viran olan Dünya kralları ve danışmanlarıyla birlikte,
I roto i nga kingi, i nga kaiwhakatakoto whakaaro o te whenua i hanga nei i nga wahi mokemoke mo ratou,
15 Evlerini gümüşle dolduran Altın sahibi önderlerle birlikte.
I roto ranei i nga rangatira whai koura, o ratou nei whare ki tonu i te hiriwa:
16 Neden düşük bir çocuk gibi, Gün yüzü görmemiş yavrular gibi toprağa gömülmedim?
Kua kahore noa iho ranei, kua pera me te materoto e ngaro nei, me nga kohungahunga kahore nei e kite i te marama.
17 Orada kötüler kargaşayı bırakır, Yorgunlar rahat eder.
Mutu ake i reira te whakararuraru a te hunga kino; okioki ana i reira te hunga kua mauiui nga uaua.
18 Tutsaklar huzur içinde yaşar, Angaryacının sesini duymazlar.
Ata noho ana nga herehere i reira, te rongo i te reo o te kaitukino.
19 Küçük de büyük de oradadır, Köle efendisinden özgürdür.
Kei reira te iti, te rahi, kahore hoki he rangatira o te pononga.
20 “Niçin sıkıntı çekenlere ışık, Acı içindekilere yaşam verilir?
He aha te marama i homai ai ki te tangata kei roto nei i te mate? te ora ki te tangata kua kawa te wairua?
21 Oysa onlar gelmeyen ölümü özler, Onu define arar gibi ararlar;
E koingo nei ki te mate, heoi kahore noa iho; e keri ana kia taea ia, nui atu i te keri i nga taonga huna.
22 Mezara kavuşunca Neşeden coşar, sevinç bulurlar.
Hari pu ratou, koa ana, ina kitea te urupa.
23 Neden yaşam verilir nereye gideceğini bilmeyen insana, Çevresini Tanrı'nın çitle çevirdiği kişiye?
He aha ano te marama i homai ai ki te tangata kua huna nei tona ara, kua oti nei te tutakitaki mai e te Atua?
24 Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor, Su gibi dökülmekte feryadım.
Kiano hoki ahau i kai, kua tae mai taku mapu: ano he wai oku hamama e ringihia ana.
25 Korktuğum, Çekindiğim başıma geldi.
No te mea kua tae mai ki ahau te mea whakawehi e wehi nei ahau; ko taku e pawera nei kua pa ki ahau.
26 Huzur yok, sükûnet yok, rahat yok, Yalnız kargaşa var.”
Kahore oku humarie, kahore oku ata noho, ehara i te mea e okioki ana; na kua puta te raruraru.
