Eyüp 3
1 Sonunda Eyüp ağzını açtı ve doğduğu güne lanet edip şöyle dedi:
Bundan sonra Əyyub ağzını açıb öz doğulduğu günə lənət etdi.
Dilə gəlib belə dedi:
3 “Doğduğum gün yok olsun, ‘Bir oğul doğdu’ denen gece yok olsun!
«Kaş ki mən doğulan gün yox olaydı, “Oğlun oldu!” deyilən gecə yox olaydı.
4 Karanlığa bürünsün o gün, Yüce Tanrı onunla ilgilenmesin, Üzerine ışık doğmasın.
O gün qara gələydi, Allah göydən o günün qayğısına qalmayaydı, O gün üçün sabah açılmayaydı.
5 Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, Bulut çöksün üzerine; Işığını karanlık söndürsün.
O günü zülmət, qatı qaranlıq bürüyəydi, Üzünü bulud tutaydı, Nurunu qaranlıq batıraydı.
6 Zifiri karanlık yutsun o geceyi, Yılın günleri arasında sayılmasın, Aylardan hiçbirine girmesin.
O gecəni zil qaranlıq udub yeyəydi, İlin günləri arasında fərəh tapmayaydı, Ayın günləri sırasına girməyəydi.
7 Kısır olsun o gece, Sevinç sesi duyulmasın içinde.
Kaş o gecə qısır olaydı, Sevincsiz, səssiz qalaydı!
8 Günleri lanetleyenler, Livyatan'ı uyandırmaya hazır olanlar, O günü lanetlesin.
Günlərə lənət oxuyanlar, Livyatanı oyatmağa mahir olanlar Qoy o günə lənət yağdırsın.
9 Akşamının yıldızları kararsın, Boş yere aydınlığı beklesin, Tan atışını görmesin.
Dan ulduzları sönəydi, İşığa olan ümidləri boşa çıxaydı, Sübhün nuru görünməyəydi.
10 Çünkü sıkıntı yüzü görmemem için Anamın rahminin kapılarını üstüme kapamadı.
Əfsus ki O, anamın bətninin qapılarını bağlamadı, Gözlərimi əzabsız saxlamadı.
11 “Neden doğarken ölmedim, Rahimden çıkarken son soluğumu vermedim?
Niyə doğulanda mən ölmədim, Bətndən çıxarkən nəfəsim kəsilmədi?
12 Neden beni dizler, Emeyim diye memeler karşıladı?
Niyə məni dizlərin arasından aldılar, Əmizdirmək üçün ağzıma döş saldılar?
13 Çünkü şimdi huzur içinde yatmış, Uyuyup dinlenmiş olurdum;
Belə olmasaydı, indi rahat uzanardım, Yatıb dincələrdim
14 Yaptırdıkları kentler şimdi viran olan Dünya kralları ve danışmanlarıyla birlikte,
Özləri üçün viranə şəhərləri tikən Dünya padşahları və müşavirlərlə,
15 Evlerini gümüşle dolduran Altın sahibi önderlerle birlikte.
Evlərini gümüşə qərq edən Qızıl xəzinəsi olan rəhbərlərlə.
16 Neden düşük bir çocuk gibi, Gün yüzü görmemiş yavrular gibi toprağa gömülmedim?
Niyə bətndən yarımçıq uşaq tək düşmədim? Niyə işıq üzü görməyən körpə kimi basdırılmadım?
17 Orada kötüler kargaşayı bırakır, Yorgunlar rahat eder.
Orada pis adamlar belə, kini atır, Yorğunlar rahatlıq tapır,
18 Tutsaklar huzur içinde yaşar, Angaryacının sesini duymazlar.
Məhbuslar dinc yaşayır, Nəzarətçinin səsi çıxmır.
19 Küçük de büyük de oradadır, Köle efendisinden özgürdür.
Orada kiçik də, böyük də vardır, Qul ağasından da azaddır.
20 “Niçin sıkıntı çekenlere ışık, Acı içindekilere yaşam verilir?
Niyə əzab çəkənlər işıq üzü görür, Əziyyət içində olanlar həyata gəlir?
21 Oysa onlar gelmeyen ölümü özler, Onu define arar gibi ararlar;
Ölüm arzulayırlar amma tapmırlar, Dəfinə axtarmaqdan da çox onu axtarırlar,
22 Mezara kavuşunca Neşeden coşar, sevinç bulurlar.
Onlar məzar tapanda fərəhlənər, Şadlanaraq sevinər.
23 Neden yaşam verilir nereye gideceğini bilmeyen insana, Çevresini Tanrı'nın çitle çevirdiği kişiye?
Hara getdiyi bilinməyən insana, Ətrafına Allah sədd çəkdiyi adama niyə ömür verilir?
24 Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor, Su gibi dökülmekte feryadım.
Çörəkdən əvvəl ah-zar gəlir, Nalələrim sular kimi tökülür.
25 Korktuğum, Çekindiğim başıma geldi.
Çəkindiyim şeylər üzərimə tökülür, Qorxduğum şeylər başıma gəlir.
26 Huzur yok, sükûnet yok, rahat yok, Yalnız kargaşa var.”
Rahatlığım, sakitliyim, dincliyim yoxdur, Ancaq sıxıntım vardır».
