Eyüp 29
1 Eyüp yine anlatmaya başladı:
Maka Ayub melanjutkan uraiannya:
2 “Keşke geçen aylar geri gelseydi, Tanrı'nın beni kolladığı,
"Ah, kiranya aku seperti dalam bulan-bulan yang silam, seperti pada hari-hari, ketika Allah melindungi aku,
3 Kandilinin başımın üstünde parladığı, Işığıyla karanlıkta yürüdüğüm günler,
ketika pelita-Nya bersinar di atas kepalaku, dan di bawah terang-Nya aku berjalan dalam gelap;
4 Keşke olgunluk günlerim geri gelseydi, Tanrı'nın çadırımı dostça koruduğu,
seperti ketika aku mengalami masa remajaku, ketika Allah bergaul karib dengan aku di dalam kemahku;
5 Her Şeye Gücü Yeten'in henüz benimle olduğu, Çocuklarımın çevremde bulunduğu,
ketika Yang Mahakuasa masih beserta aku, dan anak-anakku ada di sekelilingku;
6 Yollarımın sütle yıkandığı, Yanımdaki kayanın zeytinyağı akıttığı günler!
ketika langkah-langkahku bermandikan dadih, dan gunung batu mengalirkan sungai minyak di dekatku.
7 “Kent kapısına gidip Kürsümü meydana koyduğumda,
Apabila aku keluar ke pintu gerbang kota, dan menyediakan tempat dudukku di tengah-tengah lapangan,
8 Gençler beni görüp gizlenir, Yaşlılar kalkıp ayakta dururlardı;
maka ketika aku kelihatan, mundurlah orang-orang muda dan bangkitlah orang-orang yang sudah lanjut umurnya, lalu tinggal berdiri;
9 Önderler konuşmaktan çekinir, Elleriyle ağızlarını kaparlardı;
para pembesar berhenti bicara, dan menutup mulut mereka dengan tangan;
10 Soyluların sesi kesilir, Dilleri damaklarına yapışırdı.
suara para pemuka membisu, dan lidah mereka melekat pada langit-langitnya;
11 Beni duyan kutlar, Beni gören överdi;
apabila telinga mendengar tentang aku, maka aku disebut berbahagia; dan apabila mata melihat, maka aku dipuji.
12 Çünkü yardım isteyen yoksulu, Desteği olmayan öksüzü kurtarırdım.
Karena aku menyelamatkan orang sengsara yang berteriak minta tolong, juga anak piatu yang tidak ada penolongnya;
13 Ölmekte olanın hayır duasını alır, Dul kadının yüreğini sevinçten coştururdum.
aku mendapat ucapan berkat dari orang yang nyaris binasa, dan hati seorang janda kubuat bersukaria;
14 Doğruluğu giysi gibi giyindim, Adalet kaftanım ve sarığımdı sanki.
aku berpakaian kebenaran dan keadilan menutupi aku seperti jubah dan serban;
15 Körlere göz, Topallara ayaktım.
aku menjadi mata bagi orang buta, dan kaki bagi orang lumpuh;
16 Yoksullara babalık eder, Garibin davasını üstlenirdim.
aku menjadi bapa bagi orang miskin, dan perkara orang yang tidak kukenal, kuselidiki.
17 Haksızın çenesini kırar, Avını dişlerinin arasından kapardım.
Geraham orang curang kuremuk, dan merebut mangsanya dari giginya.
18 “‘Son soluğumu yuvamda vereceğim’ diye düşünüyordum, ‘Günlerim kum taneleri kadar çok.
Pikirku: Bersama-sama dengan sarangku aku akan binasa, dan memperbanyak hari-hariku seperti burung feniks.
19 Köküm sulara erişecek, Çiy geceyi dallarımda geçirecek.
Akarku mencapai air, dan embun bermalam di atas ranting-rantingku.
20 Aldığım övgüler tazelenecek, Elimdeki yay yenilenecek.’
Kemuliaanku selalu baru padaku, dan busurku kuat kembali di tanganku.
21 “İnsanlar beni saygıyla dinler, Öğüdümü sessizce beklerlerdi.
Kepadakulah orang mendengar sambil menanti, dengan diam mereka mendengarkan nasihatku.
22 Ben konuştuktan sonra onlar konuşmazdı, Sözlerim üzerlerine damlardı.
Sehabis bicaraku tiada seorangpun angkat bicara lagi, dan perkataanku menetes ke atas mereka.
23 Yağmuru beklercesine beni bekler, Son yağmurları içercesine sözlerimi içerlerdi.
Orang menantikan aku seperti menantikan hujan, dan menadahkan mulutnya seperti menadah hujan pada akhir musim.
24 Kendilerine gülümsediğimde gözlerine inanmazlardı, Güler yüzlülüğüm onlara cesaret verirdi.
Aku tersenyum kepada mereka, ketika mereka putus asa, dan seri mukaku tidak dapat disuramkan mereka.
25 Onların yolunu ben seçer, başlarında dururdum, Askerlerinin ortasında kral gibi otururdum, Yaslıları avutan biri gibiydim.
Aku menentukan jalan mereka dan duduk sebagai pemimpin; aku bersemayam seperti raja di tengah-tengah rakyat, seperti seorang yang menghibur mereka yang berkabung."
