Eyüp 29
1 Eyüp yine anlatmaya başladı:
Ayuba ya ci gaba da jawabinsa,
2 “Keşke geçen aylar geri gelseydi, Tanrı'nın beni kolladığı,
“Da ma ina nan lokacin da ya wuce baya can, kwanakin da Allah yake lura da ni,
3 Kandilinin başımın üstünde parladığı, Işığıyla karanlıkta yürüdüğüm günler,
lokacin da fitilarsa take haske a kaina na yi tafiya cikin duhu tare da haskensa.
4 Keşke olgunluk günlerim geri gelseydi, Tanrı'nın çadırımı dostça koruduğu,
Kwanakin da nake tasowa, lokacin da abokantakar Allah ta sa wa gidana albarka,
5 Her Şeye Gücü Yeten'in henüz benimle olduğu, Çocuklarımın çevremde bulunduğu,
lokacin da Maɗaukaki yana tare da ni, kuma’ya’yana suna kewaye da ni,
6 Yollarımın sütle yıkandığı, Yanımdaki kayanın zeytinyağı akıttığı günler!
lokacin da ake zuba madara a inda nake takawa, duwatsu kuma suna ɓulɓulo mini man zaitun.
7 “Kent kapısına gidip Kürsümü meydana koyduğumda,
“Sa’ad da na je ƙofar birni na zauna a bainin jama’a,
8 Gençler beni görüp gizlenir, Yaşlılar kalkıp ayakta dururlardı;
matasan da suka gan ni sukan ja gefe tsofaffi kuma suka tashi tsaye;
9 Önderler konuşmaktan çekinir, Elleriyle ağızlarını kaparlardı;
sarakuna suka yi shiru suka rufe bakunansu da hannuwansu;
10 Soyluların sesi kesilir, Dilleri damaklarına yapışırdı.
Muryar manya ta yi tsit harshensu ya manne a rufin bakunansu.
11 Beni duyan kutlar, Beni gören överdi;
Duk wanda ya ji ni ya yaba mini waɗanda suka gan ni kuma sun amince da ni,
12 Çünkü yardım isteyen yoksulu, Desteği olmayan öksüzü kurtarırdım.
domin na ceci matalauta waɗanda suka nemi taimako, da marasa mahaifi waɗanda ba su da wanda zai taimake su.
13 Ölmekte olanın hayır duasını alır, Dul kadının yüreğini sevinçten coştururdum.
Mutumin da yake bakin mutuwa ya sa mini albarka. Na faranta wa gwauruwa zuciya.
14 Doğruluğu giysi gibi giyindim, Adalet kaftanım ve sarığımdı sanki.
Na yafa adalci ya zama suturata; gaskiya ita ce rigata da rawanina.
15 Körlere göz, Topallara ayaktım.
Ni ne idon makafi kuma ƙafa ga guragu.
16 Yoksullara babalık eder, Garibin davasını üstlenirdim.
Ni mahaifi ne ga masu bukata; na tsaya wa baƙo.
17 Haksızın çenesini kırar, Avını dişlerinin arasından kapardım.
Na karya ƙarfin mugaye na ƙwato waɗanda suke riƙe da haƙoransu.
18 “‘Son soluğumu yuvamda vereceğim’ diye düşünüyordum, ‘Günlerim kum taneleri kadar çok.
“Na yi tunani cewa, ‘Zan mutu a cikin gidana, kwanakina da yawa kamar turɓayar ƙasa.
19 Köküm sulara erişecek, Çiy geceyi dallarımda geçirecek.
Jijiyoyina za su kai cikin ruwa, kuma raɓa za tă kwanta a rassana dukan dare.
20 Aldığım övgüler tazelenecek, Elimdeki yay yenilenecek.’
Ɗaukakata za tă kasance tare da ni garau, bakana koyaushe sabo ne a hannuna.’
21 “İnsanlar beni saygıyla dinler, Öğüdümü sessizce beklerlerdi.
“Mutane suna mai da hankali su saurare ni, suna yin shiru don su ji shawarata.
22 Ben konuştuktan sonra onlar konuşmazdı, Sözlerim üzerlerine damlardı.
Bayan da na yi magana, ba su ƙara ce kome ba. Maganata ta shige su.
23 Yağmuru beklercesine beni bekler, Son yağmurları içercesine sözlerimi içerlerdi.
Sukan jira ni kamar yadda ake jiran ruwan sama. Sukan sha daga cikin maganganuna kamar mai shan ruwan bazara.
24 Kendilerine gülümsediğimde gözlerine inanmazlardı, Güler yüzlülüğüm onlara cesaret verirdi.
Sa’ad da na yi musu murmushi da ƙyar sukan yarda; hasken fuskata yana da daraja a gare su.
25 Onların yolunu ben seçer, başlarında dururdum, Askerlerinin ortasında kral gibi otururdum, Yaslıları avutan biri gibiydim.
Na zaɓar masu inda za su bi na kuma zauna kamar sarkinsu; na zauna kamar sarki a cikin rundunansu; ina nan kamar mai yi wa masu makoki ta’aziyya.
