Eyüp 29
1 Eyüp yine anlatmaya başladı:
So Iob proceeded and continued his parable, saying,
2 “Keşke geçen aylar geri gelseydi, Tanrı'nın beni kolladığı,
Oh that I were as in times past, when God preserued me!
3 Kandilinin başımın üstünde parladığı, Işığıyla karanlıkta yürüdüğüm günler,
When his light shined vpon mine head: and when by his light I walked thorowe the darkenesse,
4 Keşke olgunluk günlerim geri gelseydi, Tanrı'nın çadırımı dostça koruduğu,
As I was in the dayes of my youth: when Gods prouidence was vpon my tabernacle:
5 Her Şeye Gücü Yeten'in henüz benimle olduğu, Çocuklarımın çevremde bulunduğu,
When the almightie was yet with me, and my children round about me.
6 Yollarımın sütle yıkandığı, Yanımdaki kayanın zeytinyağı akıttığı günler!
When I washed my pathes with butter, and when the rocke powred me out riuers of oyle:
7 “Kent kapısına gidip Kürsümü meydana koyduğumda,
When I went out to the gate, euen to the iudgement seat, and when I caused them to prepare my seate in the streete.
8 Gençler beni görüp gizlenir, Yaşlılar kalkıp ayakta dururlardı;
The yong men saw me, and hid themselues, and the aged arose, and stood vp.
9 Önderler konuşmaktan çekinir, Elleriyle ağızlarını kaparlardı;
The princes stayed talke, and layde their hand on their mouth.
10 Soyluların sesi kesilir, Dilleri damaklarına yapışırdı.
The voyce of princes was hidde, and their tongue cleaued to the roofe of their mouth.
11 Beni duyan kutlar, Beni gören överdi;
And when the eare heard me, it blessed me: and when the eye sawe me, it gaue witnesse to me.
12 Çünkü yardım isteyen yoksulu, Desteği olmayan öksüzü kurtarırdım.
For I deliuered the poore that cryed, and the fatherlesse, and him that had none to helpe him.
13 Ölmekte olanın hayır duasını alır, Dul kadının yüreğini sevinçten coştururdum.
The blessing of him that was ready to perish, came vpon me, and I caused the widowes heart to reioyce.
14 Doğruluğu giysi gibi giyindim, Adalet kaftanım ve sarığımdı sanki.
I put on iustice, and it couered me: my iudgement was as a robe, and a crowne.
15 Körlere göz, Topallara ayaktım.
I was the eyes to the blinde, and I was the feete to the lame.
16 Yoksullara babalık eder, Garibin davasını üstlenirdim.
I was a father vnto the poore, and when I knewe not the cause, I sought it out diligently.
17 Haksızın çenesini kırar, Avını dişlerinin arasından kapardım.
I brake also the chawes of the vnrighteous man, and pluckt the praye out of his teeth.
18 “‘Son soluğumu yuvamda vereceğim’ diye düşünüyordum, ‘Günlerim kum taneleri kadar çok.
Then I sayde, I shall die in my nest, and I shall multiplie my dayes as the sand.
19 Köküm sulara erişecek, Çiy geceyi dallarımda geçirecek.
For my roote is spread out by the water, and the dewe shall lye vpon my branche.
20 Aldığım övgüler tazelenecek, Elimdeki yay yenilenecek.’
My glory shall renue towarde me, and my bowe shall be restored in mine hand.
21 “İnsanlar beni saygıyla dinler, Öğüdümü sessizce beklerlerdi.
Vnto me men gaue eare, and wayted, and helde their tongue at my counsell.
22 Ben konuştuktan sonra onlar konuşmazdı, Sözlerim üzerlerine damlardı.
After my wordes they replied not, and my talke dropped vpon them.
23 Yağmuru beklercesine beni bekler, Son yağmurları içercesine sözlerimi içerlerdi.
And they wayted for me, as for the raine, and they opened their mouth as for the latter rayne.
24 Kendilerine gülümsediğimde gözlerine inanmazlardı, Güler yüzlülüğüm onlara cesaret verirdi.
If I laughed on them, they beleeued it not: neither did they cause the light of my countenance to fall.
25 Onların yolunu ben seçer, başlarında dururdum, Askerlerinin ortasında kral gibi otururdum, Yaslıları avutan biri gibiydim.
I appoynted out their way, and did sit as chiefe, and dwelt as a King in the army, and like him that comforteth the mourners.
