Eyüp 29
1 Eyüp yine anlatmaya başladı:
Job loh amah kah a pom te a cong tih,
2 “Keşke geçen aylar geri gelseydi, Tanrı'nın beni kolladığı,
“Kai he hlamat kah hla bangla aka khueh tih Pathen kah khohnin bangla kai aka tuem te unim?
3 Kandilinin başımın üstünde parladığı, Işığıyla karanlıkta yürüdüğüm günler,
Amah loh a hmaithoi te ka lu soah a thangthen tih amah kah vangnah nen ni a hmuep ah khaw ka caeh.
4 Keşke olgunluk günlerim geri gelseydi, Tanrı'nın çadırımı dostça koruduğu,
Ka cavaa tue vaengah khaw ka dap ah Pathen kah baecenol la ka om.
5 Her Şeye Gücü Yeten'in henüz benimle olduğu, Çocuklarımın çevremde bulunduğu,
Tlungthang te kai taengah om pueng tih, ka kaepvai ka ca rhoek om.
6 Yollarımın sütle yıkandığı, Yanımdaki kayanın zeytinyağı akıttığı günler!
Ka khokan te suknaeng neh a hluk tih lungpang loh kai ham situi sokca a long sak.
7 “Kent kapısına gidip Kürsümü meydana koyduğumda,
Vangpuei vongka ah ka thoeng tih toltung ah ka ngolhmuen cikngae sak.
8 Gençler beni görüp gizlenir, Yaşlılar kalkıp ayakta dururlardı;
Kai m'hmuh uh vaengah cadong rhoek te thuh uh. Patong rhoek khaw thoo uh tih pai uh.
9 Önderler konuşmaktan çekinir, Elleriyle ağızlarını kaparlardı;
Mangpa rhoek loh olthui te a phah uh tih a kut te a ka dongla a khueh uh.
10 Soyluların sesi kesilir, Dilleri damaklarına yapışırdı.
Rhaengsang rhoek ol te a phah tih a lai khaw a dang dongla kap.
11 Beni duyan kutlar, Beni gören överdi;
Hna loh a yaak vaengah kai n'uem tih mik loh a hmuh vaengah kai n'rhalrhing sak.
12 Çünkü yardım isteyen yoksulu, Desteği olmayan öksüzü kurtarırdım.
Mangdaeng loh bomnah a bih tih cadah neh a taengah aka bom aka om pawt khaw ka loeih sak.
13 Ölmekte olanın hayır duasını alır, Dul kadının yüreğini sevinçten coştururdum.
Hlang milh kah yoethennah te kai soah pai tih nuhmai kah lungbuei khaw ka tamhoe sak.
14 Doğruluğu giysi gibi giyindim, Adalet kaftanım ve sarığımdı sanki.
Duengnah te ka bai tih hnikul bangla kai n'khuk. Ka tiktamnah he ka sammuei nah ni.
15 Körlere göz, Topallara ayaktım.
Mikdael taengah mik la, khokhaem taengah kho la ka om.
16 Yoksullara babalık eder, Garibin davasını üstlenirdim.
Kai tah khodaeng taengah a napa la ka om tih ming pawt kah tuituknah te ka khe pah.
17 Haksızın çenesini kırar, Avını dişlerinin arasından kapardım.
Boethae kah pumcu te ka thuk pah tih a no lamkah maeh te ka voeih pah.
18 “‘Son soluğumu yuvamda vereceğim’ diye düşünüyordum, ‘Günlerim kum taneleri kadar çok.
Te dongah, “Ka bu ah ka pal mako,” ka ti tih laivin bangla khohnin ka puh.
19 Köküm sulara erişecek, Çiy geceyi dallarımda geçirecek.
Ka yung loh tui taengla a muk tih buemtui loh ka cangvuei dongah rhaeh.
20 Aldığım övgüler tazelenecek, Elimdeki yay yenilenecek.’
Ka thangpomnah ka taengah thai tih ka lii ka kut dongah tinghil.
21 “İnsanlar beni saygıyla dinler, Öğüdümü sessizce beklerlerdi.
Kai taengah a hnatun uh tih a lamtawn uh dongah ka cilsuep ham kuemsuem uh.
22 Ben konuştuktan sonra onlar konuşmazdı, Sözlerim üzerlerine damlardı.
Ka ol hnukah talh uh voel pawt tih kai olthui he amih soah tla.
23 Yağmuru beklercesine beni bekler, Son yağmurları içercesine sözlerimi içerlerdi.
Kai ham tah khotlan bangla a lamtawn uh tih a ka loh tlankhol bangla a ang uh.
24 Kendilerine gülümsediğimde gözlerine inanmazlardı, Güler yüzlülüğüm onlara cesaret verirdi.
Amih taengah ka luem dae n'tangnah uh pawt tih ka maelhmai vangnah dongah khaw yalh uh pawh.
25 Onların yolunu ben seçer, başlarında dururdum, Askerlerinin ortasında kral gibi otururdum, Yaslıları avutan biri gibiydim.
Amih kah longpuei te ka coelh tih boeilu la ka ngol. Caem lakli ah manghai bangla kho ka sak tih rhahdoe cangpoem akhaw a hloep.
