< Eyüp 28 >

1 Gümüş maden ocağından elde edilir, Altını arıtmak için de bir yer vardır.
Thi Sølvet har sit Sted, hvorfra det kommer, og Guldet, man renser, har sit Sted.
2 Demir topraktan çıkarılır, Bakırsa taştan.
Jern hentes af Støvet og Stene, som smeltes til Kobber.
3 İnsan karanlığa son verir, Koyu karanlığın, ölüm gölgesinin taşlarını Son sınırına kadar araştırır.
Man gør Ende paa Mørket, og indtil det yderste ransager man de Stene, som ligge i Mørket og Dødens Skygge.
4 Maden kuyusunu insanların oturduğu yerden uzakta açar, İnsan ayağının unuttuğu yerlerde, Herkesten uzak iplere sarılıp sallanır.
Man bryder en Skakt ned fra Jordboen; forglemte af Vandrerens Fod hænge de, borte fra Mennesker svæve de.
5 Ekmek topraktan çıkar, Toprağın altı ise yanmış, altüst olmuştur.
Af Jorden fremkommer Brød, men indeni omvæltes den som af Ild.
6 Kayalarından laciverttaşı çıkar, Yüzeyi altın tozunu andırır.
Dens Stene ere Safirens Sted, og den har Guldstøv i sig.
7 Yırtıcı kuş yolu bilmez, Doğanın gözü onu görmemiştir.
Stien derhen har ingen Rovfugl kendt, ingen Skades Øjne set.
8 Güçlü hayvanlar oraya ayak basmamış, Aslan oradan geçmemiştir.
De stolte Dyr have ikke betraadt den, og ingen Løve har gaaet ad den.
9 Madenci elini çakmak taşına uzatır, Dağları kökünden altüst eder.
Man lægger Haand paa den haarde Flint, man omvælter Bjerge fra Roden af.
10 Kayaların içinden tüneller açar, Gözleri değerli ne varsa görür.
Man udhugger Gange i Klipperne, og Øjet ser alt det dyrebare.
11 Irmakların kaynağını tıkar, Gizli olanı ışığa çıkarır.
Man binder for Strømmene, saa at ikke en Draabe siver ud, og fører de skjulte Ting frem til Lyset.
12 Ama bilgelik nerede bulunur? Aklın yeri neresi?
Men Visdommen — hvorfra vil man finde den? og hvor er Indsigtens Sted?
13 İnsan onun değerini bilmez, Yaşayanlar diyarında ona rastlanmaz.
Et Menneske kender ikke dens Værdi, og den findes ikke i de levendes Land.
14 Engin, “Bende değil” der, Deniz, “Yanımda değil.”
Afgrunden siger: Den er ikke i mig, og Havet siger: Den er ikke hos mig.
15 Onun bedeli saf altınla ödenmez, Değeri gümüşle ölçülmez.
Den kan ikke faas for det fineste Guld, ej heller dens Værdi opvejes med Sølv.
16 Ona Ofir altınıyla, değerli oniksle, Laciverttaşıyla değer biçilmez.
Den kan ikke opvejes med Guld fra Ofir, ej heller med den dyrebare Onyks og Safir.
17 Ne altın ne cam onunla karşılaştırılabilir, Saf altın kaplara değişilmez.
Den kan ikke vurderes lige med Guld og Krystal; man kan ikke tilbytte sig den for Kar af fint Guld.
18 Yanında mercanla billurun sözü edilmez, Bilgeliğin değeri mücevherden üstündür.
Koraller og Ædelstene tales der ikke om; og Visdoms Besiddelse er bedre end Perler.
19 Kûş topazı onunla denk sayılmaz, Saf altınla ona değer biçilmez.
Topazer af Morland kunne ikke vurderes lige imod den; den kan ikke opvejes med det rene Guld.
20 Öyleyse bilgelik nereden geliyor? Aklın yeri neresi?
Men Visdommen — hvorfra kommer den? og hvor er Indsigtens Sted?
21 O bütün canlıların gözünden uzaktır, Gökte uçan kuşlardan bile saklıdır.
Den er skjult for alle levendes Øjne, den er og dulgt for Fuglene under Himmelen.
22 Yıkım'la Ölüm: “Kulaklarımız ancak fısıltısını duydu” der.
Afgrunden og Døden sige: Kun et Rygte om den hørte vi med vore Øren.
23 Onun yolunu Tanrı anlar, Yerini bilen O'dur.
Gud forstaar dens Vej, og han kender dens Sted.
24 Çünkü O yeryüzünün uçlarına kadar bakar, Göklerin altındaki her şeyi görür.
Thi han skuer indtil Jordens Ender; han ser hen under al Himmelen.
25 Rüzgara güç verdiği, Suları ölçtüğü,
Der han gav Vinden sin Vægt og bestemte Vandet dets Maal,
26 Yağmura kural koyduğu, Yıldırıma yol açtığı zaman,
der han satte en Lov for Regnen og en Vej for Lynet, som gaar foran Torden,
27 Bilgeliği görüp değerini biçti, Onu onaylayıp araştırdı.
da saa han den og kundgjorde den, beredte den, ja gennemskuede den.
28 İnsana, “İşte Rab korkusu, bilgelik budur” dedi, “Kötülükten kaçınmak akıllılıktır.”
Og han sagde til Mennesket: Se, Herrens Frygt, det er Visdom, og at vige fra det onde, det er Forstand.

< Eyüp 28 >