Eyüp 27
1 Eyüp anlatmaya devam etti:
Job, poursuivant l’exposé de son thème, dit:
2 “Hakkımı elimden alan Tanrı'nın varlığı hakkı için, Bana acı çektiren Her Şeye Gücü Yeten'in hakkı için,
Par le Dieu vivant, qui a supprimé mon droit, par le Tout-Puissant qui m’a rempli d’amertume!
3 İçimde yaşam belirtisi olduğu sürece, Tanrı'nın soluğu burnumda olduğu sürece,
Tant que j’aurai la force de respirer, et que le souffle de Dieu sera dans mes narines,
4 Ağzımdan kötü söz çıkmayacak, Dilimden yalan dökülmeyecek.
mes lèvres ne diront pas d’injustice, ma langue ne proférera pas de fausseté.
5 Size asla hak vermeyecek, Son soluğumu verene dek suçsuz olduğumu söyleyeceğim.
A Dieu ne plaise que je vous donne raison! Jusqu’à mon dernier soupir, je ne dépouillerai point mon intégrité;
6 Doğruluğuma sarılacak, onu bırakmayacağım, Yaşadığım sürece vicdanım beni suçlamayacak.
je m’accroche à ma vertu, sans lâcher prise; ma conscience ne me fait honte d’aucun de mes jours.
7 “Düşmanlarım kötüler gibi, Bana saldıranlar haksızlar gibi cezalandırılsın.
Qu’il en soit de mon ennemi comme du méchant, de mon adversaire comme du malfaiteur!
8 Tanrısız insanın umudu nedir Tanrı onu yok ettiğinde, canını aldığında?
Car quel sera l’espoir de l’impie lorsque Dieu arrachera, ravira son âme?
9 Başına sıkıntı geldiğinde, Tanrı feryadını duyar mı?
Ses cris seront-ils entendus de Dieu, lorsque les tourments viendront l’assaillir?
10 Her Şeye Gücü Yeten'den zevk alır mı? Her zaman Tanrı'ya yakarır mı?
Trouvera-t-il du réconfort dans le Tout-Puissant? Osera-t-il l’invoquer en tout temps?
11 “Tanrı'nın gücünü size öğreteceğim, Her Şeye Gücü Yeten'in tasarısını gizlemeyeceğim.
Je vais vous montrer à l’œuvre la main de Dieu, et les desseins du Tout-Puissant, je ne les cacherai point.
12 Aslında siz, hepiniz gördünüz bunu, Öyleyse ne diye boş boş konuşuyorsunuz?
Mais quoi! Vous avez tous vu ce qu’il en est! Pourquoi donc tenir de si vains discours?
13 “Kötünün Tanrı'dan alacağı pay, Zorbanın Her Şeye Gücü Yeten'den alacağı miras şudur:
Voici la part que Dieu assigne à l’homme impie, l’héritage que les violents reçoivent du Tout-Puissant:
14 Çocukları ne kadar çok olursa olsun, kılıçla öldürülecek, Soyu yeterince ekmek bulamayacaktır.
si ses enfants se multiplient, c’est pour le glaive; ses descendants n’auront pas de quoi manger à leur faim.
15 Sağ kalanlar hastalıktan ölüp gömülecek, Dul karıları ağlamayacaktır.
Les siens qui auront survécu, la peste les enterrera, et ses veuves ne pleureront pas.
16 Kötü insan kum gibi gümüş yığsa, Yığınla giysi biriktirse,
S’Il amasse de l’argent comme la poussière, s’il entasse des vêtements comme le limon,
17 Onun biriktirdiğini doğru insan giyecek, Gümüşü suçsuz paylaşacak.
il pourra les entasser, mais c’est le juste qui les endossera, c’est l’homme de bien qui se partagera son argent.
18 Evini güve kozası gibi inşa eder, Bekçinin kurduğu çardak gibi.
La maison qu’il s’est bâtie est comme celle de la teigne, comme la hutte construite par le guetteur.
19 Zengin olarak yatar, ama bu öyle sürmez, Gözlerini açtığında hepsi yok olup gitmiştir.
En pleine opulence il succombe et n’est pas enseveli; il ouvre les yeux, et il n’est déjà plus.
20 Dehşet onu sel gibi basar, Kasırga gece kapar götürür.
Les frayeurs l’atteignent comme une trombe d’eau; de nuit, l’ouragan l’enlève.
21 Doğu rüzgarı onu uçurup götürür, Yerinden silip süpürür.
Le vent d’Est l’emporte et le fait disparaître; il l’arrache violemment de sa demeure.
22 Acımasızca üzerine eser, Elinden kaçmaya çalışırken.
Dieu l’accable, sans ménagement, de ses traits: il faut qu’il s’enfuie pour échapper à ses coups.
23 Onunla alay ederek el çırpar, Yerinden ıslık çalar.”
On bat des mains à son sujet, et on accompagne de ricanements sa disparition.
