Eyüp 27
1 Eyüp anlatmaya devam etti:
And Job again took up the word and said,
2 “Hakkımı elimden alan Tanrı'nın varlığı hakkı için, Bana acı çektiren Her Şeye Gücü Yeten'in hakkı için,
By the life of God, who has taken away my right; and of the Ruler of all, who has made my soul bitter;
3 İçimde yaşam belirtisi olduğu sürece, Tanrı'nın soluğu burnumda olduğu sürece,
(For all my breath is still in me, and the spirit of God is my life; )
4 Ağzımdan kötü söz çıkmayacak, Dilimden yalan dökülmeyecek.
Truly, there is no deceit in my lips, and my tongue does not say what is false.
5 Size asla hak vermeyecek, Son soluğumu verene dek suçsuz olduğumu söyleyeceğim.
Let it be far from me! I will certainly not say that you are right! I will come to death before I give up my righteousness.
6 Doğruluğuma sarılacak, onu bırakmayacağım, Yaşadığım sürece vicdanım beni suçlamayacak.
I will keep it safe, and will not let it go: my heart has nothing to say against any part of my life.
7 “Düşmanlarım kötüler gibi, Bana saldıranlar haksızlar gibi cezalandırılsın.
Let my hater be like the evil man, and let him who comes against me be as the sinner.
8 Tanrısız insanın umudu nedir Tanrı onu yok ettiğinde, canını aldığında?
For what is the hope of the sinner when he is cut off, when God takes back his soul?
9 Başına sıkıntı geldiğinde, Tanrı feryadını duyar mı?
Will his cry come to the ears of God when he is in trouble?
10 Her Şeye Gücü Yeten'den zevk alır mı? Her zaman Tanrı'ya yakarır mı?
Will he take delight in the Ruler of all, and make his prayer to God at all times?
11 “Tanrı'nın gücünü size öğreteceğim, Her Şeye Gücü Yeten'in tasarısını gizlemeyeceğim.
I will give you teaching about the hand of God; I will not keep secret from you what is in the mind of the Ruler of all.
12 Aslında siz, hepiniz gördünüz bunu, Öyleyse ne diye boş boş konuşuyorsunuz?
Truly, you have all seen it yourselves; why then have you become completely foolish?
13 “Kötünün Tanrı'dan alacağı pay, Zorbanın Her Şeye Gücü Yeten'den alacağı miras şudur:
This is the punishment of the evil-doer from God, and the heritage given to the cruel by the Ruler of all.
14 Çocukları ne kadar çok olursa olsun, kılıçla öldürülecek, Soyu yeterince ekmek bulamayacaktır.
If his children are increased, it is for the sword; and his offspring have not enough bread.
15 Sağ kalanlar hastalıktan ölüp gömülecek, Dul karıları ağlamayacaktır.
When those of his house who are still living come to their end by disease, they are not put into the earth, and their widows are not weeping for them.
16 Kötü insan kum gibi gümüş yığsa, Yığınla giysi biriktirse,
Though he may get silver together like dust, and make ready great stores of clothing;
17 Onun biriktirdiğini doğru insan giyecek, Gümüşü suçsuz paylaşacak.
He may get them ready, but the upright will put them on, and he who is free from sin will take the silver for a heritage.
18 Evini güve kozası gibi inşa eder, Bekçinin kurduğu çardak gibi.
His house has no more strength than a spider's thread, or a watchman's tent.
19 Zengin olarak yatar, ama bu öyle sürmez, Gözlerini açtığında hepsi yok olup gitmiştir.
He goes to rest full of wealth, but does so for the last time: on opening his eyes, he sees it there no longer.
20 Dehşet onu sel gibi basar, Kasırga gece kapar götürür.
Fears overtake him like rushing waters; in the night the storm-wind takes him away.
21 Doğu rüzgarı onu uçurup götürür, Yerinden silip süpürür.
The east wind takes him up and he is gone; he is forced violently out of his place.
22 Acımasızca üzerine eser, Elinden kaçmaya çalışırken.
God sends his arrows against him without mercy; he goes in flight before his hand.
23 Onunla alay ederek el çırpar, Yerinden ıslık çalar.”
Men make signs of joy because of him, driving him from his place with sounds of hissing.
