Eyüp 23
1 Eyüp şöyle yanıtladı:
Alors Job prit la parole et dit:
2 “Bugün de acı acı yakınacağım, İniltime karşın Tanrı'nın üzerimdeki eli ağırdır.
Oui, aujourd’hui ma plainte est amère, et pourtant ma main retient mes soupirs.
3 Keşke O'nu nerede bulacağımı bilseydim, Tahtına varabilseydim!
Oh! Qui me donnera de savoir où le trouver, d’arriver jusqu’à son trône!
4 Davamı önünde dile getirir, Kanıtlarımı art arda sıralardım.
Je plaiderais ma cause devant lui, et je remplirais ma bouche d’arguments.
5 Bana vereceği yanıtı öğrenir, Ne diyeceğini anlardım.
Je saurais les raisons qu’il peut m’opposer, je verrais ce qu’il peut avoir à me dire.
6 Eşsiz gücüyle bana karşı mı çıkardı? Hayır, yalnızca dinlerdi beni.
M’opposerait-il la grandeur de sa puissance? Ne jetterait-il pas au moins les yeux sur moi?
7 Haklı kişi davasını oraya, O'nun önüne getirebilirdi, Ben de yargılanmaktan sonsuza dek kurtulurdum.
Alors l’innocent discuterait avec lui, et je m’en irais absous pour toujours par mon juge.
8 “Doğuya gitsem orada değil, Batıya gitsem O'nu bulamıyorum.
Mais si je vais à l’orient, il n’y est pas; à l’occident, je ne l’aperçois pas.
9 Kuzeyde iş görse O'nu seçemiyorum, Güneye dönse O'nu göremiyorum.
Est-il occupé au septentrion, je ne le vois pas; se cache-t-il au midi, je ne puis le découvrir.
10 Ama O tuttuğum yolu biliyor, Beni sınadığında altın gibi çıkacağım.
Cependant il connaît les sentiers où je marche; qu’il m’examine, je sortirai pur comme l’or.
11 Adımlarını yakından izledim, Sapmadan yolunu tuttum.
Mon pied a toujours foulé ses traces; je me suis tenu dans sa voie sans dévier.
12 Ağzından çıkan buyruklardan ayrılmadım, Günlük ekmeğimden çok ağzından çıkan sözlere değer verdim.
Je ne me suis pas écarté des préceptes de ses lèvres; j’ai fait plier ma volonté aux paroles de sa bouche.
13 “O tek başınadır, kim O'nu caydırabilir? Canı ne isterse onu yapar.
Mais il a une pensée: qui l’en fera revenir? Ce qu’il désire, il l’exécute.
14 Benimle ilgili kararını yerine getirir, Daha nice tasarısı vardır.
Il accomplira donc ce qu’il a décrété à mon sujet, et de pareils desseins, il en a beaucoup.
15 Bu yüzden dehşete düşerim huzurunda, Düşündükçe korkarım O'ndan.
Voilà pourquoi je me trouble en sa présence; quand j’y pense, j’ai peur de lui.
16 Tanrı cesaretimi kırdı, Her Şeye Gücü Yeten beni yıldırdı.
Dieu fait fondre mon cœur; le Tout-Puissant me remplit d’effroi.
17 Karanlık beni susturamadı, Yüzümü örten koyu karanlık.
Car ce ne sont pas les ténèbres qui me consument, ni l’obscurité dont ma face est voilée.
