Eyüp 22

1 Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:

Então respondeu Eliphaz o temanita, e disse:

2 “İnsan Tanrı'ya yararlı olabilir mi? Bilge kişinin bile O'na yararı dokunabilir mi?

Porventura o homem será de algum proveito a Deus? antes a si mesmo o prudente será proveitoso.

3 Doğruluğun Her Şeye Gücü Yeten'e ne zevk verebilir, Kusursuz yaşamın O'na ne kazanç sağlayabilir?

Ou tem o Todo-poderoso prazer em que tu sejas justo? ou lucro algum que tu faças perfeitos os teus caminhos?

4 Seni azarlaması, dava etmesi O'ndan korktuğun için mi?

Ou te repreende, pelo temor que tem de ti? ou entra contigo em juízo?

5 Kötülüğün büyük, Günahların sonsuz değil mi?

Porventura não é grande a tua malícia? e sem termo as tuas iniquidades?

6 Çünkü kardeşlerinden nedensiz rehin alıyor, Onları soyuyordun.

Porque penhoraste a teus irmãos sem causa alguma, e aos nus despiste os vestidos.

7 Yorguna su içirmedin, Açtan ekmeği esirgedin;

Não deste de beber água ao cançado, e ao faminto retiveste o pão.

8 Ülkeye bileğinle sahip oldun, Saygın biri olarak orada yaşadın.

Mas para o violento era a terra, e o homem tido em respeito habitava nela.

9 Dul kadınları eli boş çevirdin, Öksüzlerin kolunu kanadını kırdın.

As viúvas despediste vazias, e os braços dos órfãos foram quebrantados.

10 Bu yüzden her yanın tuzaklarla çevrili, Ansızın gelen korkuyla yılıyorsun,

Por isso é que estás cercado de laços, e te perturbou um pavor repentino,

11 Her şey kararıyor, göremez oluyorsun, Seller altına alıyor seni.

Ou as trevas que não vês, e a abundância d'água que te cobre.

12 “Tanrı göklerin yükseklerinde değil mi? Yıldızlara bak, ne kadar yüksekteler!

Porventura Deus não está na altura dos céus? olha pois para o cume das estrelas, quão levantadas estão.

13 Sen ise, ‘Tanrı ne bilir?’ diyorsun, ‘Zifiri karanlığın içinden yargılayabilir mi?

E dizes que sabe Deus disto? porventura julgará por entre a escuridão?

14 Koyu bulutlar O'na engeldir, göremez, Gökkubbenin üzerinde dolaşır.’

As nuvens são escondedura para ele, para que não veja: e passeia pelo circuito dos céus.

15 Kötülerin yürüdüğü Eski yolu mu tutacaksın?

Porventura consideraste a vereda do século passado, que pisaram os homens iníquos?

16 Onlar ki, vakitleri gelmeden çekilip alındılar, Temellerini sel bastı.

Os quais foram arrebatados antes do seu tempo: sobre cujo fundamento um dilúvio se derramou.

17 Tanrı'ya, ‘Bizden uzak dur!’ dediler, ‘Her Şeye Gücü Yeten bize ne yapabilir?’

Diziam a Deus: Retira-te de nós. E que é o que o Todo-poderoso lhes fez?

18 Ama onların evlerini iyilikle dolduran O'ydu. Bunun için kötülerin öğüdü benden uzak olsun.

Sendo ele o que enchera de bens as suas casas: mas o conselho dos ímpios esteja longe de mim.

19 “Doğrular onların yıkımını görüp sevinir, Suçsuzlar şöyle diyerek eğlenir:

Os justos o viram, e se alegravam, e o inocente escarneceu deles.

20 ‘Düşmanlarımız yok edildi, Malları yanıp kül oldu.’

Porquanto o nosso estado não foi destruído, mas o fogo consumiu o resto deles.

21 “Tanrı'yla dost ol, barış ki, Bolluğa eresin.

Acostuma-te pois a ele, e tem paz, e assim te sobrevirá o bem.

22 Ağzından çıkan öğretiyi benimse, Sözlerini yüreğinde tut.

Aceita, peço-te, a lei da sua boca, e põe as suas palavras no teu coração.

23 Her Şeye Gücü Yeten'e dönersen, eski haline kavuşursun. Kötülüğü çadırından uzak tutar,

Se te converteres ao Todo-poderoso, serás edificado: afasta a iniquidade da tua tenda.

24 Altınını yere, Ofir altınını vadideki çakılların arasına atarsan,

Então amontoarás ouro como pó, e o ouro de Ophir como pedras dos ribeiros.

25 Her Şeye Gücü Yeten senin altının, Değerli gümüşün olur.

E até o Todo-poderoso te será por ouro, e a tua prata amontoada.

26 O zaman Her Şeye Gücü Yeten'den zevk alır, Yüzünü Tanrı'ya kaldırırsın.

Porque então te deleitarás no Todo-poderoso, e levantarás o teu rosto para Deus.

27 O'na dua edersin, dinler seni, Adaklarını yerine getirirsin.

Deveras orarás, a ele, e ele te ouvirá, e pagarás os teus votos.

28 Neye karar verirsen yapılır, Yollarını ışık aydınlatır.

Determinando tu algum negócio, ser-te-á firme, e a luz brilhará em teus caminhos.

29 İnsanlar seni alçaltınca, güvenini yitirme, Çünkü Tanrı alçakgönüllüleri kurtarır.

Quando abaterem, então tu dirás: Haja exaltação: e Deus salvará ao humilde.

30 O suçsuz olmayanı bile kurtarır, Senin ellerinin temizliği sayesinde kurtulur suçlu.”

E livrará até ao que não é inocente; porque fica livre pela pureza de tuas mãos.