Eyüp 22
1 Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:
And Eliphaz the Temanite answered and said,
2 “İnsan Tanrı'ya yararlı olabilir mi? Bilge kişinin bile O'na yararı dokunabilir mi?
Can a man be profitable to God? surely it is unto himself that the wise man is profitable.
3 Doğruluğun Her Şeye Gücü Yeten'e ne zevk verebilir, Kusursuz yaşamın O'na ne kazanç sağlayabilir?
Is it any pleasure to the Almighty if thou art righteous? And is it gain [to him] that thou makest thy ways perfect?
4 Seni azarlaması, dava etmesi O'ndan korktuğun için mi?
Will he reason with thee for fear of thee? Will he enter with thee into judgment?
5 Kötülüğün büyük, Günahların sonsuz değil mi?
Is not thy wickedness great? and thine iniquities without end?
6 Çünkü kardeşlerinden nedensiz rehin alıyor, Onları soyuyordun.
For thou hast taken a pledge of thy brother for nought, and stripped off the clothing of the naked.
7 Yorguna su içirmedin, Açtan ekmeği esirgedin;
Thou hast not given water to the fainting to drink, and thou hast withholden bread from the hungry.
8 Ülkeye bileğinle sahip oldun, Saygın biri olarak orada yaşadın.
But the powerful man, he had the land; and the man of high rank dwelt in it.
9 Dul kadınları eli boş çevirdin, Öksüzlerin kolunu kanadını kırdın.
Widows hast thou sent empty away, and the arms of the fatherless have been broken.
10 Bu yüzden her yanın tuzaklarla çevrili, Ansızın gelen korkuyla yılıyorsun,
Therefore snares are round about thee, and sudden fear troubleth thee;
11 Her şey kararıyor, göremez oluyorsun, Seller altına alıyor seni.
Or darkness, that thou canst not see, and floods of waters cover thee.
12 “Tanrı göklerin yükseklerinde değil mi? Yıldızlara bak, ne kadar yüksekteler!
Is not God in the height of the heavens? And behold the summit of the stars: how exalted are they!
13 Sen ise, ‘Tanrı ne bilir?’ diyorsun, ‘Zifiri karanlığın içinden yargılayabilir mi?
And thou sayest, What doth God know? will he judge through the dark cloud?
14 Koyu bulutlar O'na engeldir, göremez, Gökkubbenin üzerinde dolaşır.’
Thick clouds are a covering to him, that he seeth not; and he walketh on the vault of the heavens.
15 Kötülerin yürüdüğü Eski yolu mu tutacaksın?
Dost thou mark the ancient path which wicked men have trodden?
16 Onlar ki, vakitleri gelmeden çekilip alındılar, Temellerini sel bastı.
Who were carried off before the time, whose foundation was overflowed with a flood;
17 Tanrı'ya, ‘Bizden uzak dur!’ dediler, ‘Her Şeye Gücü Yeten bize ne yapabilir?’
Who said unto God, Depart from us! and what could the Almighty do to them?
18 Ama onların evlerini iyilikle dolduran O'ydu. Bunun için kötülerin öğüdü benden uzak olsun.
Yet he filled their houses with good. But the counsel of the wicked is far from me.
19 “Doğrular onların yıkımını görüp sevinir, Suçsuzlar şöyle diyerek eğlenir:
The righteous see it, and are glad; and the innocent laugh them to scorn:
20 ‘Düşmanlarımız yok edildi, Malları yanıp kül oldu.’
Is not he who rose against us destroyed, and doth not the fire consume his residue?
21 “Tanrı'yla dost ol, barış ki, Bolluğa eresin.
Reconcile thyself now with him, and be at peace: thereby good shall come unto thee.
22 Ağzından çıkan öğretiyi benimse, Sözlerini yüreğinde tut.
Receive, I pray thee, instruction from his mouth, and lay up his words in thy heart.
23 Her Şeye Gücü Yeten'e dönersen, eski haline kavuşursun. Kötülüğü çadırından uzak tutar,
If thou return to the Almighty, thou shalt be built up. If thou remove unrighteousness far from thy tents,
24 Altınını yere, Ofir altınını vadideki çakılların arasına atarsan,
And put the precious ore with the dust, and [the gold of] Ophir among the stones of the torrents,
25 Her Şeye Gücü Yeten senin altının, Değerli gümüşün olur.
Then the Almighty will be thy precious ore, and silver heaped up unto thee;
26 O zaman Her Şeye Gücü Yeten'den zevk alır, Yüzünü Tanrı'ya kaldırırsın.
Yea, then shalt thou delight thyself in the Almighty, and shalt lift up thy face unto God:
27 O'na dua edersin, dinler seni, Adaklarını yerine getirirsin.
Thou shalt make thy prayer unto him, and he will hear thee, and thou shalt pay thy vows;
28 Neye karar verirsen yapılır, Yollarını ışık aydınlatır.
And thou shalt decree a thing, and it shall be established unto thee; and light shall shine upon thy ways.
29 İnsanlar seni alçaltınca, güvenini yitirme, Çünkü Tanrı alçakgönüllüleri kurtarır.
When they are made low, then thou shalt say, Rise up! and he shall save him that is of downcast eyes.
30 O suçsuz olmayanı bile kurtarır, Senin ellerinin temizliği sayesinde kurtulur suçlu.”
[Even] him that is not innocent shall he deliver; yea, he shall be delivered by the pureness of thy hands.
