Eyüp 21
1 Eyüp şöyle yanıtladı:
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 “Sözümü dikkatle dinleyin, Bana verdiğiniz avuntu bu olsun.
Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
3 Bırakın ben de konuşayım, Ben konuştuktan sonra alay edin.
Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
4 “Yakınmam insana mı karşı? Niçin sabırsızlanmayayım?
Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
5 Bana bakın da şaşın, Elinizi ağzınıza koyun.
Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
6 Bunu düşündükçe içimi korku sarıyor, Bedenimi titreme alıyor.
Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
7 Kötüler niçin yaşıyor, Yaşlandıkça güçleri artıyor?
Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
8 Çocukları sapasağlam çevrelerinde, Soyları gözlerinin önünde.
Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
9 Evleri güvenlik içinde, korkudan uzak, Tanrı'nın sopası onlara dokunmuyor.
Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
10 Boğalarının çiftleşmesi hiç boşa çıkmaz, İnekleri hep doğurur, hiç düşük yapmaz.
Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
11 Çocuklarını sürü gibi salıverirler, Yavruları oynaşır.
Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
12 Tef ve lir eşliğinde şarkı söyler, Ney sesiyle eğlenirler.
Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują. (Sheol h7585)
14 Tanrı'ya, ‘Bizden uzak dur!’ derler, ‘Yolunu öğrenmek istemiyoruz.
Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
15 Her Şeye Gücü Yeten kim ki, O'na kulluk edelim? Ne kazancımız olur O'na dua etsek?’
Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
16 Ama zenginlikleri kendi ellerinde değil. Kötülerin öğüdü benden uzak olsun.
Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
17 “Kaç kez kötülerin kandili söndü, Başlarına felaket geldi, Tanrı öfkelendiğinde paylarına düşen kederi verdi?
Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
18 Kaç kez rüzgarın sürüklediği saman gibi, Kasırganın uçurduğu saman çöpü gibi oldular?
Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
19 ‘Tanrı babaların cezasını çocuklarına çektirir’ diyorsunuz, Kendilerine çektirsin de bilsinler nasıl olduğunu.
Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
20 Yıkımlarını kendi gözleriyle görsünler, Her Şeye Gücü Yeten'in gazabını içsinler.
Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
21 Çünkü sayılı ayları sona erince Geride bıraktıkları aileleri için niye kaygı çeksinler?
Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
22 “En yüksektekileri bile yargılayan Tanrı'ya Kim akıl öğretebilir?
Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
23 Biri gücünün doruğunda ölür, Büsbütün rahat ve kaygısız.
Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
24 Bedeni iyi beslenmiş, İlikleri dolu.
Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
25 Ötekiyse acı içinde ölür, İyilik nedir hiç tatmamıştır.
Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
26 Toprakta birlikte yatarlar, Üzerlerini kurt kaplar.
Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
27 “Bakın, düşüncelerinizi, Bana zarar vermek için kurduğunuz düzenleri biliyorum.
Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
28 ‘Büyük adamın evi nerede?’ diyorsunuz, ‘Kötülerin çadırları nerede?’
Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
29 Yolculara hiç sormadınız mı? Anlattıklarına kulak asmadınız mı?
Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
30 Felaket günü kötü insan esirgenir, Gazap günü ona kurtuluş yolu gösterilir.
Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
31 Kim davranışını onun yüzüne vurur? Kim yaptığının karşılığını ona ödetir?
Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
32 Mezarlığa taşınır, Kabri başında nöbet tutulur.
Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
33 Vadi toprağı tatlı gelir ona, Herkes ardından gider, Önüsıra gidenlerse sayısızdır.
Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
34 “Boş laflarla beni nasıl avutursunuz? Yanıtlarınızdan çıkan tek sonuç yalandır.”
Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?
