< Eyüp 21 >
2 “Sözümü dikkatle dinleyin, Bana verdiğiniz avuntu bu olsun.
«Å høyr då, høyr på mine ord! Gjev i minsto det til trøyst!
3 Bırakın ben de konuşayım, Ben konuştuktan sonra alay edin.
Lat meg få lov å tala ut, so kann du spotta etterpå.
4 “Yakınmam insana mı karşı? Niçin sabırsızlanmayayım?
Klagar eg vel på menneskje? Og hev eg ikkje grunn til harm?
5 Bana bakın da şaşın, Elinizi ağzınıza koyun.
Vend dykk til meg, og ottast so; legg handi so på dykkar munn.
6 Bunu düşündükçe içimi korku sarıyor, Bedenimi titreme alıyor.
Eg støkk, når eg det kjem i hug; ei bivring gjenom kroppen gjeng.
7 Kötüler niçin yaşıyor, Yaşlandıkça güçleri artıyor?
Kvifor fær dei gudlause liva, auka i magt som åri gjeng?
8 Çocukları sapasağlam çevrelerinde, Soyları gözlerinin önünde.
Dei ser si ætt stå fast ikring deim, dei hev sitt avkjøme for augo.
9 Evleri güvenlik içinde, korkudan uzak, Tanrı'nın sopası onlara dokunmuyor.
I fred stend husi deira trygge, Guds svipa råkar ikkje deim;
10 Boğalarının çiftleşmesi hiç boşa çıkmaz, İnekleri hep doğurur, hiç düşük yapmaz.
med heppa parast deira fe, og kyrne kastar aldri kalv.
11 Çocuklarını sürü gibi salıverirler, Yavruları oynaşır.
Dei slepper borni ut som lamb, og gutarne i leiken hoppar;
12 Tef ve lir eşliğinde şarkı söyler, Ney sesiyle eğlenirler.
Dei syng til trumma og til cither og frygdar seg ved fløyteljod.
13 Ömürlerini bolluk içinde geçirir, Esenlik içinde ölüler diyarına inerler. (Sheol )
I lukka liver dei si tid og fer so brått til helheim ned. (Sheol )
14 Tanrı'ya, ‘Bizden uzak dur!’ derler, ‘Yolunu öğrenmek istemiyoruz.
Til Gud dei segjer: «Haldt deg burte!» Me vil’kje kjenna dine vegar!
15 Her Şeye Gücü Yeten kim ki, O'na kulluk edelim? Ne kazancımız olur O'na dua etsek?’
Kvi skal me tena den Allsterke? Kva gagnar det å be til honom?»
16 Ama zenginlikleri kendi ellerinde değil. Kötülerin öğüdü benden uzak olsun.
«Dei hev’kje lukka si i handi» - Langt burt frå meg med gudlaus råd!
17 “Kaç kez kötülerin kandili söndü, Başlarına felaket geldi, Tanrı öfkelendiğinde paylarına düşen kederi verdi?
Når sloknar lampa for gudlause? Når kjem ulukka yver deim? Gjev han deim straff i vreidesmod?
18 Kaç kez rüzgarın sürüklediği saman gibi, Kasırganın uçurduğu saman çöpü gibi oldular?
Fer dei vel burt som strå for vind, lik agner som i stormen fyk?
19 ‘Tanrı babaların cezasını çocuklarına çektirir’ diyorsunuz, Kendilerine çektirsin de bilsinler nasıl olduğunu.
«Gud gøymer straffi til hans born.» Nei, sjølv skal mannen straffi kjenna!
20 Yıkımlarını kendi gözleriyle görsünler, Her Şeye Gücü Yeten'in gazabını içsinler.
Lat han få sjå sitt eige fall og drikka harm frå den Allsterke!
21 Çünkü sayılı ayları sona erince Geride bıraktıkları aileleri için niye kaygı çeksinler?
Kva bryr han seg vel um sitt hus, når månadstalet hans er fullt?
22 “En yüksektekileri bile yargılayan Tanrı'ya Kim akıl öğretebilir?
Vil nokon hjelpa Gud til kunnskap, han som er domar for dei høgste?
23 Biri gücünün doruğunda ölür, Büsbütün rahat ve kaygısız.
Den eine døyr på velmagts høgd, fullkomleg trygg og fredeleg;
24 Bedeni iyi beslenmiş, İlikleri dolu.
hans fat er fulle utav mjølk, og i hans bein er mergen frisk;
25 Ötekiyse acı içinde ölür, İyilik nedir hiç tatmamıştır.
den andre døyr so beisk i hug, hev ingenting av lukka smaka.
26 Toprakta birlikte yatarlar, Üzerlerini kurt kaplar.
Dei båe vert i moldi lagde, og deira klednad makkar er.
27 “Bakın, düşüncelerinizi, Bana zarar vermek için kurduğunuz düzenleri biliyorum.
Sjå kor eg kjennar dykkar tankar, og dykkar meinkrokar mot meg.
28 ‘Büyük adamın evi nerede?’ diyorsunuz, ‘Kötülerin çadırları nerede?’
De spør: «Kvar er vel stormannshuset? Kvar er det tjeld der gudlause bur?»
29 Yolculara hiç sormadınız mı? Anlattıklarına kulak asmadınız mı?
Hev de’kje høyrt av ferdafolk - de trur vel det som dei fortel -:
30 Felaket günü kötü insan esirgenir, Gazap günü ona kurtuluş yolu gösterilir.
«Den vonde frå ulukka slepp; han berga vert på vreidedagen.
31 Kim davranışını onun yüzüne vurur? Kim yaptığının karşılığını ona ödetir?
Kven lastar honom for hans ferd? Og straffar honom for hans gjerd?
32 Mezarlığa taşınır, Kabri başında nöbet tutulur.
Han vert til gravi båren burt, og ved hans gravhaug held dei vakt.
33 Vadi toprağı tatlı gelir ona, Herkes ardından gider, Önüsıra gidenlerse sayısızdır.
Søtt søv han under torv i dal, og i hans far all verdi fer, som tallause gjekk fyre honom.
34 “Boş laflarla beni nasıl avutursunuz? Yanıtlarınızdan çıkan tek sonuç yalandır.”
Det trøystar meg med tome ord; av dykkar svar er sviket att.»