Eyüp 21
1 Eyüp şöyle yanıtladı:
Et Job prit la parole, et dit:
2 “Sözümü dikkatle dinleyin, Bana verdiğiniz avuntu bu olsun.
Écoutez attentivement mes discours, et que cela me tienne lieu de vos consolations!
3 Bırakın ben de konuşayım, Ben konuştuktan sonra alay edin.
Supportez-moi, et je parlerai; et, après que j'aurai parlé, tu te moqueras.
4 “Yakınmam insana mı karşı? Niçin sabırsızlanmayayım?
Mais est-ce à un homme que s'adresse ma plainte? Et comment ne perdrais-je pas toute patience?
5 Bana bakın da şaşın, Elinizi ağzınıza koyun.
Regardez-moi, et soyez étonnés, et mettez la main sur la bouche.
6 Bunu düşündükçe içimi korku sarıyor, Bedenimi titreme alıyor.
Quand j'y pense, je suis éperdu, et un frisson saisit ma chair.
7 Kötüler niçin yaşıyor, Yaşlandıkça güçleri artıyor?
Pourquoi les méchants vivent-ils, vieillissent-ils, et croissent-ils en force?
8 Çocukları sapasağlam çevrelerinde, Soyları gözlerinin önünde.
Leur postérité s'établit devant eux, avec eux, et leurs rejetons sont sous leurs yeux.
9 Evleri güvenlik içinde, korkudan uzak, Tanrı'nın sopası onlara dokunmuyor.
Leurs maisons sont en paix, à l'abri de la crainte, et la verge de Dieu n'est pas sur eux.
10 Boğalarının çiftleşmesi hiç boşa çıkmaz, İnekleri hep doğurur, hiç düşük yapmaz.
Leur taureau n'est jamais impuissant, leur génisse vêle et n'avorte pas.
11 Çocuklarını sürü gibi salıverirler, Yavruları oynaşır.
Ils font courir devant eux leurs enfants comme un troupeau, et leur progéniture bondit.
12 Tef ve lir eşliğinde şarkı söyler, Ney sesiyle eğlenirler.
Ils chantent avec le tambourin et la harpe, ils s'égaient au son du hautbois,
Ils passent leurs jours dans le bonheur, et ils descendent au Sépulcre en un moment. (Sheol h7585)
14 Tanrı'ya, ‘Bizden uzak dur!’ derler, ‘Yolunu öğrenmek istemiyoruz.
Et cependant ils ont dit à Dieu: “Éloigne-toi de nous, nous ne voulons pas connaître tes voies.
15 Her Şeye Gücü Yeten kim ki, O'na kulluk edelim? Ne kazancımız olur O'na dua etsek?’
Qu'est-ce que le Tout-Puissant, pour que nous le servions? Et que gagnerions-nous à le prier? “
16 Ama zenginlikleri kendi ellerinde değil. Kötülerin öğüdü benden uzak olsun.
Voici, leur bonheur n'est-il pas en leurs mains? (Que le conseil des méchants soit loin de moi! )
17 “Kaç kez kötülerin kandili söndü, Başlarına felaket geldi, Tanrı öfkelendiğinde paylarına düşen kederi verdi?
Combien de fois arrive-t-il que la lampe des méchants s'éteigne, que leur ruine vienne sur eux, que Dieu leur partage leurs lots dans sa colère,
18 Kaç kez rüzgarın sürüklediği saman gibi, Kasırganın uçurduğu saman çöpü gibi oldular?
Qu'ils soient comme la paille au souffle du vent, et comme la balle enlevée par le tourbillon?
19 ‘Tanrı babaların cezasını çocuklarına çektirir’ diyorsunuz, Kendilerine çektirsin de bilsinler nasıl olduğunu.
Vous dites: “Dieu réserve la peine à ses enfants; “mais qu'Il le punisse lui-même, afin qu'il le sente!
20 Yıkımlarını kendi gözleriyle görsünler, Her Şeye Gücü Yeten'in gazabını içsinler.
Qu'il voie de ses propres yeux sa ruine, qu'il boive la colère du Tout-Puissant!
21 Çünkü sayılı ayları sona erince Geride bıraktıkları aileleri için niye kaygı çeksinler?
Car, que lui importe sa maison après lui, quand le nombre de ses mois est tranché?
22 “En yüksektekileri bile yargılayan Tanrı'ya Kim akıl öğretebilir?
Enseignerait-on la science à Dieu, lui qui juge ceux qui sont élevés?
23 Biri gücünün doruğunda ölür, Büsbütün rahat ve kaygısız.
L'un meurt au sein du bien-être, tout à son aise et en repos.
24 Bedeni iyi beslenmiş, İlikleri dolu.
Ses flancs sont chargés de graisse, et ses os comme abreuvés de mœlle;
25 Ötekiyse acı içinde ölür, İyilik nedir hiç tatmamıştır.
Un autre meurt dans l'amertume de son âme, n'ayant jamais goûté le bonheur:
26 Toprakta birlikte yatarlar, Üzerlerini kurt kaplar.
Ils sont couchés ensemble dans la poussière, et les vers les couvrent.
27 “Bakın, düşüncelerinizi, Bana zarar vermek için kurduğunuz düzenleri biliyorum.
Voici, je connais vos pensées et les desseins que vous formez contre moi.
28 ‘Büyük adamın evi nerede?’ diyorsunuz, ‘Kötülerin çadırları nerede?’
Car vous dites: Où est la maison de l'homme opulent, et où est la tente, demeure des méchants?
29 Yolculara hiç sormadınız mı? Anlattıklarına kulak asmadınız mı?
N'avez-vous jamais interrogé les voyageurs, et n'avez-vous pas reconnu, par leurs témoignages,
30 Felaket günü kötü insan esirgenir, Gazap günü ona kurtuluş yolu gösterilir.
Qu'au jour de la calamité, le méchant est épargné, et qu'au jour des colères, il est éloigné?
31 Kim davranışını onun yüzüne vurur? Kim yaptığının karşılığını ona ödetir?
Qui lui représente en face sa conduite, et qui lui rend ce qu'il a fait?
32 Mezarlığa taşınır, Kabri başında nöbet tutulur.
Il est porté au tombeau, et, sur le tertre, il veille encore.
33 Vadi toprağı tatlı gelir ona, Herkes ardından gider, Önüsıra gidenlerse sayısızdır.
Les mottes de la vallée lui sont légères; après lui, suivent à la file tous les hommes, et devant lui, la foule est innombrable.
34 “Boş laflarla beni nasıl avutursunuz? Yanıtlarınızdan çıkan tek sonuç yalandır.”
Comment donc me donnez-vous des consolations vaines? De vos réponses, ce qui reste, c'est la perfidie.
