Eyüp 21
1 Eyüp şöyle yanıtladı:
Alors Job prit la parole et dit:
2 “Sözümü dikkatle dinleyin, Bana verdiğiniz avuntu bu olsun.
Ecoutez, écoutez mes paroles, que j'aie, du moins, cette consolation de vous.
3 Bırakın ben de konuşayım, Ben konuştuktan sonra alay edin.
Permettez-moi de parler à mon tour, et, quand j'aurai parlé, vous pourrez vous moquer.
4 “Yakınmam insana mı karşı? Niçin sabırsızlanmayayım?
Est-ce contre un homme que se porte ma plainte? Comment donc la patience ne m'échapperait elle pas?
5 Bana bakın da şaşın, Elinizi ağzınıza koyun.
Regardez-moi et soyez dans la stupeur, et mettez la main sur votre bouche.
6 Bunu düşündükçe içimi korku sarıyor, Bedenimi titreme alıyor.
Quand j'y pense, je frémis; et un frissonnement saisit ma chair.
7 Kötüler niçin yaşıyor, Yaşlandıkça güçleri artıyor?
Pourquoi les méchants vivent-ils, et vieillissent-ils, accroissant leur force?
8 Çocukları sapasağlam çevrelerinde, Soyları gözlerinin önünde.
Leur postérité s'affermit autour d'eux, leurs rejetons fleurissent à leurs yeux.
9 Evleri güvenlik içinde, korkudan uzak, Tanrı'nın sopası onlara dokunmuyor.
Leur maison est en paix, à l'abri de la crainte; la verge de Dieu ne les touche pas.
10 Boğalarının çiftleşmesi hiç boşa çıkmaz, İnekleri hep doğurur, hiç düşük yapmaz.
Leur taureau est toujours fécond, leur génisse enfante et n'avorte pas.
11 Çocuklarını sürü gibi salıverirler, Yavruları oynaşır.
Ils laissent courir leurs enfants comme un troupeau, leurs nouveau-nés bondissent autour d'eux.
12 Tef ve lir eşliğinde şarkı söyler, Ney sesiyle eğlenirler.
Ils chantent au son du tambourin et de la cithare, ils se divertissent au son du chalumeau.
Ils passent leurs jours dans le bonheur, et ils descendent en un instant au schéol. (Sheol h7585)
14 Tanrı'ya, ‘Bizden uzak dur!’ derler, ‘Yolunu öğrenmek istemiyoruz.
Pourtant ils disaient à Dieu: « Retire-toi de nous; nous ne désirons pas connaître tes voies.
15 Her Şeye Gücü Yeten kim ki, O'na kulluk edelim? Ne kazancımız olur O'na dua etsek?’
Qu'est-ce que le Tout-Puissant, pour que nous le servions? Que gagnerions-nous à le prier? »
16 Ama zenginlikleri kendi ellerinde değil. Kötülerin öğüdü benden uzak olsun.
Leur prospérité n'est-elle pas dans leur main? — Toutefois, loin de moi le conseil de l'impie! —
17 “Kaç kez kötülerin kandili söndü, Başlarına felaket geldi, Tanrı öfkelendiğinde paylarına düşen kederi verdi?
Voit-on souvent s'éteindre la lampe des impies, la ruine fondre sur eux, et Dieu leur assigner un lot dans sa colère?
18 Kaç kez rüzgarın sürüklediği saman gibi, Kasırganın uçurduğu saman çöpü gibi oldular?
Les voit-on comme la paille emportée par le vent, comme la glume enlevée par le tourbillon?
19 ‘Tanrı babaların cezasını çocuklarına çektirir’ diyorsunuz, Kendilerine çektirsin de bilsinler nasıl olduğunu.
« Dieu, dites-vous, réserve à ses enfants son châtiment!... » Mais que Dieu le punisse lui-même pour qu'il le sente,
20 Yıkımlarını kendi gözleriyle görsünler, Her Şeye Gücü Yeten'in gazabını içsinler.
qu'il voie de ses yeux sa ruine, qu'il boive lui-même la colère du Tout-Puissant!
21 Çünkü sayılı ayları sona erince Geride bıraktıkları aileleri için niye kaygı çeksinler?
Que lui importe, en effet, sa maison après lui, une fois que le nombre de ses mois est tranché?
22 “En yüksektekileri bile yargılayan Tanrı'ya Kim akıl öğretebilir?
Est-ce à Dieu qu'on apprendra la sagesse, à lui qui juge les êtres les plus élevés?
23 Biri gücünün doruğunda ölür, Büsbütün rahat ve kaygısız.
L'un meurt au sein de sa prospérité, parfaitement heureux et tranquille,
24 Bedeni iyi beslenmiş, İlikleri dolu.
les flancs chargés de graisse, et la moelle des os remplie de sève.
25 Ötekiyse acı içinde ölür, İyilik nedir hiç tatmamıştır.
L'autre meurt, l'amertume dans l'âme, sans avoir goûté le bonheur.
26 Toprakta birlikte yatarlar, Üzerlerini kurt kaplar.
Tous deux se couchent également dans la poussière, et les vers les couvrent tous deux.
27 “Bakın, düşüncelerinizi, Bana zarar vermek için kurduğunuz düzenleri biliyorum.
Ah! Je sais bien quelles sont vos pensées, quels jugements iniques vous portez sur moi.
28 ‘Büyük adamın evi nerede?’ diyorsunuz, ‘Kötülerin çadırları nerede?’
Vous dites: « Où est la maison de l'oppresseur! Qu'est devenue la tente qu'habitaient les impies? »
29 Yolculara hiç sormadınız mı? Anlattıklarına kulak asmadınız mı?
N'avez-vous donc jamais interrogé les voyageurs, et ignorez-vous leurs remarques?
30 Felaket günü kötü insan esirgenir, Gazap günü ona kurtuluş yolu gösterilir.
Au jour du malheur, le méchant est épargné; au jour de la colère, il échappe au châtiment.
31 Kim davranışını onun yüzüne vurur? Kim yaptığının karşılığını ona ödetir?
Qui blâme devant lui sa conduite? Qui lui demande compte de ce qu'il a fait?
32 Mezarlığa taşınır, Kabri başında nöbet tutulur.
On le porte honorablement au tombeau; et on veille sur son mausolée.
33 Vadi toprağı tatlı gelir ona, Herkes ardından gider, Önüsıra gidenlerse sayısızdır.
les glèbes de la vallée lui sont légères, et tous les hommes y vont à sa suite, comme des générations sans nombre l'y ont précédé.
34 “Boş laflarla beni nasıl avutursunuz? Yanıtlarınızdan çıkan tek sonuç yalandır.”
Que signifient donc vos vaines consolations? De vos réponses il ne reste que perfidie.
