< Eyüp 20 >
1 Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:
Tad Cofars no Naēmas atbildēja un sacīja:
2 “Sıkıntılı düşüncelerim beni yanıt vermeye zorluyor, Bu yüzden çok heyecanlıyım.
Uz to manas sirds domas mani spiež atbildēt, un es nevaru valdīties.
3 Beni utandıran bir azar işitiyorum, Anlayışım yanıt vermemi gerektiriyor.
Es dzirdu pārmācīšanu sev par kaunu, bet mans gars savā gudrībā zinās atbildēt.
4 “Bilmiyor musun eskiden beri, İnsan dünyaya geldiğinden beri,
Vai tu nezini, ka mūžam tā bijis, kamēr Dievs cilvēkus licis virs zemes,
5 Kötünün zafer çığlığı kısadır, Tanrısızın sevinciyse bir anlıktır.
Ka bezdievīgo lielība ilgi nepastāv, un ka blēdnieka prieks paliek tik acumirkli?
6 Boyu göklere erişse, Başı bulutlara değse bile,
Jebšu viņa greznība uzkāptu līdz debesīm, un viņa galva sniegtu līdz padebešiem,
7 Sonsuza dek yok olacak, kendi pisliği gibi; Onu görmüş olanlar, ‘Nerede o?’ diyecekler.
Taču kā viņa sūds viņš mūžam zudīs; kas viņu redzējuši, tie sacīs: kur viņš ir?
8 Düş gibi uçacak, bir daha bulunamayacak, Gece görümü gibi yok olacak.
Viņš aizskries kā sapnis, ka to nevarēs atrast, un pazudīs kā parādīšana naktī.
9 Kendisini görmüş olan gözler bir daha onu görmeyecek, Yaşadığı yerde artık görünmeyecektir.
Acs, kas viņu redzējusi, to vairs neredzēs, un viņa vieta to vairs neieraudzīs.
10 Çocukları yoksulların lütfunu dileyecek, Malını kendi eliyle geri verecektir.
Viņa bērni pielabināsies pie nabagiem, un viņa roka dos atpakaļ viņa mantu.
11 Kemiklerini dolduran gençlik ateşi Kendisiyle birlikte toprakta yatacak.
Viņa kauli bija pilni jaunības spēka, bet apgulsies ar viņu pīšļos.
12 “Kötülük ağzında tatlı gözükse, Onu dilinin altına gizlese bile,
Jebšu blēdība bijusi salda viņa mutei, un viņš to slēpis apakš savas mēles,
13 Tutsa, bırakmasa, Damağının altına saklasa bile,
Un viņš to mīlējis un nepametis, bet to paturējis savā mutē:
14 Yediği yiyecek midesinde ekşiyecek, İçinde kobra zehirine dönüşecek.
Taču viņa barība pārvērtīsies viņa iekšās, par odžu žultīm tā būs iekš viņa.
15 Yuttuğu servetleri kusacak, Tanrı onları midesinden çıkaracak.
Mantu, ko ierijis, viņš atkal izvems, un Dievs to izgrūdīs viņam no vēdera.
16 Kobra zehiri emecek, Engereğin zehir dişi onu öldürecek.
Odžu žultis viņš zīdīs, glodeņu dzelonis viņu nokaus.
17 Akarsuların, bal ve ayran akan derelerin Sefasını süremeyecek.
Viņš neredzēs upes, kas ielejās tek no medus un piena.
18 Zahmetle kazandığını Yemeden geri verecek, Elde ettiği kazancın tadını çıkaramayacak.
Viņš gan strādās, bet to atdos un no tā nebaudīs; cik viņš arī neiemantos, prieka tam nebūs.
19 Çünkü yoksulları ezip yüzüstü bıraktı, Kendi yapmadığı evi zorla aldı.
Jo viņš nospaidījis un atstājis nabagus, namus viņš laupījis, bet tos neuzcels.
20 “Hırsı yüzünden rahat nedir bilmedi, Serveti onu kurtaramayacak.
Jo viņa kuņģis nebija pildāms, viņš neizglābsies caur savu mantu.
21 Yediğinden artakalan olmadı, Bu yüzden bolluğu uzun sürmeyecek.
Viņa rīklei nekas neizmuka, tādēļ viņa labums nepastāvēs.
22 Varlık içinde yokluk çekecek, Sıkıntı tepesine binecek.
Pašā bagātā pilnībā viņam būs bēdas, visu apbēdināto roka nāks viņam virsū.
23 Karnını tıka basa doyurduğunda, Tanrı kızgın öfkesini ondan çıkaracak, Üzerine gazap yağdıracak.
Un notiks, lai viņa kuņģis top pilns, tad (Dievs) uz viņu sūtīs savas bardzības karstumu un uz viņu liks lītin līt, lai to rij.
24 Demir silahtan kaçacak olsa, Tunç ok onu delip geçecek.
Viņš bēgs no dzelzs bruņām, un vara stops viņam izšaus cauri.
25 Çekilince ok sırtından, Parıldayan ucu ödünden çıkacak, Dehşet çökecek üzerine.
Viņš izvelk un no viņa miesām nāk ārā, no viņa žultīm spīdoša dzelzs, un nāves šausmas viņu pārņem.
26 Koyu karanlık onun hazinelerini gözlüyor. Körüklenmemiş ateş onu yiyip bitirecek, Çadırında artakalanı tüketecek.
Visāda tumsība apklās viņa krājumu, neuzpūsts uguns viņu aprīs, un nomaitās to atlikumu viņa dzīvoklī.
27 Suçunu gökler açığa çıkaracak, Yeryüzü ona karşı ayaklanacak.
Debess viņa noziegumu darīs zināmu, un zeme celsies pret viņu.
28 Varlığını seller, Azgın sular götürecek Tanrı'nın öfkelendiği gün.
Viņa nama krājums aizies, viņam izšķīdīs Dieva dusmības dienā.
29 Budur kötünün Tanrı'dan aldığı pay, Budur Tanrı'nın ona verdiği miras.”
Šī ir bezdievīga cilvēka daļa no Dieva, un viņa nospriesta mantība no tā stiprā Dieva.