< Eyüp 20 >
1 Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:
Felelt a Náamabeli Czófár és mondta:
2 “Sıkıntılı düşüncelerim beni yanıt vermeye zorluyor, Bu yüzden çok heyecanlıyım.
Azért gondolataim válaszra bírnak, s minthogy bennem van fel buzdulásom.
3 Beni utandıran bir azar işitiyorum, Anlayışım yanıt vermemi gerektiriyor.
Megszégyenítésem feddését hallom, és szellemem az én értelmemből bír feleletre.
4 “Bilmiyor musun eskiden beri, İnsan dünyaya geldiğinden beri,
Nem tudod-e azt, a mi öröktől fogva van, a mióta embert tettek a földre,
5 Kötünün zafer çığlığı kısadır, Tanrısızın sevinciyse bir anlıktır.
hogy a gonoszok ujjongása rövid ideig tart a az istentelennek öröme egy pillanatig?
6 Boyu göklere erişse, Başı bulutlara değse bile,
Ha égbe nyúl föl emelkedése és feje a felhőig ér:
7 Sonsuza dek yok olacak, kendi pisliği gibi; Onu görmüş olanlar, ‘Nerede o?’ diyecekler.
mint sara örökre elvész, a kik látták, azt mondják: hol van?
8 Düş gibi uçacak, bir daha bulunamayacak, Gece görümü gibi yok olacak.
Mint álom elrepül, s nem találják meg, s elűzetik, mint éji látomány;
9 Kendisini görmüş olan gözler bir daha onu görmeyecek, Yaşadığı yerde artık görünmeyecektir.
a szem rátekintett, de nem teszi többé, és nem pillantja őt meg újra helye.
10 Çocukları yoksulların lütfunu dileyecek, Malını kendi eliyle geri verecektir.
Fiai kérlelik a szegényeket, s önkezei adják vissza jogtalan vagyonát.
11 Kemiklerini dolduran gençlik ateşi Kendisiyle birlikte toprakta yatacak.
Csontjai tele vannak ifjú erejével, s vele együtt porba fekszik.
12 “Kötülük ağzında tatlı gözükse, Onu dilinin altına gizlese bile,
Ha édesnek ízlik szájában a rosszaság, rejtegeti nyelve alatt,
13 Tutsa, bırakmasa, Damağının altına saklasa bile,
kíméli, de nem ereszti el, és visszatartja ínyében:
14 Yediği yiyecek midesinde ekşiyecek, İçinde kobra zehirine dönüşecek.
beleiben elváltozik étele, viperák mérge van belsejében.
15 Yuttuğu servetleri kusacak, Tanrı onları midesinden çıkaracak.
Vagyont nyelt el és kihányta, hasából hajtja ki Isten.
16 Kobra zehiri emecek, Engereğin zehir dişi onu öldürecek.
Viperamérget szopik, megöli őt az áspis nyelve.
17 Akarsuların, bal ve ayran akan derelerin Sefasını süremeyecek.
Nem szabad néznie ereit, folyóit, patakjait méznek és tejnek.
18 Zahmetle kazandığını Yemeden geri verecek, Elde ettiği kazancın tadını çıkaramayacak.
Visszaadja a szerzeményt, a nem nyeli le, cserébe vett vagyonával nem fog örvendeni.
19 Çünkü yoksulları ezip yüzüstü bıraktı, Kendi yapmadığı evi zorla aldı.
Mert elnyomta, cserben hagyta a szegényeket, házat rabolt s nem építi föl.
20 “Hırsı yüzünden rahat nedir bilmedi, Serveti onu kurtaramayacak.
Mert nem ismert nyugtot hasában, azzal a mit megkívánt, nem menekül meg.
21 Yediğinden artakalan olmadı, Bu yüzden bolluğu uzun sürmeyecek.
Nincsen maradék evéséből; azért nem lesz maradandó az ő java.
22 Varlık içinde yokluk çekecek, Sıkıntı tepesine binecek.
Bősége teljében meg fog szorulni; a szenvedésnek minden keze reá jön.
23 Karnını tıka basa doyurduğunda, Tanrı kızgın öfkesini ondan çıkaracak, Üzerine gazap yağdıracak.
Lesz majd hasának megtöltésére: belé bocsátja fellobbant haragját, esőként hullatja a testébe.
24 Demir silahtan kaçacak olsa, Tunç ok onu delip geçecek.
Menekül a vasfegyver elől, érczíj járja által;
25 Çekilince ok sırtından, Parıldayan ucu ödünden çıkacak, Dehşet çökecek üzerine.
húzza és kijön hátából, villogó nyíl megy ki epéjéből – rajta ijedelmek.
26 Koyu karanlık onun hazinelerini gözlüyor. Körüklenmemiş ateş onu yiyip bitirecek, Çadırında artakalanı tüketecek.
Minden sötétség ólálkodik kincseire, megemészti őt szítatlan tűz, lelegeli a maradékot sátrában.
27 Suçunu gökler açığa çıkaracak, Yeryüzü ona karşı ayaklanacak.
Bűnét feltárják az egek s föltámad ellene a föld.
28 Varlığını seller, Azgın sular götürecek Tanrı'nın öfkelendiği gün.
Elköltözik háza terméke, szétfoly haragja napján.
29 Budur kötünün Tanrı'dan aldığı pay, Budur Tanrı'nın ona verdiği miras.”
Ez a gonosz ember része az Istentől és a rá kimondott örökség Istentől.