Eyüp 19
1 Eyüp şöyle yanıtladı:
Sai Ayuba ya amsa,
2 “Ne zamana dek beni üzecek, Sözlerinizle ezeceksiniz?
“Har yaushe za ku yi ta ba ni azaba ku kuma murƙushe ni da maganganunku?
3 On kez oldu beni aşağılıyor, Hiç utanmadan saldırıyorsunuz.
Yanzu sau goma ke nan kuna wulaƙanta ni, kuna kai mini hari na rashin kunya.
4 Yanlış yola sapmışsam, Bu benim suçum.
In gaskiya ne na yi laifi, kuskurena ya rage nawa.
5 Kendinizi gerçekten benden üstün görüyor, Utancımı bana karşı kullanıyorsanız,
In kuwa za ku ɗaukaka kanku a kaina kuna ɗauka wahalar da nake sha domin na yi laifi ne,
6 Bilin ki, Tanrı bana haksızlık yaptı, Beni ağıyla kuşattı.
sai ku san cewa Allah ya yi mini ba daidai ba ya kewaye ni da ragarsa.
7 “İşte, ‘Zorbalık bu!’ diye haykırıyorum, ama yanıt yok, Yardım için bağırıyorum, ama adalet yok.
“Ko da yake na yi kuka cewa, ‘An yi mini ba daidai ba!’ Ba a amsa mini ba; ko da yake na nemi taimako, ba a yi adalci ba.
8 Yoluma set çekti, geçemiyorum, Yollarımı karanlığa boğdu.
Ya tare mini hanya yadda ba zan iya wucewa ba; ya rufe hanyata da duhu.
9 Üzerimden onurumu soydu, Başımdaki tacı kaldırdı.
Ya cire darajar da nake da ita, ya kuma cire rawani daga kaina.
10 Her yandan yıktı beni, tükendim, Umudumu bir ağaç gibi kökünden söktü.
Ya yi kaca-kaca da ni har sai da na ƙare; ya tuge begen da nake da shi kamar itace.
11 Öfkesi bana karşı alev alev yanıyor, Beni hasım sayıyor.
Yana jin haushina ya lissafta ni cikin maƙiyansa.
12 Orduları üstüme üstüme geliyor, Bana karşı rampalar yapıyor, Çadırımın çevresinde ordugah kuruyorlar.
Rundunarsa ta zo da ƙarfi; suka kafa sansani kewaye da ni, suka zagaye tentina.
13 “Kardeşlerimi benden uzaklaştırdı, Tanıdıklarım bana büsbütün yabancılaştı.
“Ya raba ni da’yan’uwana maza; abokaina sun zama baƙi gare ni.
14 Akrabalarım uğramaz oldu, Yakın dostlarım beni unuttu.
Dangina sun tafi; abokaina na kurkusa sun manta da ni.
15 Evimdeki konuklarla hizmetçiler Beni yabancı sayıyor, Garip oldum gözlerinde.
Waɗanda sukan ziyarce ni, da masu yi mini aiki mata sun ɗauke ni baƙo.
16 Kölemi çağırıyorum, yanıtlamıyor, Dil döksem bile.
Na kira bawana, amma bai amsa ba, ko da yake na roƙe shi da bakina.
17 Soluğum karımı tiksindiriyor, Kardeşlerim benden iğreniyor.
Numfashina yana ɓata wa matata rai;’yan’uwana sun ƙi ni.
18 Çocuklar bile beni küçümsüyor, Ayağa kalksam benimle eğleniyorlar.
Har’yan yara suna rena ni; in sun gan ni sai su fara yi mini riyar reni.
19 Bütün yakın dostlarım benden iğreniyor, Sevdiklerim yüz çeviriyor.
Duk abokaina sun yashe ni; waɗanda nake ƙauna sun zama ba sa ƙaunata.
20 Bir deri bir kemiğe döndüm, Ölümün eşiğine geldim.
Ni ba kome ba ne sai dai fata da ƙashi, da ƙyar na tsira.
21 “Ey dostlarım, acıyın bana, siz acıyın, Çünkü Tanrı'nın eli vurdu bana.
“Ku tausaya mini, abokaina, ku ji tausayina, gama hannun Allah ya sauko a kaina.
22 Neden Tanrı gibi siz de beni kovalıyor, Etime doymuyorsunuz?
Don me kuke fafarata kamar yadda Allah yake yi? Ba ku gaji da yagar fatata ba?
23 “Keşke şimdi sözlerim yazılsa, Kitaba geçseydi,
“Kash, da ma a ce ana rubuta maganganuna, da an rubuta su a littafi,
24 Demir kalemle, kurşunla Sonsuza dek kalsın diye kayaya kazılsaydı!
a rubuta su da ƙarfe a kan dutse don su dawwama har abada!
25 Oysa ben kurtarıcımın yaşadığını, Sonunda yeryüzüne geleceğini biliyorum.
Na san wanda zai fanshe ni yana nan da rai, kuma a ƙarshe zai tsaya a kan duniya.
26 Derim yok olduktan sonra, Yeni bedenimle Tanrı'yı göreceğim.
Kuma bayan an hallaka fatata, duk da haka a cikin jiki zan ga Allah.
27 O'nu kendim göreceğim, Kendi gözlerimle, başkası değil. Yüreğim bayılıyor bağrımda!
Zan gan shi da kaina da idanuna, Ni, ba wani ba ne. Zuciyata ta cika da wannan tunani!
28 Eğer, ‘Sıkıntının kökü onda olduğu için Onu kovalım’ diyorsanız,
“In kuka ce, ‘Za ku ci gaba da matsa mini, tun da shi ne tushen damuwa,’
29 Kılıçtan korkmalısınız, Çünkü kılıç cezası öfkeli olur, O zaman adaletin var olduğunu göreceksiniz.”
sai ku ma ku ji tsoron takobin; gama fushi yakan kawo hukunci ta wurin takobi, sa’an nan za ku san cewa akwai shari’a.”
