Eyüp 19
1 Eyüp şöyle yanıtladı:
Job reprit la parole et dit:
2 “Ne zamana dek beni üzecek, Sözlerinizle ezeceksiniz?
Jusqu’à quand contristerez-vous mon âme et m’accablerez-vous de vos discours?
3 On kez oldu beni aşağılıyor, Hiç utanmadan saldırıyorsunuz.
Voilà dix fois que vous m’injuriez; vous ne rougissez pas de me torturer.
4 Yanlış yola sapmışsam, Bu benim suçum.
Mais soit! Admettons que j’aie des torts: ces torts ne pèseraient que sur moi.
5 Kendinizi gerçekten benden üstün görüyor, Utancımı bana karşı kullanıyorsanız,
Quant à vous, si vraiment vous prétendez vous grandir à mes dépens et me reprocher la honte où je suis réduit,
6 Bilin ki, Tanrı bana haksızlık yaptı, Beni ağıyla kuşattı.
sachez donc que c’est Dieu qui m’a fait un passe-droit, et qui m’a enveloppé de ses embûches.
7 “İşte, ‘Zorbalık bu!’ diye haykırıyorum, ama yanıt yok, Yardım için bağırıyorum, ama adalet yok.
Quoi! Je crie à la violence et ne trouve point d’écho; j’appelle au secours, et de justice point!
8 Yoluma set çekti, geçemiyorum, Yollarımı karanlığa boğdu.
Il m’a barré la route, impossible de passer; sur mes sentiers, il a répandu les ténèbres.
9 Üzerimden onurumu soydu, Başımdaki tacı kaldırdı.
Il m’a dépouillé de mon honneur; il a enlevé la couronne de ma tête.
10 Her yandan yıktı beni, tükendim, Umudumu bir ağaç gibi kökünden söktü.
Il m’a démoli de fond en comble, et je me suis écroulé; il a arraché comme un arbre mon espérance.
11 Öfkesi bana karşı alev alev yanıyor, Beni hasım sayıyor.
II a enflammé sa colère contre moi; il m’a traité comme ses ennemis.
12 Orduları üstüme üstüme geliyor, Bana karşı rampalar yapıyor, Çadırımın çevresinde ordugah kuruyorlar.
Ses hordes arrivent en masse, se fraient un chemin contre moi et mettent le siège autour de ma tente.
13 “Kardeşlerimi benden uzaklaştırdı, Tanıdıklarım bana büsbütün yabancılaştı.
Mes frères, il les a éloignés de moi, mes amis ne sont plus que des étrangers pour moi.
14 Akrabalarım uğramaz oldu, Yakın dostlarım beni unuttu.
Mes proches m’ont délaissé, mes intimes m’ont oublié.
15 Evimdeki konuklarla hizmetçiler Beni yabancı sayıyor, Garip oldum gözlerinde.
Les gens de ma maison, mes propres servantes me considèrent comme un intrus; je suis devenu un inconnu à leurs yeux.
16 Kölemi çağırıyorum, yanıtlamıyor, Dil döksem bile.
J’Appelle mon serviteur: il ne répond pas; je suis obligé de le supplier de ma bouche.
17 Soluğum karımı tiksindiriyor, Kardeşlerim benden iğreniyor.
Mon haleine est odieuse à ma femme et mes caresses aux fils de mes entrailles,
18 Çocuklar bile beni küçümsüyor, Ayağa kalksam benimle eğleniyorlar.
Même de jeunes enfants me montrent leur dédain; quand je veux me lever, ils manifestent contre moi.
19 Bütün yakın dostlarım benden iğreniyor, Sevdiklerim yüz çeviriyor.
Tous mes fidèles confidents m’ont pris en horreur, et ceux que j’aimais se sont tournés contre moi.
20 Bir deri bir kemiğe döndüm, Ölümün eşiğine geldim.
Mes os sont collés à ma peau et à ma chair; je n’ai sauvé du désastre que la peau de mes dents.
21 “Ey dostlarım, acıyın bana, siz acıyın, Çünkü Tanrı'nın eli vurdu bana.
Ah! Pitié, pitié, vous mes amis! Vous voyez que la main de Dieu m’a frappé.
22 Neden Tanrı gibi siz de beni kovalıyor, Etime doymuyorsunuz?
Pourquoi me persécutez-vous à l’exemple de Dieu? Pourquoi êtes-vous insatiables de ma chair?
23 “Keşke şimdi sözlerim yazılsa, Kitaba geçseydi,
Plût à Dieu que mes paroles fussent mises par écrit, qu’elles fussent burinées dans le livre!
24 Demir kalemle, kurşunla Sonsuza dek kalsın diye kayaya kazılsaydı!
Qu’avec un stylet de fer et de plomb, elles fussent gravées pour toujours dans le roc!
25 Oysa ben kurtarıcımın yaşadığını, Sonunda yeryüzüne geleceğini biliyorum.
Je sais bien, moi, que mon sauveur vit, et qu’à la fin il se manifestera sur la terre.
26 Derim yok olduktan sonra, Yeni bedenimle Tanrı'yı göreceğim.
Après que ma peau, que voilà, sera complètement tombée, libéré de ma chair, je verrai Dieu!
27 O'nu kendim göreceğim, Kendi gözlerimle, başkası değil. Yüreğim bayılıyor bağrımda!
Oui, je le contemplerai moi-même pour mon bien, mes yeux le verront, non ceux d’un autre. Mon cœur se consume d’attente dans mon sein.
28 Eğer, ‘Sıkıntının kökü onda olduğu için Onu kovalım’ diyorsanız,
Que si donc vous dites: "Comme nous allons nous acharner contre lui!" le fond du débat tenant à ma personne,
29 Kılıçtan korkmalısınız, Çünkü kılıç cezası öfkeli olur, O zaman adaletin var olduğunu göreceksiniz.”
eh bien, ayez peur du glaive, car l’emportement dont vous faites preuve est un crime passible du glaive! Ainsi vous apprendrez qu’il y a une justice.
