Eyüp 19
1 Eyüp şöyle yanıtladı:
Et Job répondit et dit:
2 “Ne zamana dek beni üzecek, Sözlerinizle ezeceksiniz?
Jusques à quand affligerez-vous mon âme, et m’accablerez-vous de paroles?
3 On kez oldu beni aşağılıyor, Hiç utanmadan saldırıyorsunuz.
Voilà dix fois que vous m’avez outragé, vous n’avez pas honte de m’étourdir.
4 Yanlış yola sapmışsam, Bu benim suçum.
Mais si vraiment j’ai erré, mon erreur demeure avec moi.
5 Kendinizi gerçekten benden üstün görüyor, Utancımı bana karşı kullanıyorsanız,
Si réellement vous voulez vous élever contre moi et faire valoir mon opprobre contre moi,
6 Bilin ki, Tanrı bana haksızlık yaptı, Beni ağıyla kuşattı.
Sachez donc que c’est Dieu qui me renverse et qui m’entoure de son filet.
7 “İşte, ‘Zorbalık bu!’ diye haykırıyorum, ama yanıt yok, Yardım için bağırıyorum, ama adalet yok.
Voici, je crie à la violence, et je ne suis pas exaucé; je pousse des cris, et il n’y a pas de jugement.
8 Yoluma set çekti, geçemiyorum, Yollarımı karanlığa boğdu.
Il a fermé mon chemin et je ne puis passer, et il a mis des ténèbres sur mes sentiers;
9 Üzerimden onurumu soydu, Başımdaki tacı kaldırdı.
Il m’a dépouillé de ma gloire et a ôté la couronne de dessus ma tête;
10 Her yandan yıktı beni, tükendim, Umudumu bir ağaç gibi kökünden söktü.
Il m’a détruit de tous côtés, et je m’en vais; il a arraché mon espérance comme un arbre.
11 Öfkesi bana karşı alev alev yanıyor, Beni hasım sayıyor.
Il a allumé contre moi sa colère, et il m’a tenu pour l’un de ses ennemis.
12 Orduları üstüme üstüme geliyor, Bana karşı rampalar yapıyor, Çadırımın çevresinde ordugah kuruyorlar.
Ses troupes sont venues ensemble, et elles ont dressé en chaussée leur chemin contre moi et se sont campées autour de ma tente.
13 “Kardeşlerimi benden uzaklaştırdı, Tanıdıklarım bana büsbütün yabancılaştı.
Il a éloigné de moi mes frères, et ceux de ma connaissance me sont devenus entièrement étrangers;
14 Akrabalarım uğramaz oldu, Yakın dostlarım beni unuttu.
Mes proches m’ont délaissé, et ceux que je connaissais m’ont oublié.
15 Evimdeki konuklarla hizmetçiler Beni yabancı sayıyor, Garip oldum gözlerinde.
Ceux qui séjournent dans ma maison et mes servantes me tiennent pour un étranger; je suis à leurs yeux comme un homme du dehors.
16 Kölemi çağırıyorum, yanıtlamıyor, Dil döksem bile.
J’ai appelé mon serviteur, et il n’a pas répondu; de ma bouche je l’ai supplié.
17 Soluğum karımı tiksindiriyor, Kardeşlerim benden iğreniyor.
Mon haleine est étrangère à ma femme, et ma supplication, aux fils du sein de ma mère.
18 Çocuklar bile beni küçümsüyor, Ayağa kalksam benimle eğleniyorlar.
Même les petits enfants me méprisent; je me lève, et ils parlent contre moi.
19 Bütün yakın dostlarım benden iğreniyor, Sevdiklerim yüz çeviriyor.
Tous les hommes de mon intimité m’ont en horreur, et ceux que j’aimais se sont tournés contre moi.
20 Bir deri bir kemiğe döndüm, Ölümün eşiğine geldim.
Mes os s’attachent à ma peau et à ma chair, et j’ai échappé avec la peau de mes dents!
21 “Ey dostlarım, acıyın bana, siz acıyın, Çünkü Tanrı'nın eli vurdu bana.
Ayez pitié de moi, ayez pitié de moi, vous mes amis! car la main de Dieu m’a atteint.
22 Neden Tanrı gibi siz de beni kovalıyor, Etime doymuyorsunuz?
Pourquoi, comme Dieu, me poursuivez-vous et n’êtes-vous pas rassasiés de ma chair?
23 “Keşke şimdi sözlerim yazılsa, Kitaba geçseydi,
Oh! si seulement mes paroles étaient écrites! si seulement elles étaient inscrites dans un livre,
24 Demir kalemle, kurşunla Sonsuza dek kalsın diye kayaya kazılsaydı!
Avec un style de fer et du plomb, et gravées dans le roc pour toujours!
25 Oysa ben kurtarıcımın yaşadığını, Sonunda yeryüzüne geleceğini biliyorum.
Et moi, je sais que mon rédempteur est vivant, et que, le dernier, il sera debout sur la terre;
26 Derim yok olduktan sonra, Yeni bedenimle Tanrı'yı göreceğim.
Et après ma peau, ceci sera détruit, et de ma chair je verrai Dieu,
27 O'nu kendim göreceğim, Kendi gözlerimle, başkası değil. Yüreğim bayılıyor bağrımda!
Que je verrai, moi, pour moi-même; et mes yeux [le] verront, et non un autre: – mes reins se consument dans mon sein.
28 Eğer, ‘Sıkıntının kökü onda olduğu için Onu kovalım’ diyorsanız,
Si vous dites: Comment le poursuivrons-nous? et que la racine de la chose se trouve en moi,
29 Kılıçtan korkmalısınız, Çünkü kılıç cezası öfkeli olur, O zaman adaletin var olduğunu göreceksiniz.”
Tremblez pour vous-mêmes devant l’épée! car l’épée est l’instrument de la fureur contre les iniquités; afin que vous sachiez qu’il y a un jugement!
